«جنگ و صلح» در تئاتر درمی‌گیرد

میثم یوسفی که قرار است نمایش «جنگ و صلح» را از ۸ فروردین ماه در تئاتر شهر به صحنه ببرد درباه روند شکل‌گیری این نمایش توضیح داد. میثم یوسفی نویسنده و کارگردان نمایش «جنگ و صلح» که قرار است به زودی در مجموعه تئاتر شهر به صحنه برود درباره این اثر نمایشی به سینما خراسان […]


میثم یوسفی که قرار است نمایش «جنگ و صلح» را از ۸ فروردین ماه در تئاتر شهر به صحنه ببرد درباه روند شکل‌گیری این نمایش توضیح داد.

میثم یوسفی نویسنده و کارگردان نمایش «جنگ و صلح» که قرار است به زودی در مجموعه تئاتر شهر به صحنه برود درباره این اثر نمایشی به سینما خراسان گفت: نمایش «جنگ و صلح» قرار است از ۸ فروردین ماه در سالن چهارسوی مجموعه تئاترشهر به صحنه برود. این اثر نمایشی جزو آثاری بود که در بخش مهمان جشنواره نمایش عروسکی تهران – مبارک با مشارکت خانه عروسک و همکاری سازمان فرهنگی، اجتماعی، ورزشی شهرداری استان یزد به صحنه رفت و خوشبختانه در جشنواره مورد توجه قرار گرفت و در اختتامیه نیز بخش‌هایی از آن در فواصل برنامه اجرا شد.

وی با اشاره با اینکه نمایش ارتباطی به رمان «جنگ و صلح» تولستوی ندارد، عنوان کرد: در طول اجرای نمایش معنی عنوانی که برای اثر انتخاب شده است، مشخص می‌شود. این نمایش با بهره‌گیری از ماسک و تن‌پوش و به کمک تئاتر فیزیکال به صورت موزیکال به صحنه می‌رود. سعید نوایی آهنگساز نمایش است که البته به دلیل کمبود زمان و مسایل اقتصادی قطعات به صورت زنده در صحنه اجرا نمی‌شوند اما کل موسیقی نمایش ساخته شده و از موسیقی انتخابی استفاده نکرده‌ایم. همه قطعات نیز در استودیو ضبط شده و به صورت پلی بک پخش می‌شوند.

یوسفی ادامه داد: این نمایش برای بخش بزرگسال صحنه‌ای جشنواره نمایش عروسکی آماده شده بود و برداشتی از نمایشنامه «رومئو و ژولیت» شکسپیر است و برخلاف تراژدی شکسپیر در این نمایش پایان ملودرامی خواهیم داشت. داستان نمایش درباره ۲ خانواده سازهای ایرانی و سنتی و سازهای کلاسیک است که در یک مهمانی در حال نواختن و خواندن هستند که در این میان کمانچه از خانواده سازهای ایرانی با چنگ از خانواده سازهای کلاسیک رودرروی یکدیگر قرار می‌گیرند و عاشق هم می‌شوند. براساس فضای سازشناسی و تاریخچه سازها و اختلافی که بین سازهای سنتی و کلاسیک وجود دارد جنگی بین ۲ خانواده در می‌گیرد و ادامه ماجرا. از آنجا که موسیقی تنها زبان بین‌المللی در دنیا است من نیز از عمد به جای اینکه برای نمایشنامه دیالوگ بنویسم از زبان موسیقی استفاده کردم و سازهایی نیز برای اجرا انتخاب شده که مکمل ماسک‌ها و تن پوش‌های بازیگران باشد و از این طریق مفاهیم مورد نظر به مخاطبان ارائه شود.

وی یادآور شد: به این اعتقاد دارم وقتی سازی در دست یک نوازنده قرار می‌گیرد مانند زمانی است که عروسکی در دست یک عروسک گردان است و وقتی نوازنده سازش را می‌نوازد انگار که به آن ساز روح می‌دمد و آن را تبدیل به یک جاندار می‌کند و زنده و پویا می‌شود همانطور که عروسک در ابتدا یک جسم بی جان است ولی زمانی که بازی دهنده‌اش آن را حرکت می‌دهد به او جان بخشی می‌کند و تبدیل به یک کاراکتر می‌شود که این مفاهیم در نمایش «جنگ و صلح» نیز مورد توجه قرار گرفته است.

این کارگردان تئاتر درباره دلیل نگارش چنین متنی برای اجرا توضیح داد: مساله‌ای که این روزها به دست فراموشی سپرده شده و در همه جوامع بشری و کل دنیا باید به آن توجه کرد واژه عشق است. این روزها دوست داشتن و عاشقانه زندگی کردن فراموش شده است و همه مردم با هم در جنگ و ستیز هستند از این رو این نمایش در یزد که شهر «سفیر صلح» است تولید شده و ما تلاش کردیم با این نمایش سفیر صلح بشویم و پیام صلح و عشق را به تمام دنیا بفرستیم.

وی در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: «جنگ و صلح» در قالب کارگاه آموزشی که سال گذشته در نخستین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی یزد برگزار شد، شکل گرفت. دبیری این جشنواره برعهده بنفشه بدیعی بود و مرضیه برومند نیز به عنوان مشاور در کنار جشنواره حضور داشت. من در این رویداد ورکشاپی را برگزار کردم که قرار بود خروجی اش به یک نمایش عروسکی میدانی ختم شود. جرقه اولیه شکل‌گیری نمایش «جنگ و صلح» نیز در همین کارگاه زده شد که با حمایت خانه عروسک و خانم برومند و بدیعی و مشارکتی که سازمان فرهنگی، اجتماعی، ورزشی شهرداری یزد با اداره کل هنرهای نمایشی داشت این نمایش به اجرا رسید.