یکی از لوطی‌های مازندران دار فانی را وداع گفت/مرگ خاموش یک موسیقی

محمد ذبیحی از هنرمندان و نوازندگان پیشکسوت موسیقی منطقه مازندران که در این منطقه به «لوطی» معروف هستند، در انزوا و سکوت دار فانی را وداع گفت. علی مغازه ای پژوهشگر موسیقی نواحی ایران ضمن اعلام خبر درگذشت محمد ذبیحی از لوطی‌های استان مازندران به سینما خراسان گفت: زنده یاد محمد ذبیحی از جمله هنرمندان […]


محمد ذبیحی از هنرمندان و نوازندگان پیشکسوت موسیقی منطقه مازندران که در این منطقه به «لوطی» معروف هستند، در انزوا و سکوت دار فانی را وداع گفت.

علی مغازه ای پژوهشگر موسیقی نواحی ایران ضمن اعلام خبر درگذشت محمد ذبیحی از لوطی‌های استان مازندران به سینما خراسان گفت: زنده یاد محمد ذبیحی از جمله هنرمندان مطرح موسیقی منطقه قائمشهر و ساری بود که در اردیبهشت ماه سال ۱۳۲۵ در قائمشهر متولد شد، او پس از فراگیری سینه به سینه از آموزه های برخی از هنرمندان که در این منطقه به «لوطی» یا «مطرب» معروف بودند چندین سال به فعالیت مشغول شد و همواره در مجالس شادی و عروسی مردمان این منطقه به نوازندگی می پرداخت. او در این سال ها بعد از یک دوره بیماری ریوی به شیمی درمانی نیاز پیدا کرد اما به دلیلی که فقط خودش می داند از این کار سر باز زد و همین اقدام باعث شد که این عارضه بعد از مدتی تبدیل به تومور مغزی شده و در نهایت در روزهای پایانی دی ماه دار فانی را وداع بگوید.

وی ادامه داد: لوطی های مازندران از سال ها پیش یک فرهنگ موسیقایی داشتند که متاسفانه مدت هاست این فرهنگ رو به خاموشی رفته است. این هنرمندان که نوازندگان خوبی بودند همواره در مجالس مختلف با کمانچه، ویولن، آکاردئون و دسرکوتن برنامه های مختلفی را اجرا می کردند که بسیاری از آنها دربرگیرنده نغمات منحصر به فردی بودند. این موسیقی دیگر در این سالها محلی برای اجرا نداشت و باعث شده که خیلی از هنرمندان فعال این حوزه از جمله محمد ذبیحی به انزوای مطلق کشیده شوند. حتی وی در این سال ها در کارخانه گونی بافی مشغول به فعالیت شد که خوشبختانه از آن کار توانست حقوقی دریافت کند.

این پژوهشگر ئر پایان اظهار کرد: زنده یاد محمد ذبیحی در حوزه نوازندگی آکاردئون، ضرب، دایره و نقاره نیز از جمله هنرمندان شناخته شده حوزه فعالیتی لوطی ها بود. من فکر می کنم انزوای ذبیحی و امثال ذبیحی نشان از انزوای گونه های موسیقی است که با مرگ آنها شیوه های اجرایی نیز خاموش می شود. به درستی می توان گفت مرگ ذبیحی مرگی جانکاه بود و امروز فقط می توانم این آرزو را داشته باشم که حالا که نمی توانیم جلوی مرگ هنرمندان را بگیریم، بتوانیم از مرگ موسیقی این هنرمندان جلوگیری کنیم.