آموزشگاه های سینمایی متولی ندارند

علی مقدسی روز دوشنبه در گفتگو با خبرنگار سینما خراسان با بیان این مطلب افزود: این در حالی است که تاثیر آموزشگاهها در ارتقای سواد بصری جامعه بسیار زیاد است، آموزشگاهها در کنار دانشکده ها و دانشگاههای هنری به آموزش رشته های هنری با دو رویکرد کوتاه مدت و کاربردی می پردازند و به عنوان بازوی فرهنگی در شهر می توانند به ارتقاء سطح فرهنگ و سواد بصری جامعه کمک کنند.

وی با اشاره به بی نظمی موجود در مدیریت آموزشگاه های سینمایی گفت: به عنوان مثال آموزش رشته های سینمایی مربوط به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است اما سازمان فنی و حرفه ای نیز وارد این حوزه شده و در رشته های آموزش بازیگری، کارگردانی، عکاسی مجوز صادر می کند، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم نتوانسته است این دوگانگی در حوزه آموزش های سینمایی را حل کند.

وی افزود: از آنجا که سازمان فنی و حرفه ای زیر مجموعه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است، قدرت بیشتری در این حوزه دارد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نتوانسته است حق طبیعی آموزشگاه های آزاد سینمایی و هنری را از سازمان فنی و حرفه ای بگیرد.

مدیر آموزشگاه آزاد سینمایی موج نو ادامه داد: از آنجا که اتحادیه عکاسی زیر نظر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی فعالیت می کند، اگر فردی بخواهد دفتر فیلمبرداری و عکاسی تاسیس و از اتحادیه درخواست مجوز کند، اتحادیه مزبور فقط گواهینامه های فنی و حرفه ای را پذیرفته و گواهینامه های صادره توسط آموزشگاههای سینمایی را نمی پذیرد. 

شهرداری و اداره اوقاف، هزینه های ایجاد آموزشگاه را بالا برده اند

وی یکی دیگر از مشکلات آموزشگاهها را هزینه های مربوط به شهرداری و اداره اوقاف دانست و گفت: شهرداری مشهد به آموزشگاهها برچسب اقتصادی می زند و از آنها به عنوان “واحد تجاری” عوارض تجاری طلب می کند، کدام مرکز آموزشی تجارت خانه است که آموزشگاه های تجاری دومی باشند، آیا شهرداری به فرهنگسراهای خود به دید تجارت خانه نگاه می کند و از آنها عوارض تجاری می گیرد که از ما عوارض تجاری طلب می کند؟

مقدسی افزود: علاوه بر عوارض تجاری، شهرداری مشهد اعلام کرده است که آموزشگاهها باید عوارض صنفی نیز پرداخت کنند، شورای شهر مشهد نیز به اسم این که باید درآمدهای پایدار برای شهر ایجاد شود، مصوب کرده است که “آموزشگاهها چون صنف ندارند باید عوارض صنفی به شهرداری پرداخت کنند”، اما سوال اینجا است که اگر هر شغلی نیاز به اتحادیه و صنف دارد و حق عضویت می دهد، در قبال آن باید خدماتی هم از اتحادیه دریافت می کند، شهرداری چه کاری برای آموزشگاهها انجام می دهد که عوارض صنفی می خواهد.

وی با بیان این مطلب که درآمدزایی از مراکز فرهنگی و آموزشی به یک اپیدمی توسط نهادهای مختلف تبدیل شده است، گفت: برای هیچ نهادی مهم نیست مراکز فرهنگی و آموزشی با شرایط سخت و هزاران مشکل اداره می شوند تا سطح فرهنگ و سواد بصری و رسانه ای مردم ارتقا یابد، چرا به جای کمک و همکاری چوب لای چرخ آنها می گذارید؟ 

مدیر آموزشگاه آزاد سینمایی موج نو اظهار داشت: آموزشگاهها معمولا در یک ملک مسکونی و فرهنگی فعالیت می کنند، زمین های وقفی موظف هستند سالانه مبالغی به عنوان اجاره به اداره اوقاف پرداخت کنند، هرچند مبلغ اجاره زیاد نیست، اما اگر در ملکی که زمین وقفی دارد آموزشگاهی تاسیس شود، اداره اوقاف سالانه از آن ملک به عنوان واحد تجاری، اجاره بالایی طلب می کند، لذا چون شهرداری و اداره اوقاف پول زیادی از آموزشگاه ها بابت اجاره می گیرند، صاحب املاک تمایلی به اجاره ملک خود به آموزشگاهها ندارند.

وی سازمانهای بیمه گر را نیز از نهادهای پول ستان از آموزشگاه های سینمایی برشمرد و گفت: یک سال آموزشگاه “موج نو” با اداره آموزش و پرورش، قراردادی برای آموزش عکاسی به دانش آموزان سال دوم و سوم هنرستان منعقد کرده بود، اتفاقا دانش آموختگان این دوره، رتبه هایی در سطح استان و کشور نیز داشتند، کل قرارداد ما با اداره آموزش و پرورش پنج میلیون تومان بود که سه میلیون تومان از آن بابت دستمزد مربی باید پرداخت می شد، اداره بیمه ۲ میلیون و ۴۰۰ میلیون تومان بابت این قرارداد از ما طلب حق بیمه کرد، وقتی اعتراض کردم که “ما این دوره را برگزار کردیم آن وقت اداره بیمه چه اقدامی کرده است که مبلغ ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان باید به آن بپردازیم”، گفتند “این قانون است و هر فعالیتی باید پول بیمه اش را پرداخت کند”.

چرا کسری بودجه ادارات باید از جیب مردم تامین شود؟

مدیر آموزشگاه موج نو گفت: شرایط اقتصادی اگر سخت است، این سختی برای همه است، ادارات و نهادهای دولتی وقتی دچار کمبود بودجه می شوند، دنبال این هستند به نوعی این کمبود بودجه را از جیب مردم جبران کنند، مگر مردم چه درآمدی دارند که بتوانند کسری بودجه ادارات را تامین کنند؟

وی افزود: در شروع  شیوع بیماری کرونا، آموزشگاهها هشت ماه کامل تعطیل بودند، اما هزینه های آنها همچنان برقرار بود، اجاره، حقوق کارکنان، قبوض آب و برق و گاز و تلفن، هزینه هایی بود که در دوران کرونا هم باید پرداخت می شد، اما عبا وجود وعده های زیادی که مسوولان دادند، هیچ حمایتی از آموزشگاه ها نشد، فقط یک سری شعارها و وعده ها شنیدیم، مثلا رییس کل بانک مرکزی اعلام کرد “در سه ماه اسفند و فروردین و اردیبهشت از وام گیرنده ها اقساط وام دریافت نشود و این سه ماه به انتهای مدت باز پرداخت اقساط اضافه شود”، اما بانکها علاوه بر دریافت اقساط دیرکرد و سود خود را گرفتند، این دو حالت دارد یا بانکها به حرف بانک مرکزی نکردند یا در پشت پرده توافق کردند که وعده بدهند و بعد کار خود را انجام دهند اما آنچه رخ داد این بود که هیچ بانکی این بخشنامه را اجرا نکرد.

مقدسی با بیان اینکه ۲۲ سال از عمر آموزشگاه موج نو می گذرد، گفت: سه هزار و ۲۰۰ نفر از این آموزشگاه تاکنون فارغ التحصیل شده اند که اکنون بسیاری از آنان در صنوف مختلف سینمایی فعالیت می کنند و مشغول کار هستند.

وی اظهار داشت: من به کسانی که تمایل دارند در حوزه آموزش سینمایی کار کنند، نصیحت می کنم وارد این حوزه نشوند، آموزش یک چاه عمیقی است که شما سرمایه گذاری می کنید و هیچ حمایتی دریافت نمی کنید، در صورتی که راه حل مشکلات و معضلات اجتماعی آموزش است، باید نسلی تربیت شوند که در مقابل مشکلات اجتماعی واکسینه شوند و بتوانند با مشکلات مقابله کنند.