به گزارش سینما خراسان به نقل از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی، «آغوش باز» تازه ترین ساخته سینمایی بهروز شعیبی است که فضایی متفاوت نسبت به دیگرآثار کارنامه او دارد.
بهروز شعیبی فیلم سینمایی «آغوش باز» را به تهیهکنندگی علی سرتیپی ساخته است. این فیلم که اولین همکاری شعیبی و سرتیپی است، پیش از این با نام «همآهنگ» پروانه ساخت گرفته بود که به تازگی به «آغوش باز» تغییر نام داده است.
فیلمنامه «آغوش باز» را مهرداد کوروشنیا و محمدسجاد نجفی به طور مشترک نوشتهاند. «آغوش باز» ششمین اثر سینمایی بهروز شعیبی است که پیش از این کارهایی چون بدون قرار قبلی، روز بلوا، دارکوب، سیانور، دهلیز و … را ساخته است.
وی در ششمین تجربه سینمایی خود به سراغ یک داستان عاشقانه رفته است و آغوش باز را با حضور تعداد زیادی از بازیگران مطرح تولید کرده است.
خلاصه داستان فیلم آغوش باز:
داستان این فیلم درباره خوانندهای است که در روز کنسرتش با قهر همسرش در مییابد زندگی علاوه بر کارها و مشغلههای شخصی ابعاد دیگری هم دارد و میتوان بدون آنکه خللی در حرفه پیدا شود به خانواده و همسر و پدر و مادر هم عشق ورزید. این فیلم را از این جهت، فیلم این زمانه نامیده اند که داستان سه قصه عاشقانه از سه زوج را روایت می کند؛ زوج هایی که در فراز و نشیب روابط عاطفی، این فرصت را بدست می آورند تا به تعریف جدیدی از عشق برسند.
در واقع شعیبی با نشاندادن رفتارشناسانه سه زوج در سه مرحله زمانی مختلف و مشکلاتشان، ما را متوجه بحران خانواده در این نسل و نسل های آینده میکند، سهنسلی که هرچه جلوتر آمدهاند چیزهایی را از دست دادهاند. ظاهرگرایی، پولپرستی و بیاخلاقی مواردی است که فیلم آن را دلیل نابودی خانواده میداند.
شعیبی سعی میکند در کارگردانی روایتی نفسگیر از آزمون و خطاهای عاطفی، به دام ملودرامهای صرفاً خوشبینانه و به دور از هرگونه واقعنگری نیفتد و تا جایی که الزامات جذب مخاطب در سینمای بخش خصوصی اجازه میدهد، از حرکت صرف در مسیر جذب مخاطبان سهل پسند هم خودداری کند. ولی آیا موفق عمل کرده است؟!
تازهترین اثر شعیبی، سردرگم است، پر حرف است، بیارتباط است، آشفته است، نامتوازن است. فیلم سکانسهای خوب هم دارد، برعکس حرفهای قشنگی هم دارد ولی دغدغه پسِ فیلم گم است. شخصیت اصلی آنقدر که باید قوت ندارد و نتیجه اینکه سیر تحولش ساختگی به نظر میرسد، ایده شخصیت غایب فیلم هم با آن همه اشاره و شگفتی، به سرانجام نمیرسد. فیلم اصرار دارد تا تمام شود؛ هم در ذهن ما و هم در سرنوشت تکتک قصهها و این اتفاق مبارکی برای یک فیلم امروزی نیست.
از نقاط قوت این فیلم سکانسهای نمکینش است، از طنز موقعیتها تا نوع ارتباط و گاهی دیالوگهای جذاب، با بازی خیلی خوب و باورپذیر احترام برومند و البته سکانس انتقام بازیگر اصلی و تعلیق جالبش.
دوربین سیال شعیبی که در اغلب صحنهها همراه شخصیتها است، نقش مهمی در فضاسازی سکانسها متناسب با ضرباهنگ مورد نیاز برای پرداخت مضمون اصلی دارد.
بازیگران فیلم آغوش باز:
حامد کمیلی، محسن کیایی، گلاره عباسی، شبنم گودرزی، جواد خواجوی، وحید نفر، علی عطایی، روژین فاطوریفر، ساینا توکلی، میثم نوروزی، سهیل هژبر، مسعود خانی و با حضور هنرمندانه: مهدی هاشمی، احترام برومند و حسن معجونی. بازیگران کودک: هاتف شعیبی و نفس نکی بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
دیگرعوامل صحنه فیلم:
مجری طرح و سرمایهگذار: محمدمهدی عسکری، مدیر فیلمبرداری: علیرضا برازنده، تدوین: خشایار موحدیان، مدیر تولید: مسعود زمانی، موسیقی: مسعود سخاوتدوست، طراح چهرهپردازی: فاطمه کمالی و زهرا کمالی، طراح جلوه های بصری: محمد برادران، طراح صحنه: محمدرضا میرزامحمدی، طراح لباس: شیوا رشیدیان، طراحی و ترکیب صدا: حسین قورچیان، صدابردار: عباس رستگارپور، دستیار اول کارگردان: نگار جنیدی، مدیر تدارکات: مرتضی اسکندری، برنامهریز: حامد مختاری، منشی صحنه: غزل رشیدی، عکاس: مسعود اشتری، روابط عمومی: محمد کفیلی، طراح لوگو: روح الله موحدی.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
Δ