«بازگشت به رودخانه» چگونه متولد شد؟/ اقبال به یک نجوای شخصی

به گزارش سینما خراسان، نماهنگ «بازگشت به رودخانه» عنوان یکی از تازه‌ترین نماهنگ‌هایی است که به‌تازگی با موسیقی امیرحسین علیرضایی آهنگساز جوان موسیقی کشورمان در سبک موسیقی «نئوکلاسیک» در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.

این آهنگساز که در این نماهنگ بی‌کلام به عنوان نوازنده پیانو نیز حضور دارد با انتشار یادداشتی به بهانه تازه‌ترین اثرش از تولید چند کار جدید سخن گفته است:

«من امیرحسین هستم و چیزی که برایم مهم است این است که در موسیقی‌ام خود واقعی‌ام باشم. از کودکی ساز تار و سه تار زدم و همیشه دوست داشتم موزیسین تمام وقت باشم نه اینکه در کنار شغل اصلی موسیقی هم کار کنم. من در ارکسترهای مختلفی ساز می‌زدم اما استارت تصمیمم برای آهنگساز شدن وقتی بود که در یکی از کنسرت‌ها در تالار وحدت که به‌عنوان نوازنده کنترباس حضور داشتم و به خودم گفتم که من دوست دارم بقیه نوازنده‌ها کارهای من را اجرا کنند.

رشته آهنگسازی در دانشگاه واحد ۱۱ (هنرستان پسران) خواندم. تنها نکته مثبتی که دانشگاه برایم داشت آشنا شدن با دوستانی بود که همه زندگیشان مثل خودم موسیقی بود. و من تا قبل از آن کسانی مثل خودم را ندیده بودم. در حقیقت کلاس‌های آهنگسازی تنها جایی بود که همه ما هدف‌های یکسانی داشتیم و این برایم انگیزه بود.

فعالیتم را با آهنگسازی تئاتر در سن ۱۶ سالگی شروع کردم و همیشه آهنگسازی برام خیلی هیجان‌انگیز بوده چرا که می‌توانم ذهنم را آزاد بگذارم و اجازه بدهم تا هر کجا که می‌تواند تخیل کند. من موسیقی بی‌کلام رو انتخاب کردم چون فرصت بیشتری برای تخیل به من می‌دهد ولی متاسفانه موسیقی بی‌کلام مخاطبان زیادی ندارد و فکر می‌کنم رسانه‌ها نقش بسیار مهمی در شناختن این نوع موسیقی به افراد دارند.

از فعالیت‌های شخصی‌ام یک آلبوم به اسم «ابرهایی که بر دریا می‌بارند» منتشر شده و چندین موسیقی برای فیلم کوتاه و تئاتر و همین‌طور چند تک آهنگ و همین طور چندین کنسرت که در آن آثارم اجرا شدند. اخیرا هم روی موسیقی یک فیلم سینمایی کار می‌کنم و همینطور تکمیل آلبوم دومم. دو تک آهنگ منتشر کردم برای تک نوازی پیانو با نام‌های «صبح خاکستری» و «بازگشت به رودخانه». تا قبل از این برای ساز سولو چیزی ننوشته بودم و همه کارهایم برای پیانو و کوارتت یا کوینتت زهی بود.

اینکه چه اتفاقی افتاد که تصمیم به نوشتن موسیقی برای تک نوازی پیانو گرفتم را نمی‌دانم. فقط این را می‌دانم که وقتی برای سولو پیانو می‌نویسم دیگر این موسیقی یک بانگ برای جامعه نیست. یک نجوا برای خودم است. جالب اینکه در کمال تعجب این دو قطعه خیلی موردتوجه قرار گرفت و بسیار پرشنونده بود تا جایی که قطعه بازگشت به رودخانه وارد پلی لیست رسمی اسپاتیفای شد و در کنار کارهای آهنگسازهای بزرگ و مطرح دنیا که همیشه خودم آثارشان را گوش می‌کردم، قرار گرفت و این برای من دست آورد بزرگ و افتخار بزرگی بود.

موزیک ویدیویی که همراه این قطعه منتشر شد در حقیقت بخش‌هایی از فیلم‌های مختلفی است که در کنار هم تدوین کردم و جوری این بخش‌ها را انتخاب کردم که موضوع جدیدی ساخته که به موضوع موسیقی ام هم خوانی داشته باشد. به این کار «کیوریت» می‌گویند و این ایده را از هنرمندان تجسمی گرفتم که از آثار بقیه هنرمندهای دنیا استفاده می‌کنند و اثری نویین تولید می‌کنند.

به طور مشخص در حال حاضر نمی‌توان اسم یک سبک را روی یک موسیقی گذاشت به علت زیاد شدن ژانرهای مختلف موسیقی اما در مورد موسیقی خودم میتوانم بگویم یک موسیقی «نئوکلاسیک» است.»