تجدید چاپ یک کتاب بعد از ۲۵ سال/ موسیقی‌نامه‌ها روایت می‌شوند

میرعلیرضا میرعلینقی پژوهشگر و مدرس شناخته شده موسیقی ایرانی در گفتگو با سینما خراسان با اشاره به تازه‌ترین فعالیت‌های خود در عرصه پژوهش توضیح داد: از آغاز سال جاری تاکنون فعالیت‌ها و برنامه‌ریزی‌های متعددی را در حوزه پژوهش انجام داده‌ام که وقت زیادی را از من گرفت. اما یکی از مهم‌ترین برنامه‌هایی که به شدت دنبال آن بودم تلاش برای تجدید چاپ کتابی به مناسبت چهلمین سالگرد فوت کلنل علی نقی وزیری موسیقیدان شهیر ایرانی است که من آن را حدود ۲۵ سال پیش در سن ۲۸ سالگی با نام «موسیقی‌نامه وزیری» منتشر کردم.

وی افزود: در آن زمان با وجود تمام تلاش و زحمتی که کشیده بودم این کتاب چندان میان مخاطبان معرفی نشد و این استادان برگزیده موسیقی کشور از جمله استاد علی تجویدی بودند که از انتشار این کتاب دو جلدی استقبال کردند.

میرعلینقی ادامه داد: متاسفانه در زمانی که این کتاب منتشر شد نه اینترنت به صورت فراگیر وجود داشت و نه رسانه‌ها و فضای مجازی بودند که بتوانند در قالب گسترده به معرفی آثار تالیفی در حوزه‌های مختلف هنر بپردازند. باید بگویم این پژوهش نامه نتیجه ساعت‌ها تحقیق و تلاش‌های من برای واکاوی زندگی هنری بزرگان موسیقی کشور است که من در سخت‌ترین شرایط آنها را تدوین و گردآوری می‌کردم و همواره از این موضوع تاسف می‌خوردم که چرا کسی آن طور که باید و شاید نتیجه این تلاش‌ها را دریافت نکرده است. حتی آن زمان ناشر کار حاضر شده بود از کتاب ۵ هزار نسخه منتشر کند که من به دلیل فقدان فضای اطلاع رسانی و معرفی کتاب گفتم همان ۲ هزار نسخه کفایت می‌کند.

وی اضافه کرد: در این سالها که مشغول فعالیت و تدریس در حوزه موسیقی بودم متوجه شدم نسل جوان ما که در زمان انتشار این کتاب متولد نشده بود. به چنین آثاری علاقه مند شده است. حتی از برخی دوستان شنیدم که بسیاری از آنها کتاب ۲۵ سال پیش را در بازار سیاه و یا به صورت کپی تهیه می‌کنند که این موضوع هم من را بسیار خوشحال کرد و هم ناراحت که چرا باید کتاب ۲۵سال پیش، در این قالب به علاقه‌مندان ارائه شود. به هر حال بسیار خوشحالم که بالاخره یک کتاب بعد از ۲۵ سال توانست مورد توجه قرار بگیرد و این انگیزه را برای من ایجاد کند که به فکر تجدید چاپ آن باشم.

این پژوهشگر گفت: کتاب دو جلدی موسیقی‌نامه وزیری که در قالب دو جلد تجدید چاپ خواهد شد، اولین اثر من در این چارچوب نیست. بلکه من در این سالها تلاش کردم تا موسیقی‌نامه‌های متعددی از هنرمندان تاثیرگذار موسیقی ایرانی را مورد کنکاش و مطالعه قرار دهم که نتیجه آن آثاری شده که امیدوارم به زودی دردسترس مخاطبان قرار گیرد. به هر حال جمع آوری و پژوهشی چنین آثاری در زمانی که از اینترنت خبری نبود واقعا کار طاقت فرسا و سنگینی بود که فکر می‌کنم انتشارش از تاریخ نشر جلوتر بود و به همین خاطر هم دیده نشد. گویی باید ۲۵ سال طول می‌کشید که کارهای من در چنین فضایی مورد توجه نسل جوان علاقه مند موسیقی ایرانی قرار گیرد.

علیرضا میرعلینقی از پژوهشگران و منتقدان با سابقه حوزه موسیقی است که طی سال‌های گذشته فعالیت‌های متعددی را در عرصه پژوهشی و گردآوری تاریخ موسیقی کشورمان انجام داده است.

فراگیری نوازندگی ویولن، سنتور و ردیف‌های موسیقی، مدیریت آرشیو مرکز موسیقی حوزه هنری، سرپرستی گروه موسیقی دایره المعارف اسلامی، مشاورسردبیر نشریه مقام موسیقایی، نگارش مقدمه «ردیف موسیقی ایران برای پیانو» اثر استاد جواد معروفی، نگارش «کتابشناسی موسیقی ایران»، نگارش کتاب «خاطراتی از رفتگان موسیقی»، نگارش کتاب «خاطرات استاد جواد بدیع‌زاده»، نگارش کتاب «خاطرات هنری استاد میلاد کیایی» از جمله فعالیت‌های این محقق در عرصه موسیقی است.