نقد فیلم «تحت فشار»:

تیپ‌سازی و پایان فمینیستی سطحی در فیلم «تحت فشار»

فیلم کوتاه «تحت فشار» به کارگردانی «وحید رابودان» نوعی تیپ سازی و پایان فمینیستی سطحی از دیدگاه منتقدان است.

به گزارش سینما خراسان ، ملیحه کوروش‌زاده، منشی صحنه باسابقه سینما، در نشستی از سلسله برنامه های پاتوق فیلم کوتاه دفتر انجمن سینمای جوانان ایران در مشهد که در پردیس مهر کوهسنگی این شهر برگزار شد، به تحلیل و بررسی فیلم “تحت فشار” پرداخت.

او با اشاره به فشارهای روانی که بر شخصیت‌های فیلم وارد می‌شود، به جنبه‌های فنی و کارگردانی فیلم نیز انتقاد کرد.

کوروش‌زاده با تاکید بر اهمیت کار تیمی در فیلم‌سازی، اظهار داشت: فیلم‌سازی فقط کار کارگردان نیست. فیلم‌سازی فعالیتی جمعی و تیمی است و همه عوامل با همکاری خوب و موثر به نتیجه مورد قبول و خوبی می‌رسند.

او در ادامه به پلان‌های بسته فیلم اشاره کرد و گفت: در فیلم شاهد پلان‌های خیلی بسته بودیم. به دلیل اینکه می‌خواستند تولیدی کار بکنند و این نشان دهنده آن بود که کار محدود بوده و زمان کمی هم داشتند.

او به اهمیت حرکت دوربین در انتقال مفهوم به بیننده اشاره کرد و گفت: حرکت دوربین نباید بی‌دلیل باشد، باید معنا و مفهومی را به بیننده برساند. در این فیلم ما شاهد حرکات اضافی و بی‌معنی دوربین در بعضی پلان‌ها هستیم.

منشی صحنه سینما در پایان با انتقاد از آشکار شدن حضور دوربین در بعضی صحنه‌ها، گفت: زمانی که دوربین را لو می‌دهیم و بیننده متوجه دوربین می‌شود، از نظر کارگردانی کاری اشتباه است.

داود نجف‌زاده، دبیر پاتوق فیلم کوتاه انجمن سینمای جوان مشهد، در نقد خود بر فیلم «تحت فشار» به نقاط ضعفی اشاره می‌کند که مانع از درخشش این اثر شده‌اند.

وی افزود : فیلم کوتاه «تحت فشار» با وجود پایان فمینیستی، به دلیل تیپ‌سازی شخصیت‌ها، صحنه‌های اروتیک سطحی و مضمونی آشکار، نتوانسته به عمق و ماندگاری مورد انتظار در یک فیلم کوتاه دست یابد و مخاطب را به اندیشیدن وادار کند.

به گفته نجف‌زاده، شخصیت‌های فیلم فاقد عمق بوده و صرفاً به صورت تیپ‌های کلیشه‌ای ارائه شده‌اند. تاکید بیش از حد بر صحنه‌های اروتیک نیز به جای غنا بخشی به فیلم، از ارزش آن کاسته و مانع از ایجاد فضای تفکر برانگیز برای مخاطب شده است.

وی اظهار کرد: پایان فمینیستی فیلم، گرچه قابل توجه است، اما به دلیل رو بودن و فقدان ظرافت، از تاثیرگذاری لازم برخوردار نیست. سر و ته فیلم به وضوح مشخص بوده و مضامین به صورت گل درشت و سطحی ارائه شده‌اند. این رویکرد باعث می‌شود که فیلم پس از پایان، هیچ تأثیری در ذهن مخاطب باقی نگذارد و انتظارات از یک فیلم کوتاه تأمل‌برانگیز را برآورده نکند.

نجف زاده گفت : در مجموع، به نظر می‌رسد «تحت فشار» به دلیل ضعف در پرداخت شخصیت‌ها و ساده‌سازی مضامین، نتوانسته به پتانسیل‌های خود دست یابد.