موسیقی تیتراژ برنامه کودک و نوجوان شبکه اول سیما در دهه شصت از جمله آثار موسیقایی خاطره‌انگیزی است که برای بینندگان آن سال‌های تلویزیون دربرگیرنده خاطرات جالبی است. دریافت ۱ MB به گزارش سینما خراسان، تیتراژ برنامه کودک و نوجوانان شبکه یک سیما یکی از خاطره انگیزترین قطعات موسیقایی برای مخاطبان کودک و نوجوان تلویزیون […]
موسیقی تیتراژ برنامه کودک و نوجوان شبکه اول سیما در دهه شصت از جمله آثار موسیقایی خاطره‌انگیزی است که برای بینندگان آن سال‌های تلویزیون دربرگیرنده خاطرات جالبی است.
به گزارش سینما خراسان، تیتراژ برنامه کودک و نوجوانان شبکه یک سیما یکی از خاطره انگیزترین قطعات موسیقایی برای مخاطبان کودک و نوجوان تلویزیون در دهه ۶۰ است که به آهنگسازی فریبرز لاچینی پیش روی مخاطبان آن سال‌ها که تلویزیون دو شبکه بیشتر نداشت، قرار می‌گرفت.
این موسیقی که ریشه اصلی ساخت آن برگرفته از ترانه «کبوتر» از آلبوم «قصه‌ها و ترانه‌های کودکانه» فریبرز لاچینی با روایت الهه حمیدی و هنگامه مفید در یک نوار کاست بود، هر روز از شبکه اول سیما روی آنتن می‌رفت و یادآور خاطرات تلخ و شیرینی برای اغلب بینندگانی بود که از تلویزیون‌های سیاه و سفید منزلشان راس ساعت ۱۷ منتظر پخش کارتون‌ها و مجری‌های اتوکشیده‌ای بودند که در حد یک ساعت شادی بخش خانه‌ها بودند. آن هم در شرایطی که گاهی آژیر قرمز و حمله هوایی دشمن به شهرها آن حس زیبا و فانتزی که موسیقی ابتدایی تیتراژ را به مخاطب انتقال می‌داد به یک بار تبدیل به فضای رعب آوری می‌کرد که شاید تصورش برای نسل امروز دشوار به نظر آید.
از جمله نکات بسیار مهمی که می‌توان درباره این تیتراژ ماندگار به آن اشاره کرد استفاده از تکنیک‌ها و فضای موسیقایی متفاوتی بود که در آن سال‌ها کمتر آهنگسازی تجربه ساخت آن را آن هم با ابزار و ادوات مربوط به موسیقی الکترونیک و به کار بردن افکت‌های صوتی داشت. فضایی که به شدت در میان حافظه کودکان ایرانی سرزمین‌مان که در آن روزگار به جز نوار قصه‌های اندک موجود در بازار، بسته شنیداری با کیفیتی در اختیار نداشتند جا خوش کرده و شرایطی را ایجاد کرد که یک آنونس کمتر از یک دقیقه‌ای، عمری بالغ بر بیست ساله را طی کند و بر خاطره‌ها باقی بماند.
به هر ترتیب آنچه که درباره موسیقی تیتراژ برنامه‌های کودک و نوجوان تلویزیون در سال‌های دهه ۶۰ و ۷۰ می‌توان به آن توجه کرد، حضور آهنگسازان و نوازندگانی است که کارشان ریشه گرفته از تجربیات فراوان در عرصه‌های آکادمیک موسیقی بود و حاصلش در ذهن یک نسل تبدیل به خاطره‌ای مشترک می‌شد؛ ویژگی‌ای که در روزگار فعلی در ساخت تیتراژها و انواع و اقسام موسیقی‌های کودکانه به خصوص در سیما کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
فریبرز لاچینی از جمله هنرمندانی است که تحصیلات موسیقی خود را از سن ده سالگی در هنرستان عالی موسیقی آغاز کرد. وی در نوجوانی با مجموعه‌ای به نام «فصل‌ها و رنگ‌ها» و «آوازهای دیگر» فعالیت حرفه‌ای خود را با همکاری با کانون پرورش آغاز کرد و در بدو جوانی با خلق بیش از صد قطعه برای خوانندگان پاپ آن دوران، آینده خود را به عنوان آهنگساز رقم زد. وی در سال ۱۳۵۸ جهت ادامه تحصیل راهی اروپا شد. چهار سال بعد، پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه سوربن پاریس به عضویت آهنگسازان فرانسه درآمد و همزمان به دعوت تلویزیون فرانسه همکاری خود را با این سازمان با نوشتن موسیقی برای کودکان آغاز کرد. اقامت در اروپا سبک کاری وی را متاثر از سبک کلاسیک کرد. وی همچنین با موسیقی کامپیوتری آشنا شد و تحصیلات تخصصی خود را در این رشته تکمیل کرد.
آلبوم‌های «پائیز طلائی» و «نوآوری دکلمه شعر نو»، از اولین آثار وی پس از بازگشت به ایران بود. لاچینی در سال ۱۳۶۴ برای اولین بار از کامپیوتر در آهنگسازی سود جست و پیشگام استفاده از این تکنولوژی در ایران به شمار می‌رود.
وی در طی پانزده سال بعد، با بهره گیری از کامپیوتر، برای صدها فیلم، سریال، انیمیشن و … آهنگ ساخت. ساخت موسیقی فیلم‌های «نار و نی»، «دندان مار»، «رد پای گرگ»، «نوای آشنا» برنامه‌های کودک و چندین پروژه سینمایی و تلویزیونی دیگر حاصل فعالیت‌های هنری این دوران این آهنگساز است. این هنرمند در سال‌های اخیر، با ادامه آلبوم‌های «پائیز طلائی» و سه گانه «مرثیه»، فعالیت خود را بر روی خلق آثار کلاسیک مدرن متمرکز کرد و همزمان در حال مستند سازی و علمی کردن بیش از هزار قطعه پاپ و فولکلور ایران در مجموعه «بوی دیروز» است.
Δ