به گزارش سینما خراسان جواد علیزاده، فیلمساز ، کارگردان و مدرس سینما در ابتدای سخنان خود، فیلم «زیر ده» را دارای روایتی کلاسیک و قابل قبول توصیف کرد و توجه سازندگان به جزئیات را یکی از نقاط قوت اثر دانست.
وی به ویژه به طراحی صحنه و تزیین خانه شخصیت «اشکان» اشاره کرد و آن را نمونه‌ای از پرداخت هوشمندانه شخصیت از طریق جزئیات بصری دانست.
علیزاده همچنین بر اهمیت انتخاب بازیگر برای نقش‌های فرعی تأکید کرد و مثالی از انتخاب یک زن در حال آرایش به جای یک فروشنده مواد مخدر کلیشه‌ای زد. وی معتقد بود این انتخاب به شخصیت عمق بخشیده و صرفاً به یک نقش کارکردی محدود نشده، بلکه لایه‌هایی از شخصیت مانند اهمیت زیبایی و درگیری‌های شخصی را نمایان می‌سازد.
این توجه به جزئیات، از دیدگاه علیزاده، به فیلم عمق می‌بخشد و امکان همذات‌پنداری مخاطب را فراهم می‌کند، امری که او برای تمامی ژانرهای سینمایی، از جمله فیلم کوتاه، ضروری دانست.
علیزاده ضمن تقدیر از توجه به جزئیات و بازی‌های خوب نقش‌های فرعی، به جنبه‌های کلاسیک روایت فیلم اشاره کرد.
ریتم تند و عدم همذات‌پنداری؛ نقدی بر «زیر ده»
داوود نجف‌زاده، دبیر پاتوق فیلم کوتاه انجمن سینمای جوانان مشهد ، ریتم فیلم را تند توصیف کرد و گفت: فیلم زیر ده ریتم تندی داشت و می‌خواست یک رشدی را برای یک شخصیت نشان دهد؛ دختری که در معرض یک سری آسیب‌های اجتماعی قرار می‌گیرد از یک بعدازظهر تا شب، اتفاقات ترسناک و عجیب می‌بیند و در نهایت زمانی که از خانه خارج می‌شود دختری که در ابتدای فیلم بود نیست. اما به نظر من این پروسه خیلی سریع اتفاق می‌افتاد یعنی چیدمانی که می‌خواست در فیلم‌نامه شکل بگیرد خیلی سریع بوده حالا چه به دلیل محدودیت زمان چه به دلایل دیگر.
نجف‌زاده معتقد بود این ریتم تند باعث می‌شود مخاطب نتواند با روند فیلم همذات‌پنداری کرده و با دختر ارتباط نزدیک‌تری برقرار کند. وی همچنین به نام فیلم اشاره کرد و گفت: میتوان گفت نام فیلم زیر ده به کنکور اشاره دارد و موضوع کنکور را بحران بزرگی در نظر می‌گیرد و این دختر برای اینکه رتبه زیر ده بگیرد دچار یک سری بحران های اجتماعی می شود.
از این منظر، نجف‌زاده فیلم را نقدی بر کنکور، فشار و استرس ناشی از آن بر نوجوانان دانست و بیان کرد که فیلم در قالب این نقد، به وجوه دیگری از اجتماع نیز پرداخته است.
Δ