مجتبی فرآورده تهیهکننده سینما و تلویزیون ضمنا اشاره به اینکه معضل سینمای ایران در زمینه تولیدات مذهبی، فقر فیلمنامه نیست، تأکید کرد در این زمینه اساساً ارادهای در میان مدیران وجود ندارد! به گزارش پایگاه خبری سینما خراسان به نقل از مهر، مجتبی فرآورده تهیهکننده سینما، با اشاره به مساله فقر سینمای ایران در زمینه […]
مجتبی فرآورده تهیهکننده سینما و تلویزیون ضمنا اشاره به اینکه معضل سینمای ایران در زمینه تولیدات مذهبی، فقر فیلمنامه نیست، تأکید کرد در این زمینه اساساً ارادهای در میان مدیران وجود ندارد!
به گزارش پایگاه خبری سینما خراسان به نقل از مهر، مجتبی فرآورده تهیهکننده سینما، با اشاره به مساله فقر سینمای ایران در زمینه تولید آثار مذهبی بهخصوص نبود فیلمنامه مناسب در این حوزه گفت: تمام مواردی که سبب میشود یک فیلمنامه مذهبی نوشته نشود و یا به مرحله ساخت نرسد، زیر مجموعه یک عامل اصلی قرار میگیرد و آن عامل اصلی این است که ارادهای برای تولید فیلم دینی و مذهبی در کشور وجود ندارد و چون چنین ارادهای وجود ندارد، نه فیلمنامهای نوشته میشود و نه فیلمی ساخته میشود و در نتیجه مخاطبی برای این نوع از سینما وجود ندارد.
وی بیان کرد: آیا در حوزههای اجتماعی، سیاسی و کمدی فیلمنامههای مطلوب و درجه یک داریم که هر سال تعداد بسیاری فیلم با این موضوعات ساخته میشود؟ متاسفانه در حوزه سینمای مذهبی هیچ کاری صورت نمیگیرد و چون کاری در این زمینه صورت نمیگیرد، تصور میکنیم که مشکل اصلی فیلمنامه است.
مشکل اصلی فیلمنامه نیست
تهیهکننده فیلم سینمایی «ملک سلیمان» با تاکید بر اینکه در حوزه سینمای مذهبی مشکل اصلی فیلمنامه نیست، توضیح داد: در میان مدیران فرهنگی و هنری ما در تمام سطوح دولتی، نیمه دولتی و غیردولتی ارادهای برای ساخت فیلم مذهبی وجود ندارد.
ساخت فیلم مذهبی در یک جامعه و حکومت مذهبی نیازمند پاسخ دهی به حوزه علمیه، علما، صاحبنظران و… است و ورود به این میدان طبیعتاً دردسرهای مضاعفی را میطلبد. مدیر فرهنگی چون احساس میکند بهتر است به دنبال کار راحتتر برود و خود را درگیر موارد دیگر نکند، از ترس از دست دادن میز در این مساله ورود پیدا نمیکنندوی در پاسخ به این پرسش که سینما به عنوان یکی از مهمترین رسانههای تأثیرگذار در حوزه تبلیغات مذهبی شناخته میشود و چرا از چنین پتانسیلی مانند سینمای جهان برای تولید آثار استفاده نمیشود هم بیان کرد: یکی از مهمترین دلایل در این حوزه تزلزل میز مدیران است به این معنا که ساخت فیلم مذهبی در یک جامعه و حکومت مذهبی نیازمند پاسخ دهی به حوزه علمیه، علما، صاحبنظران و… است و ورود به این میدان طبیعتاً دردسرهای مضاعفی را میطلبد. مدیر فرهنگی چون احساس میکند بهتر است به دنبال کار راحتتر برود و خود را درگیر موارد دیگر نکند از ترس از دست دادن میز در این مساله ورود پیدا نمیکنند.
فرآورده گفت: مساله دیگر این است که متاسفانه بزرگان دین ما حاضر نیستند، بپذیرند که رسانهای با معیارها و استاندارهای خود وجود دارد که میتواند بسیار تاثیرگذار هم باشد، اگر منبر را یک رسانه توصیف کنیم، یک خطیب برمبنای یک متد و روش مشخص شده سخنرانی میکند، به همین دلیل است که میگوییم یک خطیب قدرتمند و زبردست است و دیگری یک خطیب درجه سه است، چرا که خطابه شیوه بیان خاص خود را دارد و خطیب توانمند این شیوه بیان را به خوبی بلد است.
وی تاکید کرد: حوزه علمیه موظف است که در حوزه رسانه ورود پیدا کند اما متاسفانه کسی نمیخواهد بپذیرد که مقتضیات چنین رسانههایی گونه دیگری است و باید قابلیتهای این رسانههای جدید را پیدا و از آن استفاده کرد.
تهیهکننده فیلم سینمایی «۲۳ نفر» ادامه داد: تولید فیلم مذهبی نیز روش و شیوه خود را دارد و علمای ما باید در این حوزه وقت بگذارند تا از پتانسیلهای آن استفاده کنند که متاسفانه در این زمینه وقتی گذاشته نمیشود.
میرباقری سریال «امام علی(ع)» را به تلویزیون تحمیل کرد
وی بیان کرد: البته این را نباید فراموش کرد که تولید فیلم مذهبی در سینما و تلویزیون متفاوت است به عنوان مثال آقای میرباقری به واسطه علاقهای که به تولیدات مذهبی داشت، ساخت سریال «امام علی(ع)» را به تلویزیون تحمیل کرد و در این زمینه نیز به خوبی عمل کرد.
این تهیهکننده سینما درباره راهکار مناسب برای ساخت چنین آثاری توضیح داد: تنها راهکار برای ساخت آثار مذهبی در حوزه سینما این است که ما نیازمند به تعدادی مدیر جسور هستیم که افقی برای حوزه فرهنگ و به خصوص سینما داشته باشند، مدیران ما هیچ افقی برای سینما و فرهنگ متصور نیستند.
وی ادامه داد: ما در جمهوری اسلامی ایران زندگی میکنیم اما کمترین تولیدات آن در حوزه سینما آثار مذهبی است. این در حالی است که ساخت اثر مذهبی میتواند در سینما با مخاطب بسیاری همراه باشد. زمانی که فیلمی در حوزه دین ساخته نمیشود، نمیتوان درباره فیلمنامه و نقاط قوت و ضعف آن نیز صحبت کرد.
این تهیهکننده سینما که در حال حاضر فیلمنامه «ثارالله» را برای تولید در دست دارد، تاکید کرد: در سینمای جهان درباره حضرت مسیح (ع) بالغ بر ۲۰۰ فیلم سینمایی تولید شده است که از این تعداد شاید ۶ فیلم درست وجود داشته باشد. در واقع سینما عرصه تجربه و عرضه است، یعنی تا زمانی که فیلمی را عرضه نکنیم نمیتوانیم بفهمیم فیلم مورد نظر درست بوده است یا خیر.
وی بیان کرد: سینما هیچ راهی جز عرضه ندارد و تا زمانی که عرضه نشود نمیتوان اشکالات و نقاط قوت و ضعف آن را مشخص کرد، هیچ تجربهای صورت نمیگیرد و هیچ نتیجهای هم از آن به دست نمیآید.
فرآورده در پایان گفت: از دولت جمهوری اسلامی ایران باید پرسید با توجه به اینکه سالانه ۹ هزار میلیارد تومان به عنوان بودجه فرهنگی اختصاص میدهد و علاوه بر آن نزدیک به ۴ هزار میلیارد تومان توسط مراکز فرهنگی غیردولتی در این حوزه هزینه میشود، این پولها اگر قرار نیست برای سینمای مذهبی هزینه شود، برای کجا هزینه میشود؟
Δ