سید مصطفی سعیدی از استادان و هنرمندان عرصه نقالی، شاهنامه خوانی و مناقب خوانی که طی دهههای گذشته حضور فعالی در این حوزه ها داشته دار فانی را وداع گفت. به گزارش سینما خراسان، سید مصطفی سعیدی از استادان و هنرمندان عرصه نقالی، شاهنامه خوانی و مناقب خوانی که طی دهههای گذشته حضور فعالی در […]
سید مصطفی سعیدی از استادان و هنرمندان عرصه نقالی، شاهنامه خوانی و مناقب خوانی که طی دهههای گذشته حضور فعالی در این حوزه ها داشته دار فانی را وداع گفت.
به گزارش سینما خراسان، سید مصطفی سعیدی از استادان و هنرمندان عرصه نقالی، شاهنامه خوانی و مناقب خوانی که طی دهههای گذشته حضور فعالی در این حوزهها داشته دارفانی را وداع گفت.
هوشنگ جاوید پژوهشگر و مولف موسیقی اقوام ایران در یادداشتی پیرامون فوت این هنرمند نوشت:
«سید مصطفی سعیدی، پیر سخنوران و نقالان و مناقب خوانان براساس خبری که سید قاسم هاشمی به من داد، دنیارا به سوی جهانی دیگر ترک کرد و خدایش بیامرزد.
او از ۹ سالگی نزد سید مهدی صفریپور درهمدان مداحی وذاکری را فراگرفته بود، بعد در دوازده سالگی با مرشد کرم اصفهانی آشنا شده بود و نقل وسخنوری را از اوآموخته بود، از هفده سالگی به طور جدی درقهوه خانه حاج عباس شاخه نبات، دربروجرد به نقل پرداخته بود، سپس به ملایر رفته ودر قهوه خانه مشهدی ولی زرگران کارش را ادامه داده بود، بعد به اراک رفت ودر آنجا ازدواج کرد.
پس از سربازی به خرم آباد رفته و ۹ سال در قهوه خانه های حاج علی فرهمندو حاج سید رحم خداو مشهدی قربانی و قهوه خانه درشکه چی هانقالی ومنقبت خوانی وذاکری کرد، بعد به درود رفته و درقهوه خانه فرخ فال و دادامراد به نقالی پرداخت، سپس به بروجرد بازگشت که نزدیک موطن اصلی اش یکه دانگ بود، و سی سال در در قهوه خانه شکری غدیری و سید نورالدین پرچمدار به کارنقالی ومناقب خوانی ادامه داد.
در سال ۱۳۸۰ بعنوان استاد برتر داستان گزاری ایران در جشنواره موسیقی آیینی مورد تجلیل ملی واقع شد، ودر برنامه های تلویزیونی و جشنوارهای بسیاری شرکت داشت، او کتاب ارزشمندی بنام تومار نقالی را در دوجلدبه چاپ رساند که اینک نایاب است وحاصل تمام داشتههای ذهنیاش از نقلهای متفاوت است.
در نخستین دیداری که بااو در یکه دانگ داشتم به من گفت: بیایید واقعیتها را از سایه بیرون اورده و انچه که نهان از ذهن جامعه مانده را یک بار دیگر همچنان ارادتمندانه ارائه کنیم.
خدایش بیامرزد و به بازماندگانش صبر دهد، یکی از شاگردان او خانم پریسا سیمین مهراست که یازده سال نزد استاد مشق نقل انجام داده است.»
Δ