مگی اسمیت بازیگر سرشناس بریتانیایی که پس از مدت‌ها به صحنه تئاتر بازگشت، برای پنجمین بار برنده جایزه بهترین بازیگر ایونینگ استاندارد شد. به گزارش پایگاه خبری سینما خراسان به نقل از مهر، بازگشت بانو مگی اسمیت به صحنه تئاتر پس از غیابی ۱۲ ساله باعث شد او بتواند رکوردشکن شود و پنجمین جایزه بهترین […]
مگی اسمیت بازیگر سرشناس بریتانیایی که پس از مدت‌ها به صحنه تئاتر بازگشت، برای پنجمین بار برنده جایزه بهترین بازیگر ایونینگ استاندارد شد.
به گزارش پایگاه خبری سینما خراسان به نقل از مهر، بازگشت بانو مگی اسمیت به صحنه تئاتر پس از غیابی ۱۲ ساله باعث شد او بتواند رکوردشکن شود و پنجمین جایزه بهترین بازیگر زن قدیمی‌ترین جوایز تئاتر بریتانیا را ۵۷ سال پس از نخستین پیروزی‌اش از آن خود کند.
اعضای هیات داوران شصت‌وپنجمین جوایز تئاتر ایونینگ استاندارد جایزه ناتاشا ریچاردسون برای بهترین بازیگر زن را به خاطر ایفای نقش منشی جوزف گوبلز مسئول ارشد رژیم نازی‌ها به اسمیت اهدا کردند.
دیگر جوایز برتر بازیگری همچنین به اندرو اسکات و آن-ماری داف اهدا شدند و سر ایان مک‌کلن و پیتر بروک جوایز ویژه دریافت کردند.
اسمیت ۸۴ ساله برای نسل‌های مختلف با نقش‌های متفاوت شناخته‌شده است. برای بعضی‌ها او پروفسور مک‌گونگال در مجموعه فیلم‌های «هری پاتر» است، برای بعضی‌ها ویولت کراولی کنتس گرانتام در «دانتون ابی» است و همچنین ممکن است برای بعضی‌ها به عنوان بازیگر نمایشنامه‌های پیتر شیفر یعنی «گوش خصوصی» و «چشم عمومی» شناخته شود که در آن‌ها کنار کنت ویلیامز در سال ۱۹۶۲ نقش‌آفرینی کرده بود.
برای همان نمایشنامه‌ها بود که او نخستین جایزه بازیگری ایونینگ استاندارد خود را دریافت کرد. او سه بار دیگر این موفقیت خود را با نمایشنامه‌های «هدا گبلر» در سال ۱۹۷۰، «راه دنیا» در سال ۱۹۸۴ و «سه زن قدبلند» در سال ۱۹۹۴ تکرار کرد.
اسمیت در سخنرانی پس از پیروزی خود گفت «بسیار هیجان‌زده» است که دوباره به صحنه تئاتر برگشته و زمانی را به یاد آورد که برای نخستین بار جایزه بهترین بازیگر زن ایونینگ استاندارد را از آن خود کرده بود.
او گفت: «مدت‌ها پیش بود و وقتی کارم را شروع کرده بودم یک جایزه دریافت کردم. جایزه را به این خاطر گرفتم که نمی‌توانستند به کس دیگری برای اهدای این جایزه فکر کنند.»
اسمیت جدیدترین جایزه خود را به خاطر ایفای نقش برونهیلده پومسل در نمایشنامه‌ای توسط کریستوفر همپتون در تئاتر بریج دریافت کرد. این نمایشنامه بر پایه شهادت‌هایی نوشته شده که پومسل بالاخره در سال‌های پایانی پیش از مرگ خود در ۱۰۶ سالگی به ثبت رسانده و سکوت خود را درباره تجربه‌های حضور داشتن در قلب دستگاه پروپاگاندای نازی‌ها بیان کرده بود.
Δ