به گزارش روز سه شنبه سینما خراسان به نقل از ایرنا، داریوش فرهنگ که اجرای برنامه بزرگداشت ابراهیم وحیدزاده در موزه سینما را برعهده داشت در ابتدای مراسم، گفت: عبارتی همچون پیشکسوت و پسکسوت در هنر همیشه استفاده شده است. گروهی کاری را پایه گذاری میکنند و افرادی دیگر آنرا ادامه میدهند و هنر همیشه اینگونه بوده است. متاسفانه امروز سینما به یک مساله بغرنج تبدیل شده و بحرانهای اقتصادی روی سینما تاثیر گذاشته و امروز سینماگران به سختی فیلم میسازند تا اندکی شور و نشاط به جامعه بدهند. ابراهیم وحیدزاده یکی از این فیلمسازان است.
وی ادامه داد: امروز ما از کسوت ابراهیم وحیدزاده تقدیر میکنیم زیرا آنچه در هنر مهم است داشتن کسوت است.
سپس داریوش فرهنگ متنی را که محمد تهامینژاد برای ابراهیم وحیدزاده فرستاده بود خواند و در ادامه ویدئویی از سیروس ابراهیمزاده پخش شد که سخنانی را درباره ابراهیم وحیدزاده گفته بود و او را از باسوادترین سینماگران دانست که در سینمای کمدی بسیار موفق عمل کرده است.
در ادامه این مراسم محسن امیریوسفی رئیس کانون کارگردانان سینمای ایران گفت: با توجه به شیوع ویروس کرونا و صحبت با مدیرعامل موزه سینما ضمن عذرخواهی از آقای وحیدزاده و کارگردانان این مراسم را با تعداد مهمانان محدود برگزار کردیم.
وی برگزاری جلسات شب کارگردانان را لازم دانست و افزود: آخرین جلسهای که برگزار کرده بودیم ۲۷بهمن ۹۸ بود و فکر نمیکردیم دو سال درگیر این ویروس باشیم. حتی دورهمیهای معمول را هم در کانون از دست بدهیم.
امیریوسفی با اشاره به درگذشتگان اخیر سینما اظهار داشت: چه عزیزانی را در این دو سال به دلیل کرونا از دست دادیم. اگر برخی ممانعتها نبود عزیزانی مثل کامبوزیا پرتوی، خسرو سینایی، رحیم رحیمیپور و دیگر سینماگران را از دست نمیدادیم همچنین همکارانمان در حوزههای دیگر مثل فرشته طائرپور عزیز، حمیدرضا صدر و اکبر عالمی را.
رئیس کانون کارگردانان گفت: امیدوارم شرایط اختصاص غرفهای به نام کانون کارگردانان سینمای ایران در موزه سینما فراهم شود. کانون درخواست دیگری هم دارد و آن اختصاص غرفهای برای زنده یاد حمیدرضا صدر در موزه سینما به عنوان منتقدی ماندگار است که این روزها بیش از پیش جایش در حوزه نقد فیلم و حتی تحلیل ورزشی خالی است.
کارگردان فیلم آشغالهای دوست داشتنی با بیان این که ابراهیم وحیدزاده را با دو فیلم غافلگیرکننده مجسمه و تحفهها در ذهن دارد، تصریح کرد: احتمالا قسمتی از صحبتهای او را در این مورد که چرا آن سینما ادامه نیافت در ادامه خواهیم شنید و توضیحات بیشتر را در تاریخ شفاهی موزه سینما خواهند گفت.
وی در پایان با یادی از مطلب محمد تهامینژاد درباره وحیدزاده گفت: ای کاش طنز کافکایی او ادامه پیدا می کرد. البته امیدوار و مطمئنیم ادامه مییابد و ما در تلاش هستیم شب کارگردانان تبدیل به مراسمی برای ادامه فعالیت و درخشیدن کارگردانان این شبها شود.
خسرو دهقان نیز گفت: از زمان دوستی من با ابراهیم وحیدزاده حدود ۵۰ سال میگذرد. دوستی ما از جنبه کار بوده و او آدم آراسته و مرتبی است همانطور که در کارش هم همینطور بوده است.
وی ادامه داد: ریشههای آثار او در سینمای آزاد و مستقل است و از تئاتر تا فیلم آموزشی، کوتاه، مستند و طنز و تدریس را در کارنامه کاری خود دارد. وحیدزاده از موسسان و پایهگذاران سینمای آزاد و از رهروان آن است.
دهقان یادآور شد: امروز سینمای آزاد از بین نرفته بلکه شکل آن عوض شده و تبدیل به سینمای کوتاه تحت عنوان انجمن سینمای جوانان شده است. امروز سینمای آزاد و ابراهیم وحیدزاده همچنان هستند و کار اصلیشان پرداختن به جوانان است.
دهقان تاکید کرد: مستقل بودن همچنان در آثار وحیدزاده وجود دارد و حتی امروز هم جوانان از او مستقل بودن را میآموزند؛ همان چیزی که برای جوانان اهمیت دارد.
سپس، ابراهیم وحیدزاده گفت: من فکر میکردم قرار است نفر آخر باشم که برای سخنرانی میآیم اما وقتی خسته شدهاید، میآیم و داستانی را برای شما میخوانم زیرا من از سال ۹۱ تاکنون گاهی داستان کوتاه مینویسم.
وی سپس داستان کوتاه طنزی را به نام «مردن، خفتن و یا شاید خواب دیدن» را که به گفته خودش تراژیک است اما محتوای طنز دارد خواند.
عزیزالله حاجیمشهدی منتقد سینما به عنوان سخنران بعدی این مراسم، گفت: ابراهیم وحیدزاده مثل بسیاری از هم نسلان خود در دهه ۴۰ با ساخت فیلم کوتاه به فضای فیلمسازی گام نهاد. او برخلاف همه کسانی که با ساخت تنها چند فیلم کوتاه شور و شوق رسیدن به فضای سینمای حرفه ای را دارند؛ بیش از دو دهه شکیبایی میکند و بعدها در سال ۶۶ نخستین فیلم سینماییاش تحفه ها را با استفاده از بازیگران حرفهای و نام آشنا میسازد و در سال ۷۱ با ساخت فیلم مجسمه به عنوان یک فیلم شادی آور (کمدی) متفاوت کاری ارائه میدهد که در مقایسه با کارهای کمدی معمول در دهههای ۶۰ و ۷۰ برتریهای انکار ناپذیری دارد.
وی با اشاره به تعداد آثار این هنرمند و کارگردان، بیان کرد: وحیدزاده با حدود ۵۵ سال سابقه فعالیت در حوزه فیلمسازی که البته تنها ۳۵ سال آن در فضای فیلمسازی حرفهای بوده است به دلیل شرایط حاکم بر فضای تولید فیلم تنها توانست ۷ فیلم بسازد و جالب این که ۵ فیلم از مجموعه فیلمهایش تنها در دهه ۸۰ ساخته می شود. چرا باید یک فیلمساز مستقل به دلیل شرایط فیلمسازی کشور حاصل کار ۳۵ سالهاش تنها ۷ فیلم باشد؟ آیا اگر سینماگری بخواهد به طور متوسط هر ۵ سال تنها یک فیلم بسازد؛ امکان گذران زندگی همراه با آسایش و رفاه نسبی از طریق فیلمسازی را خواهد داشت؟
حاجی مشهدی بیان داشت: در همه کارهای وحیدزاده رگه های آشکاری از طنز تلخ دیده میشود. در انتخاب درونمایه های دلخواه خود با لحن شادی آور سعی بر نوآوری دارد و در انتخاب مضامین نیز سختگیر است.
حسن حسندوست تدوینگر سینما نیز در سخنان کوتاهی گفت: من از اولین فیلم بلند ابراهیم وحیدزاده با او همکاری کردم. قطعا او از شاخصههای سینمای طنز ایران است و هر یک از کارهایش بسیار جلوتر از سینما و روزگار زمان خود بوده است. او برای فیلمش از پرده سبز و جلوههای بصری و رایانه استفاده کرد. درحالیکه آن زمان استفاده از این ویژگیها مرسوم نبود. امیدوارم این مراسم باعث شود او دوباره یک فیلم خوب برای سینما بسازد.
در پایان این مراسم محسن امیریوسفی به نمایندگی از کانون کارگردانان سینما و مهران عباسی به نمایندگی از موزه سینما و سازمان سینمایی جداگانه لوح یادبود خود را به ابراهیم وحیدزاده اهداء کردند. در این مراسم پشتصحنههایی از فیلمهایی که ابراهیم وحیدزاده کارگردانی کرده پخش شد.
در این مراسم افرادی همچون محمد علی نجفی، وحید موسائیان، علی ژکان، احمد امینی، محمدرضا عرب، قدرت الله صلح میرزایی، نادر مقدس، احمد امینی، لادن طاهری حضور داشتند.
نهال
این مطلب بدون برچسب می باشد.
Δ