کارگردان‌هایی که مارادونا دویدند

به گزارش سینما خراسان، کارگردان انگلیسی آصف کاپادیا که مستند تحسین شده «مارادونا» را ساخته از نخستین چهره‌هایی بود که در توییتر به درگذشت این بازیگر نامدار واکنش نشان داد و نوشت اصلاً نمی‌تواند باور کند که دیگو ماردونا از دست رفته باشد.

وی افزود: درک این خبر سخت است. او همیشه غیرقابل تخریب بود. ۱۰ ساعت با این مرد گذراندم! پای چپش را لمس کردم. همه تلاشمان را کردیم تا به دنیا نشان دهیم این مرد، اسطوره، مبارز که بود. بزرگ‌ترین افسانه.

مارادونا اسطوره فوتبال که دیشب در ۶۰ سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت به خاطر آنچه در زمین و خارج از آن انجام می‌داد مشهور بود از گل‌های معروفش گرفته تا زندگی شلوغ و غیرقابل دفاعش.

برای یک فیلمساز مستندساز که متخصص وقایع‌نگاری زندگی استعدادهای خارق‌العاده اما آشفته است، رفتن به سراغ زندگی مارادونا کار مقاومت‌ناپذیری بود.

از همین رو آصف کاپادیا سال ۲۰۱۹ «دیگو مارادونا» را ساخت که در نهایت به مستندی تحسین شده بدل شد و جوایز متعددی هم برد. وی پیش از ساخت زندگی مارادونا به سراغ آیرتون سنا اسطوره مسابقات اتومبیل‌رانی و امی واین‌هاوس خواننده هم رفته بود. کاپادیا برای ساخت این فیلم از مجموعه‌ای از فیلم‌هایی استفاده کرد که قبلاً هرگز دیده نشده بود و برخی از آنها را از همسر سابق مارادونا به دست آورده بود.

فیلم «مارادونا» کاپادیا اکنون در شبکه اچ‌بی‌او مکس در دسترس است.

مانند سنا و واین‌هاوس، مارادونا نیز از فضیلتی نادر برخوردار بود. او قد بلند نبود و طبعاً لاغر هم نبود. در محله‌های فقیرنشین بوینوس آیرس متولد شده بود و در شهر آفتابی آرژانتین رشد کرد و قد کشید.

با تحصیلات رسمی کم، مارادونا به یکی از مشهورترین و پردرآمدترین بازیکنان فوتبال جهان بدل شد؛ ولی به سرعت وقتی از زمین فوتبال دور بود و پا به توپ نمی‌دوید برای رفتارهای دیوانه‌وارش به سوژه مطبوعات بدل می‌شد.

در میان همه فراز و فرودهای زندگی ورزشی مارادونا شاید مهم‌ترین لحظه باید به جام جهانی ۱۹۸۶ مربوط باشد و زمانی که او دو گل استثنایی و افسانه‌ای را به ثمر رساند که یکی از آنها گلی در واقع مردود بود که به «دست خدا» مشهور شد زیرا با دست به تور دروازه رسیده بود. با این حال او موفق شد تا با بازی حماسی‌اش حریف یعنی مدافعان انگلیسی را مبهوت قدرت خود کند و یکی از بزرگ‌ترین بازی‌های جام جهانی تاریخ را رقم بزند.

برخلاف موفقیت‌های ورزشی‌اش، مارادونا در زندگی شخصی‌اش به انواع کارهای خلاف شهره بود از اعتیاد گرفته تا روابط به هم‌ریخته و دست داشتن در جرایم غیرقانونی و همه اینها در مستند کاپادیا ارایه شده است. او به نوعی در این مستند مرگ زودهنگام این اسطوره را هم پیش‌بینی کرده است.

وی از ۵۰۰ ساعت فیلم از پیش گرفته شده استفاده کرده و فیلمش از دوران بازی مارادونا در تیم کوچک ناپولی ایتالیا شروع می‌شود که به بازیکن جدید ۲۳ ساله‌شان در ۵ جولای ۱۹۸۴ دارند خوشامد می‌گویند. او به تیمش کمک کرد تا در دو لیگ قهرمانی موفق شود و بعد به کشورش آرژانتین کمک کرد تا انگلیس را از یک چهارم نهایی بازی‌های مکزیک حذف کند و در نهایت جام را از آن کشورش کند. کاپادیا تاکید کرد که این برد انتقام شیرینی برای آرژانتین بود که در جنگ فالکلند چهار سال جلوتر شکست را پذیرفته بود. در این فیلم با صحبت با مربی وی فرناندو سیگنورینی و بیوگرافی نویس وی دانیل آرکوچی حقایق جالبی از این شخصیت عیان شده است.

«مارادونا» ساخته امیر کاستاریتسا در سال ۲۰۰۸ فیلم دیگری است که درباره بزرگ‌ترین بازیکن مدرن فوتبال ساخته شده است. در این فیلم چهره هایی چون فیدل کاسترو، هوگو چاوز، اوو مورالس، خود مارادونا و خود امیر کوستاریتسا در برابر دوربین حضور دارند.

این فیلم نخستین بار در جشنواره فیلم کن ۲۰۰۸ به نمایش درآمد. کاستاریتسا در این فیلم به سه وجه مختلف از شخصیت مارادونا می‌پردازد: مارادونای فوتبالیست، مارادونای سیاست‌پیشه و مارادونای معتاد. در بخش‌هایی از فیلم مارادونا و کاستاریتسا درباره گلی که مارادونا در جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ اشاره می‌کنند. اظهارات مارادونا باعث شد برخی این فیلم را ضد انگلستان بدانند و حتی پیش‌بینی کنند که فیلم در انگلیس به این زودی‌ها اکران نشود.

در هر حال این فیلم درباره فوتبال یا ورزش نیست بلکه فیلمی درباره امید، شکوه، استعداد، کاستی‌ها و عظمت انسان است و عشق و ناامیدی از موضوع‌های اصلی آن هستند.

در یک لحظه از فیلم کارگردان از مارادونا می‌پرسد دوست داشت جای کدام ستاره سینما باشد و او بلافاصله در جواب می‌گوید: رابرت دنیرو در «گاو خشمگین». او می‌خواست همه را بزند و من می‌خواستم همه‌اش گل بزنم.

موسیقی در این فیلم نقش مهمی دارد و به نظر می‌رسد آهنگ تانگوی آرژانتینی و پان راک ارایه کننده انرژی مرموزی هستند که در اطراف مارادونا محسوس است.

قهرمان این فیلم یک مریخی است، یک انقلابی، یک معتاد به کوکایین و یک پدر و همسر گناهکار. او از اینکه در مسابقه جام جهانی تقلب کرده؛ آن هم در برابر صدها میلیون تماشاچی، اصلاً شرمنده نیست. این فیلم تنها داستان بزرگ‌ترین فوتبالیست دنیا نیست بلکه داستانی درباره آمریکا در برابر آمریکای لاتین، ناتو در برابر یوگسلاوی و پرنس ولز در برابر پسر فقیر زاغه‌نشین است.

شب پیش هواداران مارادونا در شبکه‌های اجتماعی به مستند مارادونا که امیر کاستاریتسا ساخته هم اشاره کردند و یادآوری کردند هر کاری بخواهید امشب یا روزهای بعد برای شناخت مارادونا انجام دهید به کنار، حالا وقت تماشا کردن دوباره «مارادونا» ساخته کاستاریتساست.

در عین حال یک فیلم درام زندگینامه‌ای با عنوان «مارادونا، دست خدا» نیز بر مبنای زندگی این فوتبالیست در سال ۲۰۰۷ توسط مارک ریسی ساخته شده است. این فیلم بر مبنای فیلمنامه لئوناردو بچینی و مانوئل روییز سن مارتین ساخته شد و به زندگی مارادونا از کودکی تا زمانی که اولین حمله قلبی به وی دست داد و تصمیم او برای بازپروری خودش و همه آنچه موجب شد تا سال ۲۰۰۰ به عنوان بهترین ورزشکار قرن شناخته شود، می‌پردازد. در این فیلم مارکو لئونارد در نقش مارادونا بازی کرده است.

شب پیش در سوگ مارادونا لیونل مسی نوشت: حتی اگر یک میلیون سال هم بازی کنم، هرگز نمی‌توانم به دیگو مارادونا نزدیک هم بشوم. حتی نمی‌خواهم. او بزرگ‌ترین بازیکنی است که تاکنون وجود داشته است.