عضو هیأت مدیره کانون نمایشنامه‌نویسان اقدام و بیانیه داوران بخش نمایشنامه‌نویسی نخستین جشنواره تئاتر اکبر رای را توهین آمیز و اهانت به ادبیات نمایشی ایران دانست. اصغر نوری عضو هیأت مدیره کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر که به‌عنوان شرکت‌کننده اثری را هم برای بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی نخستین جشنواره تئاتر اکبر رادی ارسال کرده بود، درباره بیانیه […]
عضو هیأت مدیره کانون نمایشنامه‌نویسان اقدام و بیانیه داوران بخش نمایشنامه‌نویسی نخستین جشنواره تئاتر اکبر رای را توهین آمیز و اهانت به ادبیات نمایشی ایران دانست.
اصغر نوری عضو هیأت مدیره کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر که به‌عنوان شرکت‌کننده اثری را هم برای بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی نخستین جشنواره تئاتر اکبر رادی ارسال کرده بود، درباره بیانیه هیأت داوران این بخش متشکل از جمشید خانیان، حمیدرضا نعیمی و آرش عباسی مبنی‌بر اینکه هیچ اثری لایق دریافت نشان رادی در این جشنواره نبود، به سینما خراسان گفت: حرف و اعتراضی که می‌خواهم نسبت به این اقدام هیأت داوران بیان کنم به این خاطر نیست که اثرم پذیرفته نشده زیرا وقتی اثری را به جشنواره می‌فرستم، داوری را پذیرفته‌ایم و اعتراض کردن به داوری اشتباه است.
وی ادامه داد: داوران محترم بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی جشنواره تئاتر اکبر رادی بیانیه‌ای را در اختتامیه جشنواره ارائه دادند که شاید نیت‌شان خیر بوده و می‌خواستند بگویند که سطح نمایشنامه‌نویسی ما خیلی ضعیف شده و هیچ اثری لایق هیچ جایزه‌ای نیست، داوران محترم هیچ کاندیدایی را معرفی نکردند، به هیچ اثری هم حتی لوح سپاس ندادند و فقط از ۷ اثر نام بردند.
این نمایشنامه‌نویس تئاتر ایران اظهار کرد: تعجب من از این است که داورها به گونه‌ای در بیانیه خود از ضعف‌های آثار ارسال شده به بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی جشنواره تئاتر اکبر رادی صحبت کردند و این ضعف‌ها را به عنوان ضعف‌های درام‌نویسی امروز ایران دانستند، که گویی این ۳ عزیز به کشف جدیدی در تئاتر ایران رسیده‌اند. بیانیه داوران به گونه‌ای بود که گویی در جشنواره‌های قبلی شاهکارهای نمایشنامه‌نویسی وجود داشته و در این جشنواره خاص آنقدر سطح کارها پایین آمده که داورها جایزه نداده‌اند و می‌خواهند بگویند که باید فکری برای حال درام‌نویسی معاصر ایران داشته باشیم.
به عنوان عضو هیأت مدیره کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر این سؤال صنفی را مطرح می‌کنم که این ژست داوران محترم که هیچ اثری را لایق معرفی به عنوان کاندیداها و دریافت لوح سپاس ندانستند چه کمکی به جریان نمایشنامه‌نویسی ایران می کند؟ نوری با بیان اینکه از خود می‌پرسم این کار هیأت داوران مسابقه نمایشنامه‌نویسی جشنواره تئاتر اکبر رادی چه نفع و کمکی به نمایشنامه‌نویسی ایران می‌کند؟ یادآور شد: به عنوان عضو هیأت مدیره کانون نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر این سؤال صنفی را مطرح می‌کنم که این ژست داوران محترم که هیچ اثری را لایق معرفی به عنوان کاندیداها و دریافت لوح سپاس ندانستند چه کمکی به جریان نمایشنامه‌نویسی ایران می کند؟ این عزیزان می توانستند به یک یا ۲ اثر لوح سپاس بدهند و اعلام کنند که هیچ اثری لایق دریافت نشان اکبر رادی نیست.
وی تأکید کرد: از نظر من رویکرد داورهای مسابقه نمایشنامه نویسی جشنواره تئاتر اکبر رادی به داوری اهانت آمیز بود. داورها در بیانیه خود بیان کردند که جشنواره اکبر رادی باید جای حرفه‌ای‌ها باشد ولی در فراخوان محدودیتی برای حضور افراد در نظر گرفته نشده بود. من هم موافقم که جشنواره اکبر رادی باید جای حرفه‌ای‌ها باشد ولی چرا در فراخوان به این نکته اشاره نکردند؟ سؤالم این است که چرا از آدم‌ها به عنوان سیاهی لشکر استفاده کردند؟ نمایشنامه نویسان باید آثار خود را در سه نسخه پرینت شده به همراه یک سی‌دی از اثر به دبیرخانه ارائه می‌دادند و بیش از ۲۷۰ نفر از تهران و شهرهای دیگر این کار را انجام داده اند و وقتی داورها می گویند جشنواره باید جای حرفه‌ای‌ها باشد اهانت به همه است زیرا اگر اینگونه بود باید در فراخوان به آن اشاره می‌شد.
عضو هیأت مدیره کانون نمایشنامه‌نویسان ایران با اشاره به اینکه هیأت داوران در بیانیه خود «روایت» را عنصر نچسبی دانسته اند که در قامت نمایشنامه‌نویسی ایران پوشانده شده است، بیان کرد: با احترام به هر ۳ داور، گویا این عزیزان از نمایشنامه‌نویسی روز دنیا دور افتاده‌اند زیرا عنصر روایت مهمترین عنصر نمایشنامه نویسی روز دنیا است و در آثاری که ترجمه شده و در دسترس ما در ایران قرار گرفته، این مهم مشهود است.
نوری تصریح کرد: داوران محترم در بیانیه خود به ضعف‌هایی اشاره کردند که مختص امروز نیست و اگر خود را هم جزو درام نویسان ایران می‌دانند و نه در رأس و بالای آن، می‌توانند این ضعف‌ها را منتصب به همه ما بدانند زیرا اگر از جمشید خانیان، حمیدرضا نعیمی و آرش عباسی نیز یک کار خوب دیده‌ایم، کارهای ضعیف هم از آن‌ها دیده‌ایم که مقدار ضعف‌های شان نسبت به هم متفاوت است. ما دیگر غول‌هایی مانند اکبر رادی، بهرام بیضایی، غلامحسین ساعدی و عباس نعلبندیان را در نمایشنامه نویسی معاصر خود نداریم.
این هنرمند و نمایشنامه‌نویس تئاتر ایران معتقد است که در داوری‌ها نباید رأیی داد که باعث دلسردی و دل‌چرکینی دیگران شود. می شد در بخش نمایشنامه‌نویسی جشنواره تئاتر اکبر رادی که مهمترین بخش جشنواره بود، بهتر عمل کرد. اینکه داوران هیچ اثری را لایق کاندیدا شدن و حتی دریافت لوح سپاس ندانستند توهین به نمایشنامه‌نویسی ایران بود، آن هم با ارائه بیانیه‌ای سطحی. اعتراض من یک اعتراض صنفی است و می گویم که این برخورد رادیکال هیچ کمکی به ادبیات نمایشی ایران نمی کند، در واقع این کار در شأن اکبر رادی نیست.
وی در پایان سخنان خود متذکر شد: این کار غیر حرفه ای هیأت داوران بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی جشنواره تئاتر اکبر رادی باعث می‌شود که بعضی این سؤال را مطرح کنند که آیا این ۳ داور محترم آثار خود را لایق نشان اکبر رادی می‌دانند؟
Δ