در دومین روز از برگزاری سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر یکی از پروژکتورهای تالار چهارسو ترکید که البته خللی در اجرا ایجاد نکرد. به گزارش سینما خراسان، روز گذشته سه‌شنبه ۲۳ بهمن ماه دومین روز از برگزاری سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر درحالی فعالیت خود را از سرگذراند که با اجرای […]
در دومین روز از برگزاری سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر یکی از پروژکتورهای تالار چهارسو ترکید که البته خللی در اجرا ایجاد نکرد.
به گزارش سینما خراسان، روز گذشته سه‌شنبه ۲۳ بهمن ماه دومین روز از برگزاری سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر درحالی فعالیت خود را از سرگذراند که با اجرای نمایش «سوآرم» از کشور مجارستان اجراهای خارجی جشنواره آغاز شد.
گابور گودا موسس کمپانی آرتوس با نمایش «سوآرم» در دومین روز از سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در ۲ نوبت ۱۷:۳۰ و و ۱۹:۳۰ در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفت.
«سوآرم» با مدت زمان ۷۰ دقیقه در قالب تئاتر ملل و مسابقه تئاتر بین‌الملل اجرا شد.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: سوآرم چطور کار می‌کند؟ چطور ارتباط برقرار می‌کند و تصمیم می‌گیرد؟ آیا انتخاب فردی در آن موثر است یا تکثر انتخاب‌های فردی باعث حرکت و به پیش راندن اجتماع سوآرم شده است؟ آیا می‌توان سوآرم را یک موجود زنده و منحصربه‌فرد در نظر گرفت؟ آیا می‌توان همه بشریت را یک موجود زنده و پیچیده در نظر گرفت و آن را با سوآرم مقایسه کرد؟
گابور گودا، نویسنده، طراح و کارگردان این اثر متولد سال ۱۹۶۰ در مجارستان، دانش‌آموخته مهندسی پل‌سازی از دانشگاه فنی بوداپست و تئاتر از کمپانی کورپس و موسس کمپانی آرتوس است. او کارگردانی نمایش‌هایی چون «آهنگ‌های فراموش‌شده»، «سوترا»، «۱+۱=۱»، «پرواز طلایی»، «اتاق نشیمن اولیس» و… را در کارنامه دارد.
«سوآرم» به یک جریان همگرا و تجمع و حرکت گروهی مانند پرواز دسته جمعی پرندگان گفته می‌شود. در ابتدای نمایش کارگردان اثر با توضیح این مفهوم به زبان انگلیسی برای مخاطبان از آنها خواست با چراغ قوه‌های لیزری که در اختیارشان قرار داده شده است این اتحاد و همگرایی را تجربه کرده و تلاش کنند نور قرمز لیزرها را به صورت متمرکز بر تصاویر و شکل‌هایی که روی ویدئو پروجکشن نقش می‌بندد، بیندازند. در بخش بعدی نمایش و بعد از تصاویری که کارگردان روی یک تخته چوبی توسط پیچ و مهره و میخ خلق می‌کرد و همگی در جهت رسیدن به یک کل واحد و همان همگرایی مدنظرش بود، اجرا به سمت تئاتر فیزیکال گرایش یافت و تماشاگران با لیزرهایی که هنوز در اختیارشان بود باید به یک اجماع و اتحاد رسیده و در نهایت نورلیزرها را به سمت جیب پرفورمر هدایت می‌کردند در حالی که حرکات فیزیکال و فیگوراتیو اجراگر که شبیه سازی حرکت پرندگان بود همچنان ادامه داشت…
این اثر نمایشی پرفورمنسی آزمایشگاهی است که به صورت مولتی مدیا و با حضور سه نوازنده، یک رقصنده و خود کارگردان در مقام اجراگر قصد داشت سوآرمی بزرگ را با همراهی مخاطبان خلق کند که به نظر می رسد تاحدودی موفق به انجام این کار شد. البته مشارکت تماشاگران در چنین اجرایی باید در جهت خواسته کارگردان باشد در حالی که همیشه نمی‌توان چنین انتظاری را داشت و در اجرای شب گذشته برخی از تماشاگران ترجیح می‌دادند به جای توجه به خواسته گودا، تجربیات شیطنت‌آمیز دیگری را از سر بگذرانند که در راستای اجرا نبود.
نمایش «چکامه‌هایی که حباب می‌شوند» به نویسندگی علی ذاکری و کارگردانی کمیل جعفری از قشم نمایش دیگری بود که شب گذشته در ۲ نوبت ۱۷ و ۱۹ در تالار سایه و در قالب مسابقه تئاتر ایران یک روی صحنه رفت.
سید مجتبی حسینی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حمید نیلی مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی در اجرای اول مهمان این اثر نمایشی بودند.
«چکامه‌هایی که حباب می‌شوند» بیانگر عشق نافرجام ماروک و حنیفه در بحبوحه آغاز جنگ تحمیلی در یکی از شهرهای جنوبی کشور است. کل نمایش در یک استخر اتفاق می‌افتد و بازیگران با همراهی گروه موسیقی و نواها و ترانه‌های بومی جنوبی به اجرای نقش می‌پردازند.
حضور بازیگران در استخری که با نورپردازی و پارچه‌ای قرمز رنگ به دریای خون بدل شده است از نکات جذاب اجرای نمایش بود اما بازی ضعیف بازیگران و متن کم مایه و دیالوگ های کلیشه و شعاری کار را از تبدیل شدن به اثری جذاب در حوزه دفاع مقدس و مقاومت دور می‌کرد ولی با این وجود فضاسازی اثر و موسیقی جنوبی باعث شد تماشاگران از دیدن کار خسته نشوند و کسی سالن نمایش را ترک نکند.
اما پرمخاطب‌ترین نمایش این ۲ روز در مجموعه تئاترشهر، «زندگی در تئاتر» به کارگردانی محمد برهمنی بوده است. این نمایش که در اجرای عمومی نیز با اقبال مخاطبان مواجه شد روز گذشته در ۲ نوبت ۱۸:۳۰ و ۲۰:۳۰ در تالار چهارسو به صحنه رفت و با استقبال زیاد مخاطبان روبرو شد تا جایی که به دلیل همین استقبال اجرای دوم این اثر نمایشی تا نزدیکی های ساعت ۱۱ شب به طول انجامید.
نکته جالب توجه در اجرای اول این اثر نمایشی ترکیدن یکی از پروژکتورها در سالن چهارسو بود اما بازیگران نمایش به‌صورت بداهه این اتفاق را به جزئی از نمایش بدل و وانمود کردند که ترکیدن پروژکتور بخشی از کار بوده است که این اقدام خلاقانه با تشویق تماشاگران نیز روبرو شد.
نمایش «وقتی خروس غلط می‌خواند» نوشته و کارگردانی علی شمس نیز از جمله آثار پرمخاطبی بود که در دومین روز از جشنواره تئاتر فجر در تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به صحنه رفت.
فضاسازی و شکل‌گیری تصاویر جذاب از ویژگی‌های این اثر نمایشی است. «وقتی خروس غلط می‌خواند» با سفر در زمان و خلق فضایی انتزاعی و فانتزی و همچنین با چرخش‌های زبانی مختلف شکل گیری و فرجام یک دیکتاتور را به تصویر می کشد. جنایتکاری که در نهایت در گذشته ای که می‌تواند آینده باشد به دست خودش نابود می‌شود.
بانیپال شومون، سام کبودوند، امیر باباشهابی، آناهیتا درگاهی، مارال فرجاد، زری محتشم و حسین پاکدل بازیگران این اثر نمایشی هستند که بانیپال شومون بازیگر اصلی این نمایش امسال یکی از پرکارترین بازیگران سینما در جشنواره فیلم فجر به حساب می آمد.
سعید اوحدی رییس سازمان فرهنگی هنری شهر تهران یکی دیگر از مهمانان روز دوم جشنواره بود که به تماشای نمایش خیابانی «نامیرا» به کارگردانی امیرحسین شفیعی نشست که در استخر پارک دانشجو اجرا می شود.
یکی از اتفاقات جالب توجه در اجراهای این دوره از جشنواره تئاتر فجر مستقر شدن تیمی از اعضای شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی در تالارهای مختلف است به این ترتیب که در هر اجرا یکی از اعضا به صورت ایستاده در گوشه سالن ناظر بر اجرای نمایش است تا کارها مرتکب تخلف و تخطی نشوند.
Δ