«سرخپوست» به کارگردانی نیما جاویدی فیلمی معمایی است که فیلمنامه‌ای چند لایه و ساختاری به‌شدت سینمایی دارد. به گزارش سینما خراسان، «سینمای شیشه‌ای» عنوان بسته‌ای روزانه است که در نظر داریم در قالب آن ضمن مرور مهمترین فیلم‌های تولید و اکران شده در سال ۹۸، در هر شماره به معرفی هر یک از آنها برای […]
«سرخپوست» به کارگردانی نیما جاویدی فیلمی معمایی است که فیلمنامه‌ای چند لایه و ساختاری به‌شدت سینمایی دارد.
به گزارش سینما خراسان، «سینمای شیشه‌ای» عنوان بسته‌ای روزانه است که در نظر داریم در قالب آن ضمن مرور مهمترین فیلم‌های تولید و اکران شده در سال ۹۸، در هر شماره به معرفی هر یک از آنها برای تماشا در خانه‌ها در ایام نوروز ۹۹ بپردازیم.
برای دومین شماره سراغ فیلم سینمایی «سرخپوست» به کارگردانی نیما جاویدی رفته‌ایم؛ همان فیلمساز جوانی که در اولین تجربه کارگردانی «ملبورن» را با داستانی پیرامون مرگ یک نوزاد مقابل دوربین برده بود.
«ملبورن» همان فیلمی است که بیش از ۶۰ حضور جهانی را تجربه کرد و توانست جوایزی را هم از قبل این حضورها کسب کند. از همان زمان می‌شد دریافت که جاویدی به فیلم‌های معمایی علاقه دارد. همین هم شد و بعد از وقفه‌ای ۵ ساله «سرخپوست» به سرانجام رسید.
«سرخپوست» اما یک سکوی پرتاب برای نیما جاویدی محسوب می‌شود از این جهت که در فقر ژانری که در سینمای ایران وجود دارد و اساساً غالب تولیدات بر محور کمدی دست چندم و یا سوژه‌های تلخ اجتماعی ساخته می‌شود، جاویدی قالبی دیگر را انتخاب کرد تا مخاطب سینمای ایران هم دنیاهای کمتر دیده را روی پرده نقره‌ای تجربه کند. به ویژه اینکه بخش اعظمی از فیلم در لوکیشن یک زندان و در دهه ۴۰ روایت می‌شود که قطعاً روایت داستان و نگه داشتن مخاطب تا پایان فیلم را سخت می‌کند اما جاویدی آن را در «سرخپوست» شدنی کرده است.
نکته‌هایی که شاید جالب باشد بدانید
نقش اول «سرخپوست» را نوید محمدزاده بازی می‌کند، بازی او در این فیلم آنقدر متفاوت است که بسیاری از منتقدان او را لایق دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد در جریان سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر می‌دانستند اما این سیمرغ در دوره‌ای که رقابتی نزدیک برای کسب این جایزه وجود داشت، بر شانه‌های دوست نزدیک او یعنی هوتن شکیبا برای فیلم «شبی که ماه کامل شد» نشست.
«نعمت جاهد» با بازی نوید محمدزاده در «سرخپوست»، شخصیتی چندلایه دارد تا در این فیلم پله به پله با او آشنا شوید، زندانبانی که اتفاقا در نگاه اول شخصیتی سفت و سخت دارد اما رفته رفته تضادهایش را آشکار می‌کند. تغییری که هر چند در سکانس‌های مختلف محسوس است اما در چند دقیقه پایانی فیلم، این سیر تحول چنان شتاب می‌گیرد و آن مرد مصمم به یکباره بخشنده و دلرحم می‌شود که توی ذوق برخی مخاطبان می‌زند اما حتی همین هم از بازی درخشان نوید محمدزاده نمی‌کاهد. هرچند سیمرغ بهترین نقش اول مرد سهم نوید محمدزاده نشد اما «سرخپوست» جایزه ویژه هیات داوران را از آن دوره از جشنواره دریافت کرد.
در جریان نشست خبری همین فیلم هم بود که نوید محمدزاده عنوان کرد سال آینده در جشنواره فیلم فجر فیلم حضور نخواهد داشت چرا که فکر می‌کرد نیاز به فاصله و تغییر هست و فاصله باعث می‌شود تا درباره نقش و فن بیانش در آثاری که تا به امروز داشته بیشتر فکر شود؛ وعده‌ای که البته بر سرش ماند.
اما شاید اتفاق اصلی‌تر را مسعود فراستی درباره «سرخپوست» رقم زد. منتقد ثابت برنامه «هفت» که اصولا هیچ فیلمی را نمی‌پسندد و عمده توصیفش از هر فیلمی این است که «درنیامده»، در همان ایام جشنواره فجر و در اظهارنظری عجیب «سرخپوست» را یک «فیلم خوب» توصیف کرد تا رسانه‌ها همین جمله‌اش را شوکی به سینمای ایران عنوان کنند! فراستی بعد از تماشای این فیلم، در برنامه هفت بیان کرد: «من امروز یک فیلم خوب دیدم، می‌خواهم تعلیق همه را به هم زده و به چند نفر که فیلم خوبی ساختند تبریک بگویم، من امروز کاملا از این فیلم تعجب کردم.»
از دیگر نکات مهم «سرخپوست» می‌توان به قاچاق نسخه خانگی آن طی سال گذشته آن اشاره کرد. پاییز بود که نیما جاویدی از انتشار نسخه غیرقانونی و بی‌کیفیت این فیلم در شبکه‌های مجازی خبر داد. اتفاقی که باعث شد نتیجه زحمات خودش و تیم تولید صد نفره این فیلم را به یغما رفته بداند و آن را دزدی‌ای توصیف کند که بانیانش با وقاحت و خیال راحت فیلم‌ها را از روی پرده سینماها می‌دزدند.
کارنامه فیلم در زمان اکران عمومی
«سرخپوست» در زمان اکران عمومی فروشی قریب به ۱۵ میلیارد تومان داشت، این در حالی است که همزمان با «شبی که ماه کامل شد» به نمایش عمومی درآمد، رقیب قَدَری که می‌توانست هر فیلمی را از میدان به در کند، ابزار رقابتش هم تکمیل بود، هم به نسبت «سرخپوست» سالن‌های بیشتری در اختیار داشت و هم تبلیغاتش در خور توجه تر بود.
نظرات کاربران بعد از تماشای این فیلم هم متفاوت بود. برخی آن را بهترین فیلمی توصیف کردند که تاکنون دیده بودند و با «رستگاری در شاوشنگ» در یک تراز قرار دادند برخی نیز پایان‌بندی‌اش را ضعیف دانستند به نوعی که گویا کارگردان تنها خواسته به نحوی فیلم را تمام کند!
آیا شما هم این فیلم را دوست خواهید داشت؟
اگر می‌خواهید ذهنتان به مدت ۹۰ دقیقه درگیر باشد تا سرنخی از یک زندانی فراری با نام عجیب «سرخپوست» پیدا کنید، اگر حوصله‌تان می‌کشد داستانی در یک تک لوکیشن را دنبال کنید، آن هم لوکیشنی که صفر تا صدش را صاحبان فیلم ساخته‌اند و اگر پایان‌بندی ساده اذیت‌تان نمی‌کند، «سرخپوست» را ببینید، فیلمی که البته در عین حال که پیچیده می‌نماید، داستانی کمرنگ و ساده دارد و به راحتی می‌تواند با امتیازهای سینمایی‌اش مخاطب را مسحور خود کند.
«سرخپوست» این روزها در سامانه‌های برخط وی‌اودی برای تماشا در خانه در دسترس است و امروز عصر ساعت ۱۶:۱۵ از شبکه سه تلویزیون نیز روی آنتن می‌رود.
Δ