کارگردان تئاتر و سینمای بریتانیا از دولت خواست تا در شرایطی که فاصله‌گیری اجتماعی موجب شده آینده‌ای برای تئاتر متصور نباشد، به کمک تئاتر بیاید. به گزارش سینما خراسان به نقل از ورایتی، سم مندس که سازنده فیلم‌های تحسین شده‌ای چون «۱۹۱۷» است در عین حال یک کارگردان موفق تئاتر هم هست و سازنده نمایش‌هایی […]
کارگردان تئاتر و سینمای بریتانیا از دولت خواست تا در شرایطی که فاصله‌گیری اجتماعی موجب شده آینده‌ای برای تئاتر متصور نباشد، به کمک تئاتر بیاید.
به گزارش سینما خراسان به نقل از ورایتی، سم مندس که سازنده فیلم‌های تحسین شده‌ای چون «۱۹۱۷» است در عین حال یک کارگردان موفق تئاتر هم هست و سازنده نمایش‌هایی چون «سه گانه لمن» بوده است. وی از دولت بریتانیا خواست تا بسته نجاتی برای نجات بخش نمایش بریتانیا تدارک ببیند.
وی با نوشتن یادداشتی در فایننشال تایمز گفت بحران کرونا ویروس بزرگ‌ترین چالش پس از جنگ جهانی دوم برای زندگی فرهنگی بریتانیا شده است و تئاتر و سرگرمی در معرض خطر جدی هستند.
مندس نوشته است: تئاتر زنده یک کار خیریه نیست. این یک تجارت خیلی موفق است. تنها در سال ۲۰۱۸ تئاترها در سراسر بریتانیا بیش از ۳۴ میلیون تماشاگر داشته‌اند.
وی افزوده است: برخلاف سرویس سلامت، هنر ما را زنده نگه نمی‌دارد، اما به ما چیزی را ارزانی می‌کند که ارزش دارد برایش زندگی کنیم.
این کارگردان افزوده است نمایش‌های زنده برای صنعت فیلم و تلویزیون بریتانیا با گردش مالی چند میلیارد دلاری‌اش هم ضروری هستند زیرا آنها هزاران بازیگر، نویسنده، تهیه کننده و کارگردان برای این بخش فراهم می‌آورند، که خود مندس هم یکی از آنهاست.
مندس افزود همین امر کمک کرده تا بریتانیا یکی از ابرقدرت‌ها در میان دارندگان قدرت نرم باشد.
وی نوشته است: در حالی که دیگر بخش‌های اقتصادی قادر بودند تا بتدریج بازگشایی شوند، اما به دلیل تداوم فاصله‌گیری اجتماعی، چشم‌انداز بازگشایی تئاتر به سادگی ممکن نیست.
وی افزوده است: نمایش‌ها و اجراهای زنده که روزی یک اجرا دارند به طور متوسط ۸۰ درصد ظرفیت خود را از دست می‌دهند و دیگر نمی‌توانند به کارشان ادامه بدهد.
وی بسته‌ای از اقدامات را که می‌تواند به نجات این بخش بیاید چنین مطرح کرده است:
اول؛ نیروی کار باید پایدار باشد و حفظ شغل برای کارمندان باید ادامه داشته باشد و بسته‌ای ارایه شود که از ارتش هنرمندان آزاد و خود اشتغال حمایت کند.
دوم؛ طرح کاهش مالیات تئاتر در نظر گرفته شود و تا سه سال آینده تحفیف مالیاتی ۲۰ تا ۵۰ درصدی به تئاتر تعلق بگیرد و این شامل هزینه‌های جاری تولید و بازپرداخت آثاری که معلق مانده‌اند هم بشود.
سوم؛ اشخاص خصوصی که برای تولید سومایه‌گذرای می‌کنند و از آنها به عنوان «فرشتگان تئاتر» یاد می‌شود باید قادر باشند تا ضررهای تولید خود را جبران کنند و این امر طبق قانون مالیات‌های موجود ممکن نیست.
چهارم؛ طرح مشارکت در سرمایه‌گذاری فرهنگی ایجاد شود و دولت به عنوان فرشته‌ای از همان فرمول برای سرمایه‌گذاری و سهیم شدن در سود و موفقیت شوها وارد عمل شود.
پنجمین درخواست مندس این است که سرویس‌های دیگر نیز در سرمایه‌گذاری در تئاتر مشارکت کنند و به هنر به عنوان چیزی بیش از ارایه دهنده یک محتوا، که به عنوان اکوسیستمی که از همه مردم حمایت می‌کند، نگاه کنند.
Δ