فستیوال مستند «شفیلد» که به عنوان بزرگ‌ترین رویداد فیلم مستند بریتانیا شناخته می‌شود، امسال به صورت مجازی و فیزیکی برگزار می‌شود. به گزارش سینما خراسان به نقل از ورایتی، «شفیلد داک/ فست» که بزرگ‌ترین فستیوال مستند بریتانیاست، فیلم‌های منتخب خود برای سال ۲۰۲۰ را معرفی کرده که شامل ۱۱۵ عنوان می‌شود که ۳۱ عنوان از […]
فستیوال مستند «شفیلد» که به عنوان بزرگ‌ترین رویداد فیلم مستند بریتانیا شناخته می‌شود، امسال به صورت مجازی و فیزیکی برگزار می‌شود.
به گزارش سینما خراسان به نقل از ورایتی، «شفیلد داک/ فست» که بزرگ‌ترین فستیوال مستند بریتانیاست، فیلم‌های منتخب خود برای سال ۲۰۲۰ را معرفی کرده که شامل ۱۱۵ عنوان می‌شود که ۳۱ عنوان از آن‌ها پیش‌نمایش جهانی خود را در این جشنواره خواهند داشت.
از جمله فیلم‌های بریتانیایی که پیش‌نمایش جهانی خود را در این فستیوال خواهند داشت می‌توان از «هنوز اینجا هستیم» ملیسا هرمن، «خانه فیلمساز» مارک آیزکس، «کیت هرینگ: پسر هنر خیابانی» ساخته بن آنتونی، «کینگ راکر» اثر مایکل کامینگز و «خواهرهای با ترانزیستور» ساخته لیسا روونر نام برد.
دیگر پیش‌نمایش‌های جهانی شامل فیلم مستند آمریکایی و برزیلی «راحتی مادرت» ساخته آدام گلوب، «جهان» ساخته سم آزبورن و نیکولاس کاپزرا از ایالات متحده و «من و رهبر فرقه» ساخته آتسوشی ساکاهارا از ژاپن اشاره کرد.
از ایران نیز ۳ مستند شامل «خرامان» ساخته آرش اسحاقی، «گالین» به کارگردانی عزت‌الله پروازه و «هنر زندگی در خطر» به کارگردانی مینا کشاورز محصول مشترک ایران و آلمان، در این جشنواره حضور خواهند داشت.
به خاطر پاندمی کروناویروس، فستیوال امسال تا حدود زیادی آنلاین برگزار می‌شود. این فستیوال که از ۱۰ ژوئن (۲۱ خرداد) شروع می‌شود، بخش‌هایی از فعالیت‌های خود را برای بقیه سال هم به صورت فیزیکی در شفیلد و هم به صورت مجازی برنامه‌ریزی کرده است. فستیوال همچنین قصد دارد در اکتبر و نوامبر در سینماهای شفیلد شماری از فیلم‌ها را آخر هفته‌ها به نمایش بگذارد.
استعدادهای جدید حدود ۲۰ درصد از کل نامزدهای امسال را تشکیل می‌دهند. این افراد شامل ۲۲ فیلمساز می‌شوند که با نخستین پروژه خود در این فستیوال حاضر خواهند بود که از جمله آن‌ها می‌توان به کاتارینا وانسکونسلوس، دیپتی گوپتا و سیجی آووینکا اشاره کرد.
سینتیا گیل مدیر فستیوال گفت: بحرانی که در حال حاضر در آن زندگی می‌کنیم به این مسأله اشاره دارد، آن هم نه برای نخستین بار، که نهادها و ملت‌ها به صورت سیستمیک شکست خورده‌اند و نیاز دارند در ظرفیت خود برای احترام گذاشتن به زندگی، آزادی و مراقبت، برابر باشند. این باعث شده ما واضح ببینیم چه چیزی باید تغییر کند و علاقه ارتباط قوی‌تر بین‌مان را درک کنیم.
او اضافه کرد: این برنامه کمک ما در این راستا است؛ تلاشی جمعی برای مقاومت کردن در برابر دیدگاه‌های هژمونیک بر سر سینما و رابطه آن با دنیا و زندگی‌های‌مان نشات می‌گیرد و نمایانگر چند مکالمه است که ما می‌خواهیم در آینده نزدیک در تمام برنامه‌ها و فروم‌های‌مان آن‌ها را ادامه بدهیم.
Δ