بابت تبلیغ اکران فیلمم عذاب وجدان داشتم/ درد کرونا برجان یک مستند

رها فریدی کارگردان مستند «چی چکا؛ قصه شب» که این روزها در حال اکران در گروه سینمایی «هنر و تجربه» است، در گفتگو با سینما خراسان درباره این اثر گفت: وقتی سینماها بازگشایی شد، تقاضا کردم که اکران فیلم من را به تعویق بیندازند و با یک ماه تاخیر روی پرده برود. اصلاً به همین دلیل نمایش مستند «چی چکا» به نسبت دیگر آثار دیرتر اتفاق افتاد. حتی با «هنر و تجربه» هم تماس گرفتم و پرسیدم که آیا امکانش هست که «چی چکا قصه شب» بعد از کرونا روی پرده برود؟ که آنها به درستی به من گفتند زمان رهایی از کرونا مشخص نیست، فیلم‌های دیگر در صف هستند، الان زمان نمایش این مستند است و فکر کردم نمی‌شود زمان را از دست داد و مجبوریم با رعایت و دقت، ادامه دهیم.

فریدی عنوان کرد: نمایش «چی چکا قصه شب» زمانی از سر گرفته شد که میزان فوتی‌ها و مبتلایان کرونا کاهش پیدا کرده بود و تصور نمی‌کردیم دوباره این میزان افزایش پیدا کند. بنابراین به اکران آن رضایت دادم چون به این نتیجه رسیدم که به هر حال باید با همین شرایط زندگی کرد و ما نمی‌دانیم این وضعیت تا کی ادامه پیدا می‌کند.

در اطلاع‌رسانی برای اکران فیلمم عذاب وجدان داشتم!

وی ادامه داد: آن زمان خودم در اطلاع رسانی عذاب وجدان داشتم به همین دلیل نه تیزری منتشر و نه اطلاع رسانی کردیم چون به این فکر کردم که نباید باعث بشوم در سینماها تراکم جمعیت حتی به میزان اندک ایجاد شود. در واقع دست و دلم به تبلیغ نمی‌رفت تا اینکه خودم به سینماها رفتم و وضعیت آنجا را ارزیابی کردم چون یا باید کاری را درست انجام داد و یا کلاً انجام نداد.

این مستندساز تاکید کرد: وقتی با مخاطبان به تماشای اثر نشستم دیدم که پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌های اجتماعی به خوبی رعایت می‌شود ضمن اینکه تعداد مخاطبان این نوع سینما کم است و با کرونا کمتر هم شده است. به همین دلیل خیالم کمی راحت شد و اطلاع رسانی «چی چکا قصه شب» را سر گرفتم.

وی با بیان اینکه ساخت این فیلم ۸ سال طول کشیده است و ۲۴ کاراکتر دارد، بیان کرد: حتی قبل از کرونا هم «چی چکا قصه شب» به لحاظ تبلیغاتی مهجور بود چون یک فیلم کاملاً مستقل است. یعنی حتی آن موقع هم برایش کمپین تبلیغاتی بسته نشد و خودم یک تنه در این زمینه کار می‌کردم. بودجه تبلیغاتی مستند «چی چکا قصه شب» هم شخصی بود چون من یک فیلمساز شخصی و تهیه‌کننده این اثر هستم. البته بخشی از بودجه آن از حمایت‌های مردمی تامین شده است.

فریدی ادامه داد: ضمن اینکه مستند «چی چکا قصه شب» اولین تجربه من در ورود به سینماست بنابراین چندان با مناسبات این عرصه آشنا نیستم از همین رو به چند آنونس و حمایت‌های «هنر و تجربه» بسنده کردم. همانطور که گفتم من در دنیای سینما، آدم تازه واردی هستم و ارتباطات گسترده‌ای با دنیای سینما، افرادش و بنگاه‌های خبری ندارم از سوی دیگر هنوز یک ریال هم از بابت این فیلم کسب نکرده‌ام که بتوانم خرج خودش کنم چون هنوز روی پرده است و تسویه حساب‌ها صورت نگرفته است.

این کارگردان ادامه داد: مستند «چی چکا قصه شب» جزو فیلم‌هایی بود که اکرانش پیش از کرونا شروع و با آغاز کرونا نمایش آن متوقف شد اما قبل از کرونا فروش خوبی داشت و از آن به خوبی استقبال شد. به طوری که دست‌اندرکاران «هنر و تجربه» به من گفتند با وجود سکوت خبری مستند «چی چکا قصه شب» جزو پرفروش‌ها بوده است و مخاطبان با تبلیغ دهان به دهان به تماشایش نشسته‌اند. حتی هنوز هم در سالن‌های کوچک مخاطبان ۲۰ نفره دارد.

فریدی اظهار کرد: ساخت مستند «چی چکا قصه شب» به قدری فراز و فرود داشت که اتفاقات اکرانش برایم سهل بود. من سختی‌های بسیاری را در بخش‌های دیگر کشیده‌ام بنابراین درد اکرانش در اوضاع کرونا برایم مساله نبود. ضمن اینکه فکر می‌کنم با گذشت زمان ارزش این فیلم مشخص می‌شود چون در عین حال که موزیکال، پر رنگ و لعاب و سرگرم کننده است، فیلمی است تحقیقاتی و مردم نگار که دوره‌ای از تاریخ موسیقی یک سرزمین را ثبت کرده است.

وی افزود: «چی چکا قصه شب» مهندسی پیچیده‌ای دارد و پر از کد، لایه و رمز و راز است، مخاطبانش را باهوش فرض کرده و آنها را به تماشای چند باره‌اش دعوت می‌کند. مستند «چی چکا قصه شب» روایتگر زندگی ابراهیم منصفی از خنیاگران هرمزگانی است که در این منطقه بسیار تاثیرگذار است، ترانه‌های زیبایی دارد، به طوری که تاثیر زیادی روی جوانان هرمزگانی و نسل بعد از خود گذاشت. مستند «چی چکا قصه شب» به بهانه روایت سرگذشت ابراهیم منصفی، معرف موزیسین‌هایی است که آثار ابراهیم منصفی را بازخوانی می‌کنند، همچنین تصویری از آداب و زندگی مردم هرمزگان ارایه می‌دهد.

این مستندساز در پایان درباره اکران آنلاین مستند «چی چکا قصه شب» مطرح کرد: اگر «چی چکا قصه شب» را به صورت آنلاین اکران می‌کردیم، نمایش پرده‌ای آن کمرنگ‌تر می‌شد. از سویی دوست داشتم فیلمی که برایش این همه زحمت کشیده شده، روی پرده دیده شود، چون حال و هوای سینما و کیفیت صوت و تصویر آن متفاوت است. به همین دلیل فکر کردم بهتر این است که نمایش پرده‌ای «چی چکا قصه شب» را از دست ندهیم و تجربه کنیم.