انتقاد یک هنرمند مشهدی از نبود حمایت کافی از تئاتر

​​​​​​​یک هنرمند تئاتر مشهد با گلایه از حمایت‌های صورت گرفته از تئاتر این حمایت‌ها را کارشناسی نشده خواند و گفت: در حال حاضر شرایط به نحوی است که انگار کسانی هستند که نمی‌خواهند تئاتر زنده بماند.

یاسر عودی با گلایه از بی‌برنامگی سازمان‌های دولتی در حمایت از تئاتر، به ایسنا اظهار کرد: شرایطی که در یکسال گذشته به ‌وجود آمد باعث شد تا همه ما متوجه این مسئله شویم که یک هنرمند تئاتر باید روی پای خودش بایستد. برای نمونه اگر بخواهیم در رابطه با مجموعه پردیس تئاتر مستقل صحبت کنیم، باید بگویم که کرونا باعث شد تا ما هم در موضوع داخلی و هم در موضوع تولید بیش‌تر به خودمان تکیه کنیم و چرخه تولید و آموزش تئاتر را در مجموعه خودمان با قدرت به گردش در بیاوریم.

وی ادامه داد: سعی کردیم در این مدت یک‌ساله، با تأکید بر امر آموزش به سمت تولید آثار نمایشی حرکت کنیم و ثمره آن اجرای «جمعه، سیزدهم» به کارگردانی امیر هاشمی‌مهر، «کشته شده» به کارگردانی امین رضایی، «مرضیه جان» به کارگردانی مسعود قربانی، «راز ویلای متروک» و «یازده چمدان» به کارگردانی جواد رحیم‌زاده، در تماشاخانه‌های پردیس تئاتر مستقل به ‌عنوان تنها تماشاخانه فعال مشهد در یک سال گذشته بود که در این بین نمایش‌های «راز ویلای متروک» و «یازده چمدان» از آثار تولیدی خودمان بوده است.

این هنرمند تئاتر مشهد ضمن اشاره به استقبال خوب مخاطبان تئاتر در شرایط کرونایی، بیان کرد: تئاتر در یک‌سال گذشته فقط ضرر کرده است، اما با این‌ حال ما مالک خوبی داریم که با ما کنار آمده و قرار است کسورات اجاره را بعد از بهتر شدن اوضاع پرداخت کنیم.

عودی با اشاره به دلایل سرپا ماندن پردیس تئاتر مستقل در این شرایط، تصریح کرد: دلیل اول آن علاقه شخصی من و عادل توکلی به فضای تئاتر است و این‌که ما برای تئاتر، دلسوزتر از شهرداری و اداره ارشاد و فرهنگ اسلامی هستیم، چرا که ما تئاتر را یک محصول مهم در سبد فرهنگی خانواده‌ها می‌بینیم که اگر از بین برود فرهنگ جامعه را با مشکل مواجه خواهد کرد. دلیل دوم بقای این مجموعه هم واقعاً این است که طلبکاران ما آدم‌های خوبی هستند و فعلاً شرایط ما را درک کرده‌اند.

وی با بیان این‌که «در سال‌های گذشته دیدیم که شهرداری در هر محله قسمتی را برای فعالیت‌های ورزشی آماده کرد و دور آن‌ را فنس کشید که این اقدام خوبی برای تخلیه انرژی جوانان در یک محیط و بستر مناسب بود»، اضافه کرد: در حال‌ حاضر ما فرهنگ‌سراها را داریم، اما اگر در هر محله مرکزی وجود داشته باشد که به ‌صورت تخصصی در حوزه تئاتر کار کنند و آن ‌را آموزش بدهد اتفاق بهتری است، چراکه موجب تخلیه روحی روانی افراد جامعه در این مراکز می‌شود و همچنین در درازمدت باعث شکوفایی و رشد جامعه خواهد شد. در این زمینه یکی از بزرگان تئاتر جمله معروفی دارد که می‌گوید «هر سالن تئاتری که در یک شهر باز می‌شود باعث بسته شدن یک زندان می‌شود».

این هنرمند تئاتر با بیان این‌که «اگر کسی با رشد و پیشرفت هنر و تئاتر مخالفت است، در واقع مخالف آگاهی و دانش مردم است و می‌خواهد آن‌ها را ناآگاه و در سطح پایین نگه‌دارد»، تصریح کرد: ما یک محیط هزار متری برای تئاتر داریم که بعد از سالن‌های تهران، بزرگ‌ترین مجموعه تخصصی تئاتر در کشور است. در چنین شرایطی ما در این‌ کار با شهرمان شریک هستیم چون به مردم خوراک فرهنگی می‌دهیم، با اداره ارشاد و فرهنگ اسلامی شریک هستیم چون تمام فعالیت‌های ما در گزارش عملکرد اداره ارشاد و فرهنگ اسلامی هم ثبت می‌شود، با شهرداری هم شریکیم چرا که ما می‌توانستیم سرمایه‌مان را در زمینه دیگری سرمایه‌گذاری کنیم، اما کار فرهنگی کردیم. با گروه های تئاتری که این‌جا نمایش اجرا می‌کنند هم شریکیم چون از هر گروهی درصد متفاوتی می‌گیریم و اجاره ثابت نداریم، همچنین با ۱۰ مدرس فعال در این مجموعه هم شریکیم، چرا که آن‌ها از این محل کسب درآمد می‌کنند.

وی ادامه داد: اگر با چنین نگاهی به فعالیت‌های ما نگاه کنید ما هم کارآفرینی کردیم و هم فعالیت فرهنگی انجام دادیم، اما با این‌حال حمایتی از ما نشد و اگر هم حمایتی بود، هیچ کارشناسی و تناسبی وجود نداشت و انگار حوصله و وظیفه شناسی در این قسمت وجود ندارد. در حال حاضر شرایط به نحوی است که انگار کسانی هستند که نمی‌خواهند تئاتر زنده بماند.

عودی با بیان پیشنهاداهایی برای افرادی که در ابتدای مسیر فعالیت تئاتری هستند، گفت: بعد از پانزده سال فعالیت هنری پیشنهاد می‌کنم اگر هنرجویی می‌خواهد وارد این حوزه شود، فعلاً شرایطی که بخواهد از هنرش پول دربیاورد، وجود ندارد. البته فقط سه درصد از هنرمندان هستند که می‌توانند درآمد خوبی داشته باشند و پیشنهاد من به علاقه‌مندان این حوزه این است که همه میوه‌هایشان را در یک سبد نگه‌ندارند و یک کار و درآمد ثابت داشته باشند و عصرها سراغ هنر بروند.