جواد انصافی کارگردان و پژوهشگر تئاتر از انتشار کتاب «نمایش‌های شگفتانه زنان ایران» که به معرفی ۷۰ نمایش زنانه می‌پردازد، خبر داد. جواد انصافی نویسنده، پژوهشگر و کارگردان تئاتر درباره فعالیت‌های اخیرش به سینما خراسان گفت: من ۲ کار با عنوان «شهر بی گدا» و همچنین یک نوروزخوانی آماده اجرا داشتم اما تماشاخانه سنگلج و […]
جواد انصافی کارگردان و پژوهشگر تئاتر از انتشار کتاب «نمایش‌های شگفتانه زنان ایران» که به معرفی ۷۰ نمایش زنانه می‌پردازد، خبر داد.
جواد انصافی نویسنده، پژوهشگر و کارگردان تئاتر درباره فعالیت‌های اخیرش به سینما خراسان گفت: من ۲ کار با عنوان «شهر بی گدا» و همچنین یک نوروزخوانی آماده اجرا داشتم اما تماشاخانه سنگلج و تالار هنر عنوان کردند که ظرفیتشان پر است و نمی‌توانند به من اجرا بدهند و بهتر است کارم را در سالن‌های خصوصی به صحنه ببرم.
وی ادامه داد: از آنجا که شرایط اجرا در سالن‌های خصوصی را ندارم برخلاف گذشته نوروز ۹۸ اجرایی نخواهم داشت. البته روز سه شنبه ۲۱ اسفندماه از جدیدترین کتاب من که با همکاری همسرم فروغ یزدان نوشته شده است در کتابخانه باغ فردوس رونمایی شد. این کتاب توسط انتشارات خانه تاریخ و تصویر ابریشمی منتشر و روانه بازار کتاب شده است.
انصافی درباره این کتاب توضیح داد: این اثر «نمایش‌های شگفتانه زنان ایران» نام دارد و در واقع دنباله‌ای است بر کتابی که سال ۸۸ با عنوان «ننمایش‌های زنانه ایران» منتشر شد. این کتاب درباره نمایش‌های خارق‌العاده‌ای است که زنان در طول تاریخ ایران از صفویه تا معاصر در محافل زنانه اجرا می‌کرده‌اند و شامل ۷۰ نمایش زنانه است.
وی با اشاره به اینکه ۴ سال برای نگارش این کتاب پژوهش کرده‌اند، عنوان کرد: به عنوان نمونه در دوران قاجار زنی به نام منور شیرازی در مجالس زنانه برنامه‌ای اجرا می‌کرده به این ترتیب که به اندازه یک قالیچه روی زمین آرد می‌ریختند و او با شست پایش روی این آردها نقاشی می‌کرده و زنان مجلس نیز با خواندن ترانه و آهنگ به کار او ریتم می‌بخشیدند و در نهایت یک قالیچه با نقش و نگار زیبا خلق می‌کرده است.
این کارگردان در پایان اضافه کرد: یکی دیگر از شگفتانه‌هایی که در این کتاب به آن پرداخته شده است بازی زنانه ای بوده که در آن زنان در محافلشان در نقش همه اجسام و اشیا صحبت می‌کردند و داستانی را شکل می‌دادند اتفاقی که این سال‌ها در سطح دنیا متداول است اما ما در ایران از گذشته این تکنیک را در نمایش‌ها و داستان‌هایی مثل «کلیله و دمنه» و «موش و گربه» عبید زاکانی داشته‌ایم اما کمتر مورد توجه قرار می‌گرفته است.
Δ