دغدغه ام به چالش کشیدن معضلات اجتماع است/ خودکشی در یک فیلم کوتاه

توفیق امانی کارگردان فیلم کوتاه «این جا جاده ها پایان ندارد» در گفتگو با سینما خراسان درباره این اثر گفت: در پی مشاهدات، شنیده‌های شخصی و تحقیقات میدانی درباره موضوع فیلم که خودکشی بود به ویژه در شکل نامتعارفش، فکر کردم بهتر است دغدغه ام را در قالب یک فیلم دراماتیک داستانی برای مخاطب بازگو و سعی کنم با به چالش کشیدن یک معضل اجتماعی که متاسفانه برگرفته از واقعیت است، روی تماشاگرم تاثیر بگذارم.

وی در بخش دیگر از صحبت هایش بیان کرد: کلاً فیلم های جاده ای سختی ها و دردسرهای خاص خود را دارند و به جرات می توانم بگویم که همه بخش های فیلم از سکانس خودسوزی گرفته تا تمامی سکانس هایی که در جاده می گذرد، استرس‌زا و سخت بودند ضمن اینکه زمان فیلمبرداری ما در فروردین ماه بود و شرایط متغییر آب و هوایی باعث طولانی شدن زمان تولید می‌شد.

امانی درباره بهتر شدن بستر اکران فیلم های کوتاه و نقش «هنر و تجربه» در این زمینه اظهار کرد: به طور قطع باید بستر اکران فیلم های کوتاه فراهم شود در همین زمینه گام‌هایی که «هنر و تجربه» برداشته به شرط تداوم و گسترش با یک ساز و کار مطمئن و دراز مدت، درگاه تازه ای به روی فیلم کوتاه در ایران است و همین امر می تواند فیلمسازان فیلم کوتاه را بر ادامه مسیر امیدوارتر کرده و روند رو به رشدی را به ویژه از جهت کیفی برای سینمای کوتاه ایران به دنبال داشته باشد.

امانی توضیح داد: معتقدم یکی از رسالت های خیلی مهم فیلمساز بازگو کردن معضلات اجتماعی و به چالش کشیدن آنها در فرم و قالبی تاثیرگذار است با ذکر این نکته که گاهی برای تاثیر بیشتر و تاکید بر وخیم بودن اوضاع به ناچار باید چهره کریه یک معضل اجتماعی را به تصویر کشید ضمن اینکه همیشه سعی و تاکیدم بر لحاظ یک نوع بالانس در نمایش نقاط سیاه و سفید اجتماعی بوده و این به وضوح در فیلم «اینجا جاده ها پایان ندارد» قابل مشاهده است. این یک اصل خیلی مهم برای تاثیرگذاری هر چه بیشتر و عدم گارد گرفتن مخاطب در مقابل موضوع است. نگاه از دریچه و زاویه انسانی اصل دیگری است که می تواند به فراگیر و گسترده تر کردن دایره نمایش اثر کمک کند.

این کارگردان در پایان به بیان جدیدترین فعالیت های خود پرداخت و گفت: مشغول تدوین پروژه های مختلف و درصدد پیش تولید و ساخت یک فیلم داستانی هستم.