به گزارش سینما خراسان، باید پرسید چرا و چگونه به اینجا رسیده ایم که در مهمترین فستیوال سینمایی کشور،کمدی هایی ببینیم که سال های نوری از سینما و طنز فاصله گرفته اند. فراموش کرده ایم که از زمان تولد سینما،کمدی ها قرار بود در اوج هنرنمائی و ایجاد خنده با طعنه و کنایه، نکاتی را یادآور شوند که دیگران جسارت بیان آن را نداشتند و ضمن شوخی و طنز، مفهومی را غنا بخشند که مخاطب را در عین خنده به فکر فرو بَرد.
اما متأسفانه با گذشت زمان،نوعی از مسخره بازی و لودگی در متن ها پدیدار شد که با قوام بخشیدنِ رفتار و گفتار بازیگرانِ گیشه پسند به اوج قله ابتذال رسیده است و با کشیدن خط قرمز بر اخلاقیات،پا را فراتر گذاشته اند و ضمن شوخی با جبهه و جنگ،اعتقادات و عقاید مردم، برای سود بیشتر خود از هیچ کاری دریغ نکرده اند و با پز دادن آمار فروش،چهره کَریه خود را پنهان نموده اند.
کسانی که متر و معیارشان نه سینماست و نه مردم.بلکه سود و منفعت را بر هر ارزشی، ارزشمندتر میدانند و برای رسیدن به آن هیچ ابایی از قرار دادن شوخی های جنسی،رقص و آواز،کنایه های سیاسی و شوخی با خط قرمز ها در فیلمهایشان ندارند.
آنات با سپر کردن این موضوع که فضای شاد فیلمهایمان کمک میکند تا مردم برای لحظاتی از دغدغهها و مشکلات خود فارغ شوند به راحتی از زیر تیغ نقد فرار میکنند، در حالی که نقد از سر دوستی می آید نه دشمنی و احساس خطری است که سالهاست منتقدان آنرا گوشزد میکنند.
تولید این آثار خطرناک میتواند ضربه مهلکی حتی به بدنه سینما وارد کند و با سرعتی که در پیش گرفته اند باعث فروپاشیهای اخلاقی و فرهنگی در جامعه شوند، چرا که ریل گذاری را به سمت و سوی اشتباهی برده اند و کمدی را از یک ژانر خانوادگی که میشد زمانی با خیال راحت با خانواده به تماشای آن نشست و از خندیدن به اتفاقات آن لذت برد، به ژانری مستهجن و فرومایه تبدیل کرده اند که گاهی تماشای آن برای افراد بزرگسال هم زجرآور و خجالت آور است.
با این اوضاع و احوال اقتصادی کشور و نداشتن سرگرمی مفرح برای مردم ،هنوز هستند خانواده هایی که از تأثیرات کمدی غافل مانده اند، چون در تشخیص اتفاقات و روند داستان، که به شکل شوخی اتفاق میافتند، اشتباه کرده اند و تاثیرات آن را دستکم گرفته اند.
برای همین هم در دورهمی ها و سینما رفتن ها،بدون در نظرگرفتن درجه سنی مخاطبین،به تماشای آنها مینشینند، غافل از اینکه همین کمدیهای سطحی و سرشار از شوخیهای زشت و زننده، تاثیرات زیادی بر نگاه و اخلاق و بینش آنها میگذارد و سطح سلیقه شان را به پایین درجه ممکن نزول میدهد تا پایانی مناسب فیلمهایشان برای جامعه و مردم رقم بزند.
منتقد با شمشیر نقد تا آخرین لحظه برای رسوایی آنان و زدودن زنگار از روح و جسم مخاطب خواهد جنگید حتی اگر به قیمت هو کردن فیلم صددام در جشنواره باشد یا بی همه چیز خواندن فیلم آنتیک در برنامه ای اینترنتی.
Δ