«مردی مقابل فرزندانش»/ مونولگی تلخ برای انسان‌های تنها

تئاتر «مردی مقابل فرزندانش» داستان نویسنده ای موفق است که پس از سال ها تلاش و غفلت در تشکیل خانواده و داشتن فرزند، درمی‌یابد که شخصیت های کتابهایش نمی‌توانند آرامشی که نیاز دارد را به او بدهند، او در دنیای واقعی، خود را به لذت های کوتاه مدتی مانند قهوه و سیگار و خوردن خوراکی های لذیذ مشغول کرده، لذت‌هایی که اکنون با افزایش سن و درگیر شدن با بیماریهایی مانند تیروئید و دیابت از آنها نیز محروم شده است.

نویسنده و کارگردان این تئاتر در گفتگو با خبرنگاران به تشریح داستان این اثر پرداخت و گفت: زمانی که زندگی خوبی داریم، خسته از دغدغه ها و مشکلاتی که هر روز در جامعه گرفتار آن هستیم، تنها این سقف خانه و قرار گرفتن در کنار همسر و فرزندان است که به ما آرامش می‌دهد اما این آرامش برای نسل جوان امروز که کمتر تشکیل خانواده داده و تنهایی را برگزیده، دستخوش تغییر قرار گرفته و آنان را به لذت های زودگذری مانند سیگار و قهوه مشغول کرده است.

سید جواد اشکذری اظهار کرد: مردی مقابل فرزندانش قصه حسرت نسل جوان جامعه امروز در آینده است، نسل دهه‌های ۸۰ و ۹۰ که از نظر آنان تشکیل خانواده بوی کهنگی می‌دهد، در آینده با حسرت های زیادی مواجه می‌شوند که ریشه در رسیدن به آرامش دارد، این تئاتر یک نگاه جسورانه به زندگی دارد.

وی خاطر نشان کرد: من همیشه در آثارم به موضوع «خانواده» توجه داشته‌ام، در تئاتر «شرم و دغدغه» یک قتل خانوادگی سوژه اصلی بود و همچنین در کارهای دیگرم هم موضوع خانواده محور اصلی قرار گرفت، احساس کردم در این اثر می ‎توان از یک زاویه انتقادی با زبان تندتری به نقد تضعیف شدن جایگاه خانواده در جامعه پرداخت، احساس می کنم تنها چیزی که برای ما مانده، خانواده بوده که آن هم در حال از بین رفتن است.

این کارگردان در پاسخ به دیدگاهش نسبت به انتهای تئاتر که نویسنده فرزندان خود یعنی همان شخصیت های کتابهایش را می‌کشد و انطباق آن با مساله سقط جنین در جامعه امروز گفت: دیدگاه من این است که سقط جنین، فرزندکشی به حساب می آید، چرا که با این اقدام، پدر یا مادر آینده از بین ‌می‌رود که اتفاق وحشتناکی است.

اشکذری در پایان سخنان خود ادامه داد: این روزها تئاتر کار کردن بسیار سخت شده است، من هم می توانم نمایشی تولید کنم که سراسر هجو باشد و مردم را بخندانم و پول دربیاورم، دغدغه من در کار تئاتر اقتصادی نیست، می خواهم آن فردی که اعتقادی به خانواده ندارد، این اثر را ببیند و سرانجام نگاه خود به زندگی را ببیند.