«بابردو»: رویای کودکی در قاب پیری؛ نقدی بر فیلم شخصیت‌محور سیاوش ساعدنیا

فیلم کوتاه «بابردو» ساخته سیاوش ساعدنیا، داستانی از یک پیرزن را روایت می‌کند که در پیری به دنبال تحقق رویاهای کودکی از دست رفته‌اش است. این فیلم که بدون دیالوگ موفق به انتقال مفاهیم عمیق و خلق شخصیت شده، نقدهایی را از سوی منتقدان به همراه داشته که هم بر نقاط قوت آن در شخصیت‌پردازی و هم بر چالش‌های فنی‌اش تأکید دارند.

به گزارش سینما خراسان ، داوود نجف‌زاده، دبیر پاتوق فیلم انجمن سینمای جوانان مشهد ،در سری نشست های این پاتوق ، «بابردو» را فیلمی با قصه و شخصیت‌پردازی موفق توصیف کرده است.

او درباره فیلم می‌گوید: داستان فیلم درباره پیرزنی است که در سن کم عروس شده و اکنون در پی یادآوری رویای کودکی‌اش، بادبادک می‌سازد و آن را زندگی می‌کند.

نجف‌زاده، موفقیت فیلم در ایجاد حس و شخصیت‌پردازی، به خصوص با توجه به عدم وجود دیالوگ، را قابل تحسین می‌داند، هرچند که از لحاظ فیلمبرداری، کار را آماتوری و مبتدیانه دانسته و عمق میدان‌ها و فوکوس‌های شدید را نشانه‌ای از این موضوع عنوان کرده است.

 ارزش شخصیت‌محور و انتقال مفاهیم از طریق تصویر

امیرحجت صفرلی، فیلمساز و مدرس سینما، «بابردو» را فیلمی شخصیت‌محور و ارزشمند دانسته است.

او معتقد است فیلم روایتگر پیرزنی است که کودکی نکرده و در بزرگسالی، بازی و سرگرمی دوران کودکی خود را با دختران هم سن و سالش در کوچه و خیابان تجربه می‌کند.

صفرلی، نکته کلیدی و ارزشمند فیلم را عدم استفاده از دیالوگ می‌داند و تاکید می‌کند که تصاویر به تنهایی توانسته‌اند مفاهیم را به خوبی منتقل کنند. با این حال، او نیز به اشکالاتی در بحث فنی فیلمبرداری و ارتباط پلان‌ها اشاره کرده است.

صفرلی همچنین هدف فیلمساز را نمایش رویای تحقق نیافته کودکی پیرزنی می‌داند که به دلیل ازدواج در سن کم، فرصت تجربه آن را نیافته بود.

به گزارش سینما خراسان، «بابردو» داستان پیرزنی را روایت می کند که رویای کودکی اش را محقق می سازد.«بابردو» با تمرکز بر ناگفته‌ها و رویاهای فراموش شده، اثری است که توانسته با زبان تصویر، داستانی عمیق از زندگی را روایت کند، هرچند که در عرصه فنی همچنان جای پیشرفت دارد.