فیلم «برقص»: رقص ناکام در میدان جنگ و وحشت

در سیزدهمین جلسه اکران و بررسی فیلم کوتاه سال 1404، فیلم «برقص» ساخته پوریا دهقان، مورد نقد و بررسی قرار گرفت. 

به گزارش سینما خراسان ، در این نشست که با حضور داوود نجف‌زاده دبیر پاتوق انجمن سینمای جوانان مشهد و رهام رسولی، فیلمساز و تهیه‌کننده فیلم کوتاه، برگزار شد، فیلم «برقص» ساخته پوریا دهقان مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

نجف‌زاده در ابتدای تحلیل خود، به کلیشه‌ای بودن رویکرد فیلمساز در پرداختن به موضوع فلسطین و غزه در ژانر وحشت اشاره کرد و گفت: فیلمساز تمامی فرم‌های کلیشه‌ای رایج در ژانر وحشت را به کار گرفته بود.

وی همچنین بر استفاده اغراق‌آمیز از موسیقی، گریم‌ها و صحنه‌سازی اغراق شده در «برقص» تأکید کرد و این فیلم را فاقد قصه مشخص، شخصیت‌پردازی درست و پایانی شعاری دانست.

یکی از نکات کلیدی که نجف‌زاده به آن اشاره کرد، لو رفتن زودهنگام پایان‌بندی فیلم و مسئله شخصیت‌پردازی بود که در آن، قربانیان غزه در نقش شخصیت‌های منفی ظاهر شده و مخاطب با سرباز اسرائیلی همذات‌پنداری می‌کرد و همین باعث تبدیل شدن اثر بر علیه خودش است. زمانی که فیلمساز بر موضوع تسلط کافی نداشته و فیلمنامه فاقد قدرت باشد اثر علیه خودش عمل می کند.

رهام رسولی فیلمساز و تهیه کننده فیلم کوتاه نیز در ادامه، به نقد فیلم کوتاه « برقص » پرداخت . او نشان دادن تصاویر ارواح و فهم کامل موضوع در ابتدای فیلم را خیانت به ژانر وحشت دانست و معتقد بود که این امر از همان ابتدا خط‌کشی‌ها را برای مخاطب روشن می‌کند.

رسولی با اشاره به اینکه جنایت رخ داده در فیلم، بسیار بزرگتر و هولناک‌تر از آنچه نمایش داده شده، این را نیز خیانت به موضوع و ژانر قلمداد کرد و بیان داشت: خیلی سطحی به موضوع به این مهمی و دهشناک پرداخت شده است.

رسولی در مجموع نظر مثبتی نسبت به فیلم داشت و گفت: در کل فیلم «برقص» از نظر فیلمبرداری، تدوین و بازیگری ، فیلم قابل قبولی بوده و از لحاظ موضوع و ژانر، فیلمساز نتوانسته بود حق مطلب را ادا کند.

رهام رسولی در خاتمه افزود : نکته ای در فیلم وجود داشت و آن این بود که اگر مخاطب اشرافی به مسائل غزه و اسرائیل و فلسطین نداشته باشد متوجه مضمون فیلم نمی شود . شخصیت ها مثبت و منفی فیلم را تشخیص نمی دهد و فیلم باعث گیجی و کج فهمی مخاطب می شود.