«پس از عاشقی»؛ سفر به عمق رابطه پدر و پسر در جاده چالوس

«پس از عاشقی»، فیلمی آرام و گفت‌وگومحور از محمدعلی صفورا در جشنواره جهانی فیلم فجر، روایتی است از سفری عاطفی در جاده چالوس که مخاطبانی خاص و پرحوصله را می‌طلبد.

به گزارش  سینما خراسان «پس از عاشقی» ساخته محمدعلی صفورا، یکی از فیلم‌های بخش «جلوه گاه شرق» چهل و سومین جشنواره جهانی فیلم فجر است.

این فیلم یک درام جاده‌ای است که ماجرای آن در جاده چالوس رخ می‌دهد؛ داستان درباره یک عکاس میانسال (با بازی محسن قصابیان) است که به همراه پسرش (با بازی علی پیمان) سفری را آغاز می‌کند تا او را از ازدواجی عجولانه منصرف کند؛ در طول این سفر، پدر با مرور خاطرات عشق‌های گذشته‌اش، در تله‌ای از یادآوری‌ها گرفتار می‌شود.

انتخاب «سینمای شاعرانه» برای پوستر جشنواره

نویسنده و کارگردان «پس از عاشقی» شامگاه یکشنبه درباره حضور فیلمش در جشنواره گفت: نمی‌توانم شعف خود را از انتخاب تصویر پوستر و عنوان «سینمای شاعرانه» برای چهل و سومین جشنواره جهانی فیلم فجر پنهان کنم.

تولد یک فیلم «اسلو» و پیچیده از یک طرح ساده

محمدعلی صفورا در توضیح فرآیند شکل‌گیری فیلم بیان کرد: به دلیل هزینه‌های بالای فیلمسازی، از میان دو فیلمنامه‌ای که داشتم، فیلمنامه ساده‌تر را انتخاب کردم، اما طی سه سال تکمیل آن، پیچیده شد.

او افزود: «پس از عاشقی» یک فیلم «اسلو» (آهسته) است، حادثه خاصی ندارد و تمام نماهای آن از روبرو فیلمبرداری شده است.

صفورا با بیان این‌که یک کارگردان باید بین ساخت فیلمی متفاوت با مخاطبانی خاص یا فیلمی برای پر کردن سالن‌های سینما تصمیم‌گیری کند، اظهارکرد: البته روحیه من کاملا تجربه‌گراست و فیلم بعدی من نیز کاملا پیچیده خواهد بود تا نشان دهم سینما گونه‌های مختلفی دارد؛ تمام تلاشم را کردم تا این فیلم در همه اجزاء کاملا ساختارمند و آکادمیک باشد.

انگیزه اولیه؛ ثبت تصویری از جاده چالوس

کارگردان «پس از عاشقی» درباره انگیزه ساخت این فیلم گفت: ایده اولیه من برای انتخاب این فیلمنامه، ثبت تصویری از جاده چالوس بود و همه لوکیشن‌ها را طی سه سال تکمیل فیلمنامه انتخاب کردم.

وی ادامه داد: بسیاری از نکات این فیلم در نوبت اول تماشا پنهان می‌ماند؛ در فرم و شکل؛ با بار دوم دیدن، چیزهای بیشتری خواهیم دید.

گفت‌وگو؛ درمان تنهایی انسان مدرن

صفورا به درونمایه اصلی فیلم خود اشاره کرد و گفت: گفت‌وگو، حرف زدن و روانکاوی، درونمایه این فیلم است؛ انسان مدرن کمتر گفت‌وگو می‌کند و این موجب تنهایی او شده است.

او توضیح داد: سفر این پدر و پسر بهانه‌ای برای حرف زدن آن‌ها می‌شود و می‌خواستم به این درونمایه اشاره کنم؛ تمام نماهای داخل ماشین معنا دارد؛ صندلی جلو خالی است و این ظرافتی است که به معنای جای خالی مادر به عنوان یک ضلع خانواده است.

معجزه یک پروانه و قدرت یک لبخند

کارگردان از خاطره‌ای در صحنه فیلمبرداری گفت: استاد کیارستمی گفته «همیشه سر صحنه منتظر معجزه باشید»؛ در یکی از صحنه‌های تاثیرگذار فیلم، یک پروانه روی شانه فاطمه سعیدی نشست و این معجزه فیلم من بود.

صفورا دلیل انتخاب فاطمه سعیدی و محسن قصابیان برای بازی در این فیلم را چنین توضیح داد: لبخند فاطمه سعیدی دلیل انتخاب او بود؛ حدود ۲۵ سال پیش یک ویدئو کلیپ با محسن قصابیان ساختم که با حرکت آهسته و لبخند او پایان می‌یافت؛ لبخند زیبای او نیز دلیل انتخاب وی برای بازی در این فیلم بود.

پایان حمایت دولتی در «دقیقه ۹۰»

حسن امجدی‌مقدم، تهیه‌کننده «پس از عاشقی» نیز درباره چالش‌های تولید فیلم گفت: در مرحله نخست ساخت فیلم، در دقیقه ۹۰ آغاز تولید، حمایت دولتی را از دست دادیم و فیلم با منابع مالی خصوصی ساخته شد.

او ادامه داد: کار در جاده، دشوار و چالش‌برانگیز است و حوادث کوچکی نیز رخ داد که خوشبختانه آسیبی به کسی نرسید.

مخاطب فیلم؛ خاص و پرحوصله

محسن قصابیان، بازیگر نقش اول این فیلم درباره ویژگی‌های آن گفت: این فیلم ساختار متفاوتی دارد؛ خالی از تنش و نوع کارگردانی آن نیز متفاوت است. این فیلم مخاطب خاص خود را می‌طلبد؛ مخاطبی که صبر و حوصله داشته باشد.

قصابیان با بیان این‌که دنیای مدرن، دنیای سرعت است، افزود: در دنیایی که مردم حوصله و صبر ندارند و در یک ساعت از شهری به شهر دیگر می‌روند، تماشای یک فیلم جاده‌ای، مخاطب خاص خود را می‌خواهد.

یک تجربه تازه و یک سپاسگزاری

علی پیمان، دیگر بازیگر نقش اصلی این فیلم نیز گفت: «پس از عاشقی» اولین تجربه سینمایی من بود و من از تئاتر وارد سینما شدم.

او اظهار کرد: من فردی برون‌گرا هستم و این نقش برای من سخت بود و خوشحالم که کارگردان ریسک کرد و به من اعتماد کرد.

پیمان گفت: آینده کاری من به هر شکلی که باشد، خود را مدیون محمدعلی صفورا و محسن قصابیان می‌دانم.