«برتا»، فقط داستان یک اسلحه نیست، قصه انسان سرگشته و سردرگم امروز است که در دل بحران های فردی و اجتماعی، به سویه های تاریک زیست اجتماعی نفوذ می کند تا از یک سرگرمی پرهیجان، خودآگاهی فردی و جمعی ایجاد کند.
فیلم «غریزه» ساخته سیاوش اسعدی، تلاشی جسورانه برای بازآفرینی فضای عاشقانه و نوستالژیک دهه چهل شمسی است که با زیبایی بصری و روایت پرتنش، مخاطب را به سفری احساسی و سینمایی می‌برد.
سریال «برتا؛ داستان یک اسلحه» در نخستین قسمت خود با شروع رئالیستی غریب، نشان داد که اثری غیر قابل پیش بینی برای مخاطب است و تماشاگر نشان داده از آثاری که در ژانر جنایی به تولید می رسد استقبال می کند.
سریال «شغال» با ترکیب درام اجتماعی و معمایی، تلاش می‌کند مخاطب را از همان ابتدا درگیر کند، اما در برخی بخش‌ها با چالش‌هایی مواجه است.
صنعت سینمای آمریکا با دوران طلایی خود در دهه ۲۰۱۰ الی ۲۰۱۹ فاصله قابل توجهی گرفته و فروش بیش از یک میلیارد دلار برای آثار ابرقهرمانی به یک آرزو تبدیل شده است.
برای اولین بار، نسل جوان و نسل زد ایرانی با شیوه تفکر مدرن و سبک سلیقه‌های خاصی که دارند، نسبت به نگاه معنوی و انسانی یک سریال که در خصوص دنیای پس از مرگ است و آموزه‌های معنوی بسیار عمیقی که دارد، گارد نگرفته و با هر نوع نگاه عقیدتی که دارند در دنبال کردن سریال اجل معلق علاقه و اشتیاقشان واحد و هماهنگ است.
فروید معتقد است که عموم مردم علاقه‌ای به آزادی ندارند، چرا که آزادی، مسئولیت ایجاد می‌کند؛ در سریال «شغال» هم می‌بینیم که شخصیت‌ها، دائم آزادی‌های یکدیگر را سلب می‌کنند و خود را در چنبره، گرفتاری‌ها و اندیشه‌های بحران‌زده خویش قرار می‌دهند.
«ناتورِدشت» تلاش قابل قبولی است در راستای لذت بردن از «سینمای کلاسیک قصه گو» که سالهاست فراموشش کرده ایم.
منتقد سینما و تلویزیون درباره شیوه تصویربرداری سریال «سووشون» گفت: دوربین لرزان و شناوری که مدام می‌چرخد و اغلب تصاویر مربوط و نامربوط را به نمایش می‌گذارد، واقعاً آزاردهنده است.
«خانه ارواح» قصد دارد با طنز و فانتزی، وقایع تاریخی ایران را بازخوانی کند؛ از کودتای ۲۸ مرداد گرفته تا جنگ ایران و عراق. استفاده از ارواح، مرگ و حوادث تاریخی به مثابه ابزار روایت، پتانسیل ایجاد دیالوگ میان تاریخ و حال را داشت.