سیزدهمین جلسه اکران و بررسی فیلم کوتاه سال 1404 میزبان «شیفت» بود؛ اثری از سمانه یداللهی که با فرمی خیرهکننده و مضمونی عمیق و سیاسی، تماشاگران را به سفری تأملبرانگیز در دل جامعهای گرفتار کشاند. این فیلم، با وجود تغییر پایانبندی، همچنان اثری ماندگار و پر از کنایات هوشمندانه است که از ابتدای راه تا انتها، ذهن مخاطب را به چالش میکشد.
«کانتور»، فیلم اکسپریمنتال محمدرضا مقیمینژاد، در سیزدهمین جلسه نقد و بررسی فیلم کوتاه سال ۱۴۰۴، با حضور داوود نجفزاده و رهام رسولی، به چالش کشیده شد. این فیلم با رویکردی ضدپیرنگ و قاب ثابت، تحسین منتقدان را برانگیخت و به عنوان نمونهای موفق از سینمای تجربی معرفی شد که مخاطب را بدون داستان صریح، با خود همراه میکند.
فیلم کوتاه «نقرهای» در قالب مستند اجتماعی، داستان مشکلات دو قشر از جامعه را به موازات هم روایت میکند.
"کرم چاله" ساخته احسان طالقانی، فیلمی که با الهام از آثار کریستوفر نولان، مخاطب را به سفری در زمان و مکان میبرد. این فیلم با تلفیق نجوم و سینما، روایتی غیرخطی از یک بحران خانوادگی را در قالب ژانر فانتزی ارائه میدهد. اما آیا این "کرم چاله" مخاطب را به مقصدی جذاب میرساند یا در پیچیدگیهای خود گم میکند؟
فیلم «ایز» با فضایی آمیخته به رمز و راز، جنایت و وحشت، تلاش کرده است تا تجربهای هیجانانگیز را برای مخاطب رقم بزند، اما اجرای ضعیف بازیگران و فیلمنامهای سردرگم، نتوانستهاند انتظارات را برآورده سازند. منتقدان، داوود نجفزاده و جواد علیزاده، بر این باورند که فقدان بازیگردانی مناسب و روایت غیرخطی گیجکننده، به اتمسفر فیلم لطمه زده و در نهایت، تصویری ناگفته و مبهم از حادثه اصلی برجای گذاشته است.
دبیر پاتوق فیلم کوتاه انجمن سینمای جوانان مشهد، با انتقاد درباره فیلمهای سیاهنما و وضعیت فیلمنامه در سینمای کوتاه کشور گفت: «این نوع فیلمها با ضعفهای جدی در باورپذیری روبهرو هستند که تاثیرگذاری آنها را کاهش میدهد.»