بیانیه سازمان بسیج هنرمندان به مناسبت روز قدس

«امسال، هر خانه ی ایرانی، منزلگاه توست؛ هر ایرانی، برادر تو؛ وخونخواه سرزمین مشترکمان، قدس.

سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَیٰ بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ

فریاد کودکان حیفا را بشنو! خشم و عصیان را در نگاه شیرخوارگان ببین!

من اگر چه دستم خالی‏ست، سینه‏ ای دارم به فراخی دشت‏های سینا؛ پر از امید و آرزو؛ لبریز از فریاد و استقامت. دست‏هایم را از دور، برای یاری‏ ات گشوده‏ ام. ما مسلمانیم و متحد؛ بین ما فاصله‏ای نیست. فریادمان یکی است. آی فلسطینی! کبوتران سپید را ببین؛ به مبارک باد این همه ایثار آمده‏ اند. چشم‏هایم را که می‏ بندم، مرزها را درنوردیده‏ ام و کنار تواَم؛ هم‏رزم و هم‏سنگر تو. فریادمان یکی است و خواسته‏ مان نیز. ما از ازل، هم‏ پیمان بوده‏ ایم که جشن پیروزی بر شیطان را با هم برگزار کنیم. فریاد اتحادم، گوش و دل استکبار را لرزانده است. از همین راه دور، عجز و ناتوانی‏ اش را به نظاره نشسته‏ ام. او خوب می‏داند که این پرچم سرخ، همیشه پابرجاست و روزی زیتون، طعم واقعی‏ اش را خواهد یافت.

صدای من را از سرزمین عاشورائیان می شنوی. ای قدس؛ ای مأمن رفیع پیامبران صلح و آزادی؛ میعادگاه مبارک عشق و حماسه و ایمان! نام تو با تمام دلم پیوند خورده است. در سینه‏ ام که یاد تو می‏آید، عطر هزار بوته ی زیتون، شوق هزار پنجره پرواز، را به دست‏های خسته‏ ات هدیه می‏کنم. عطش و مبارزه، میراث مردان مقدس است و ایثار و ایستادگی، جهیزیه دختران سپیدبخت بیت‏ المقدس. وقتی مقاومت می‏کنی، نام تو، مثل زیباترین نوا، از نای بزرگان جهان آواز می‏ شود. نام تو، هم‏ ردیف خوبی‏هاست … و من، ایران سرفرازم؛ برادر مبارز تو؛ برادر بزرگی که پیش از تو، بر جنازه استکبار، آوای پیروزی سر داده است.

و این بیانیه، به منزله ادای دینی است از سوی مردمان غمخوار دردهای بیکرانت، از سرزمین عاشورایی و مقاوم ایران اسلامی، برای سروهای پایداری ات ای سرزمین قرآنی قدس. و فرود آوردن سر تسلیمی است به عظمت و بلندای نام همیشه زیبایت ای قبله ی اول مسلمین. ما، امسال نیز در کنار تو هستیم و، مرهم دردها و بغض هایت؛ با تصاویر امام راحل عظیم الشانی که، آخرین جمعه ی ماه مبارک رمضان را، روز جهانی تو نامید تا دل هایمان، بیش از پیش در کنارت باشد؛ با یاد سردار پرآوازه ی سپاه مان که آن را قدس نامیده ایم. تا دشمن بداند که قدس شریف را آزاد خواهیم کرد تا دنیا بداند که، چه بر سر هر کوی برزنمان حاضر شویم و چه نه، این پیام همیشگی ماست:

ای قدس، و ای فلسطین! من صدایت را می شنوم. و امسال نیز، با همان گام های پرطنین و استکبارستیزی ام، نام بلندت را بر تارک دلم حک خواهم نمود، تا دشمن مشترکمان بداند: نابودی از آن اوست و حق پیروز است. من، تا آخرین نفس، همراه تو، فریاد خواهم زد: