پیمان شیخی با اشاره به اینکه دلیل انتشار کتاب‌هایش در چند جلد این است که همه اقشار جامعه بتوانند قدرت خرید آثارش را داشته باشند از آماده‌سازی سه عنوان کتاب جدید در زمینه تئاتر خبر داد. پیمان شیخی پژوهشگر، مجری و فعال رسانه‌ای درباره فعالیت‌هایش در زمینه تالیف کتاب در حوزه تئاتر به سینما خراسان […]
پیمان شیخی با اشاره به اینکه دلیل انتشار کتاب‌هایش در چند جلد این است که همه اقشار جامعه بتوانند قدرت خرید آثارش را داشته باشند از آماده‌سازی سه عنوان کتاب جدید در زمینه تئاتر خبر داد.
پیمان شیخی پژوهشگر، مجری و فعال رسانه‌ای درباره فعالیت‌هایش در زمینه تالیف کتاب در حوزه تئاتر به سینما خراسان گفت: در چندسال اخیر چند کتاب با عنوان‌های «خاطره بازی پیشکسوتان تئاتر» در ۲ جلد، «تماشاخونه‌های طهرون»، مجموعه داستان «قصه‌های آقاجان» و «طهرون خاطرات آقاجان و قصه‌های کوتاه» از من منتشر شده است. کتاب «طهرون خاطرات آقاجان و قصه‌های کوتاه» شامل کتاب «قصه‌های آقاجان» که قبلاً توسط یک انتشارات دیگر به چاپ رسیده بود و همچنین قصه‌هایی از تهران قدیم است که در واقع گلچینی از خاطراتی است که پیرمردهای قدیمی تهرانی در طول سال‌های مختلف برای من تعریف کرده‌اند.
وی ادامه داد: من از سال ۷۵ در حال مطالعه و پژوهش درباره تهران قدیم هستم و از سال ۸۳ نیز تحقیقاتم را روی تئاتر تهران قدیم متمرکز کرده‌ام و در همین تحقیقات پای صحبت افراد بسیاری نشسته و مشغول ثبت و ضبط تاریخ شفاهی تهران قدیم بوده‌ام که حاصلش نیز کتاب‌هایی بوده که تا امروز منتشر کرده و یا در دست انتشار دارم. در حال حاضر نیز در حال آماده سازی سه عنوان کتاب دیگر هستم.
شیخی درباره کتاب جدیدش عنوان کرد: این روزها مشغول نوشتن کتابی با عنوان «اداره هنرهای دراماتیک» هستم که البته امکان دارد نامش تغییر کند، اما کتاب درباره بخش عمده خاطراتم از اداره برنامه‌های تئاتر و اسنادی است که خودم به اداره تئاتر اهدا کرده‌ام که البته داستان اینکه این اسناد چطور به دست من رسیده و چه کسی آنها را به من هدیه داده نیز در کتاب آمده است. همچنین جلد دوم «تماشاخونه‌های طهرون» نیز آماده شده است. در جلد اول ۱۴ تماشاخانه قدیمی تهران را معرفی کرده‌ام و قرار است بقیه تماشاخانه‌ها و اطلاعات مربوط به هر کدام را در ۴ جلد دیگر به دست علاقه مندان برسانم.
وی درباره دلایل تبدیل کردن این کتاب به اثری ۵ جلدی توضیح داد: من در طول تحقیقاتم روی تئاتر تهران قدیم ۵۳ تماشاخانه قدیمی تهران را شناسایی و در رادیو نمایش آنها را معرفی کردم. اکثر این تماشاخانه‌ها در لاله زار قرار داشتند و برخی از آنها تماشاخانه‌های فصلی بودند که در بهار و تابستان برای اجرا اجاره داده می‌شدند. تصمیم گرفتم برای اینکه همه اقشار جامعه قدرت خرید این کتاب را داشته باشند آنها را به جای چاپ در یک جلد به صورت یک مجموعه ۵ جلدی در اختیار مردم قرار دهند تا از این طریق علاقه‌مندانی که قدرت خرید کتاب را به صورت یک جا ندارند بتوانند هر چند وقت یک‌بار و با توجه به وسعشان یکی از این کتاب‌ها را خریداری کرده و در طول زمان ۵ جلد آن را تهیه کنند. چون با این کار قیمت هر تک جلد خیلی کمتر از تجمیع همه آنها در یک جلد کتاب خواهد شد.
این مجری تلویزیون یادآور شد: معتقدم قشر کم‌درآمدتر جامعه بیشتر از متمول‌ها اهل مطالعه و کتاب خواندن هستند پس باید هوای آنها را داشت چون مخاطب اصلی ما بیشتر کارمندان، دانشجویان و کارگرها هستند. من به دنبال جمع کردن رزومه برای خودم نیستم بلکه دوست دارم همه مردم با هر درآمدی امکان خواندن کتاب‌هایم را داشته باشند. البته مثل همه به دنبال ماندگار شدن نامم هستم چون ذات بشر علاقه به ماندگاری دارد.
شیخی درباره دیگر کتاب در دست انتشارش عنوان کرد: جلد اول از ۵ جلد کتاب «ستارگان فراموش شده» نیز در حال آماده سازی است که اختصاص به هنرمندان قدیمی تئاتر که از ۱۲۹۰ به بعد فعالیتشان را آغاز کردند و سال‌های ۳۸-۱۳۳۷ پایان کارشان بوده است، دارد؛ هنرمندانی که اکثراً در زمینه نمایش‌های رادیویی نیز فعال و اساتید بزرگان تئاتر ما بودند اما ممکن است خیلی‌ها آنها را نشناسند. تعداد ۵۰ نفر از این هنرمندان انتخاب شده‌اند که هر ۱۰ نفرشان در یک جلد کتاب معرفی خواهند شد. انتشار این کتاب در اولویت بقیه کارهایم قرار دارد و به دنبال یک ناشر مناسب می‌گردم که پخش گسترده‌ای نیز در بقیه شهرهای ایران داشته باشد. علاقه مند هستم تجربه همکاری با انتشارات مختلفی را داشته باشم و به اصطلاح همه تخم مرغ‌هایم را در یک سبد نچینم چون این کار در کنار حسن‌های مختلفی که دارد باعث می‌شود مخاطب‌شناسی‌ام نیز قوی‌تر شود.
وی در پایان درباره منابعی که برای نگارش کتاب‌هایش در اختیار دارد، گفت: ریشه خانوادگی من متعلق به محله درخونگاه است و خانواده‌ام بیش از ۹۰ سال است که ساکن تهران هستند از همین رو کوچه پس کوچه و محله‌های قدیمی تهران را به خوبی می‌شناسم و در کوچه گردی‌ها و بازارگردی‌هایی که داشتم دوستان زیادی پیدا کردم و حتی علاوه بر دوستی با قدیمی‌های این محله‌ها با جوانان ریشه داری نیز آشنا شدم که اطلاعات خوبی در اختیارم قرار می‌دهند بنابراین بیش از ۹۰ درصد اطلاعاتی که به دست می‌آورم حاصل تحقیقات میدانی است و اگر از کتابی سندی می‌آورم و مخاطبان را به آن ارجاع می‌دهم به عنوان مهر تایید پژوهش‌های میدانی‌ام است وگرنه بیشتر تحقیقاتم بر پایه اطلاعاتی است که قدیمی‌های تهران به من داده‌اند.
Δ