جزییات هشتمین دوسالانه ملی مجسمهسازی تهران امروز ۹ مهرماه طی یک نشست خبری تشریح و همچنین بر ارائه روند کار هنرمندان در این دوسالانه تاکید شد. به گزارش پایگاه خبری سینما خراسان، نشست خبری هشتمین دوسالانه ملی مجسمهسازی تهران با حضور عباس مجیدی رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران، محمود بخشی دبیر دوسالانه، محمود […]
جزییات هشتمین دوسالانه ملی مجسمهسازی تهران امروز ۹ مهرماه طی یک نشست خبری تشریح و همچنین بر ارائه روند کار هنرمندان در این دوسالانه تاکید شد.
به گزارش پایگاه خبری سینما خراسان، نشست خبری هشتمین دوسالانه ملی مجسمهسازی تهران با حضور عباس مجیدی رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران، محمود بخشی دبیر دوسالانه، محمود محرومی دبیر اجرایی دوسالانه و سعید اسلامزاده پیش از ظهر امروز سهشنبه ۹ مهرماه در خانه هنرمندان شماره دو برگزار شد.
عباس مجیدی رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران در ابتدای نشست درباره دوسالانه هشتم گفت: لازم است بگویم مسیر طولانی را تا رسیدن به فراخوان هشتمین دوسالانه ملی مجسمهسازی تهران طی کردیم. از ابتدا بهدنبال فراهم ساختن بستری مناسب برای درک بهتر هنر مجسمهسازی بودیم و لازم بود نقطه نظرات مختلفی از هنرمندان درباره این رویداد داشته باشیم. به همین دلیل به بررسی بینالهای گذشته پرداختیم و با طرح موضوعات بنیادی، امکان کیوریتوری یا فراخوان بودن آن را سنجیدیم و در نهایت تلفیقی از فراخوان و کیوریتوری که در راستای تعامل با هنرمندان است، برگزیدیم تا حضور هنرمندان را شاهد باشیم.
وی تاکید کرد: هشتمین دوسالانه ملی مجسمهسازی تهران در بستری کاملا پژوهشی شکل گرفته و شاهد تعامل خلاق هنرمند، کیوریتور و مخاطب در این رویداد خواهیم بود.
مجیدی درباره اختصاص فضاهای موجود در باغ کتاب به این رویداد نیز بیان کرد: فضای موجود در داخل و محوطه بیرونی باغ کتاب بسیار مناسب است و ما نیز بخش وسیعی از فضای بیرونی باغ کتاب را در اختیار داریم که از هر دو گزینه استفاده خواهیم کرد. بلند بودن سقف و دیوارها و همچنین فضای مترو تا باغ کتاب، ظرفیت خوبی را در اختیار ما قرار داده است. درست است تجربه سختی است اما نکات مهمی را برای تجربهاندوزی هنرمندان در بر دارد.
در ادامه محمود بخشی درباره کیفیت و تعامل با هنرمندان در دوسالانه هشتم گفت: در واقع ایده اصلی ایجاد تغییرات در دوسالانه، ایجاد تفاوت با فستیوالهایی مشابه در این زمینه بود. چون حضور این فستیوالها، ایجاب میکند که دوسالانه ملی مجسمهسازی متفاوت از منظرهای آنها باشد. خلا مجسمههای شهری را سمپوزیومهای شهری پر کرده و به نظرم این ضرورت وجود دارد که بینال یک قدم جلوتر باشد.
دوسالانه هشتم بدون موضوع و تم است
وی توضیح داد: دوسالانه هشتم بدون موضوع و تم است و در آن روند کار هنرمند بسیار مهم است. همچنین ما تلفیقی از فراخوان و کیوریتوری را اجرا خواهیم کرد یعنی پس از اعلام فراخوان و دریافت تصویر آثار، هنرمندان و شورایی که هنوز اعضای آن مشخص نشدند کیوریتورها را مشخص میکنند و در این زمینه اعمال سلیقه شخصی و مرید و مرادی راهی نخواهد داشت. هنرمند خودش مساله را میسازد و ما تکیه بر جهانبینی هنرمند داریم. ما به سمتی رفتیم که کمتر در آن کاری انجام شده بود و به همین دلیل تغییرات در فراخوان مشهود بود.
محمود محرومی دبیر اجرایی دوسالانه نیز گفت: کلیدواژه اصلی ما در فراخوان «روند» است و از واژه فرآیند به آن رسیدیم چون هم گذشته و هم آینده را در خود دارد. فکر کردیم بیشتر هنرمندان پروژههای فکری خودشان را بفرستند و مجسمه را در فرصت سه الی چهار ماهه قبل از شکلگیری نمایشگاه ارائه دهند و ما نیز روند کارشان را رصد میکنیم.
بخشی در ادامه درباره تاکید ارتباط هنرمند با اثرش در دوسالانه هشتم اظهار کرد: ترجیح ما این است به جای اینکه یک مجسمه حاضر و آماده ببینیم، مستندهای تصویری از روند کار هنرمندان ببینیم. حتی برای هنرمندان شهرستانی اعلام کردیم روند کارشان را در استودیو ویزیت برای ما بفرستند و سعی میکنیم پیشرفت کارها را میبینیم و پروسه انجام کار هنری را به معرض نمایش هم میگذاریم.
رییس هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران درباره تدوین آییننامه برای دوسالانه ملی مجسمهسازی تهران گفت: اگر بتوانیم دبیرخانه ثابتی داشته باشیم این مسیر جدیتر پیش میرود اما این آیین نامه در فضای مدرن شکل گرفته و باید تغییر کند چون تغییرات را رصد میکنیم. بنابراین به عنوان یک اتفاق خوب، تفکر فرآیندمحور را با رویکرد معاصر خواهیم داشتیم.
وی در ادامه درباره پرسش یک خبرنگار درباره موضوع صدور مجوز برای هنرمندان از سوی اداره کل تجسمی ارشاد، توضیحاتی ارایه داد.
این بینال برای همه مجسمهسازان قابل حضور باشد
اردشیر میرمنگره نیز که در جلسه حضور داشت درباره این موضوع توصیح داد: هنرمندان برای کار کردن نیاز به مجوز با امضای یک فرد یا نهاد دولتی دارند و به همین دلیل اداره کل تجسمی وارد این مساله شده است و تنها امضای این مجوز برعهده اداره کل است که جنبه حقوقی و صنفی دارد اما مهم این است که مسئولیتهای دیگر همه برعهده انجمنها است. البته تنها شرط اداره کل هنرهای تجسمی برای برپایی دوسالانه مجسمهسازی تهران این است که این بینال برای همه مجسمهسازان قابل حضور باشد.
بخشی در پاسخ به پرسشی درباره محدودیت در تعداد آثار و نمایش آنها گفت: ما محدودیت زمان اجرا داریم و فکر نمیکنم با توجه به فضای باغ کتاب شاهد محدودیت تعداد آثار باشیم البته محدودیت ما برای پذیرفتن کارها، بودجهمان است و سعی میکنیم با توجه به مشکلات اقتصادی، از مشارکتها نیز حداکثر بهره را ببریم. با این حال شاهد حضور حدود ۸۰ اثر از مجسمهسازان خواهیم بود.
دبیر دوسالانه ملی مجسمهسازی تهران در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه اگر با آثاری مواجه شویم با آن چیزی که در نظر داشتیم متفاوت است یا در پایان پروسه خلق، شکست بخورند، گفت: تلاش داریم در دوسالانه هشتم پروسه خلق اثر را به نمایش بگذاریم و ممکن است زحمت هنرمند در پایان کار به شکست بیانجامد اما ترجیح من این است با اجازه انجمن این آثار را هم به نمایش بگذاریم.
عباس مجیدی درباره نمایش این آثار نظر مثبت داد و گفت: ماندگاری اثر مهم نیست اما ماندگاری ایده برای ما مهم است هنرمند با این آگاهی که اثرش به بینال میآید کار میکند نه به عنوان اثری که میخواهد فروخته شود.
Δ