دغدغه محل اجرای آثارمان را داریم/ سرگردانی هنرمندان آیینی و سنتی

کیوان نخعی که با نمایش «بازی نامه نوروز» در جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی حضور دارد از دغدغه فعالان این حوزه و معضل نداشتن مکانی ثابت برای اجرای آثار آیینی و سنتی گفت. به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سینما خراسان به نقل از مهر، کیوان نخعی نویسنده و کارگردان تئاتر که در بخش صحنه‌ای نوزدهمین […]


کیوان نخعی که با نمایش «بازی نامه نوروز» در جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی حضور دارد از دغدغه فعالان این حوزه و معضل نداشتن مکانی ثابت برای اجرای آثار آیینی و سنتی گفت.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سینما خراسان به نقل از مهر، کیوان نخعی نویسنده و کارگردان تئاتر که در بخش صحنه‌ای نوزدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی با نمایش «بازی نامه نوروز» حضور دارد  درباره ویژگی‌های این اثر نمایشی گفت: «بازی نامه نوروز» یک نمایش تک نفره است که یک بازیگر زن دارد و معضلات اجتماعی را به تصویر می‌کشد.

وی درباره داستان نمایش توضیح داد: این نمایش درباره زندگی دختری است که به دلیل مشکلات خانواده‌اش را ترک کرده و مجبور می‌شود برای بقا در جامعه هویت خودش را تغییر دهد و در هیات یک پسر روزگار بگذراند. او برای ادامه زندگی به شغل‌های مختلفی از جمله دستفروشی، فرو رفتن در نقش یک سیاه در یک تماشاخانه و زدن داریه زنگی در خیابان‌ها روی می‌آورد اما هر بار هویتش لو رفته و کارش را از می‌دهد. در نهایت او تصمیم می‌گیرد نزد پیرمردی که سنگ قبرتراش است و به او پناه داده بود باز گردد اما با هویت یک زن…

نخعی یادآور شد: این نمایش اثری امروزی است که در آن برخی از تکنیک‌های نمایش‌های ایرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین نمایش از موسیقی زنده برخوردار است و علی جباری و پریا زندی با سازهای کمانچه و تنبک، مهناز غمخوار بازیگر اثر را در طول اجرا همراهی می‌کنند. بابک شاه علی زادگان طراح نور است و حمید پورآذری نیز به عنوان مشاور طراحی صحنه در طول تمرینات مشاوره‌هایی برای طراحی صحنه نمایش به من داد که از او سپاسگزارم. در این اجرا بازیگر با هرآنچه که در صحنه است بازی می‌کند و معنای دومی به آن شی می‌بخشد.

این کارگردان تئاتر درباره دغدغه نمایشگران آیینی و سنتی برای داشتن مکانی ثابت برای اجرای آثارشان بیان کرد: متاسفانه یکی از بزرگترین مشکلاتی که من و همکارانم در حوزه نمایش‌های آیینی و سنتی داریم دغدغه اجرای عمومی آثارمان است. در حال حاضر هنرمندان آیینی و سنتی بعد از اجرای آثارشان در جشنواره سرگردان هستند و نمی‌دانند باید نمایش‌هایشان را کجا اجرا کنند. اگر شانس بیاورند می‌توانند کارشان را در سنگلج به صحنه ببرند اما برخی از نمایش‌ها مانند نمایش من مناسب اجرا در سنگلج نیستند پس گروه‌ها باید نمایششان را به سالن‌های خصوصی ببرند که آن هم مشکلاتی دارد چون ممکن است در حالت عادی این نوع نمایش‌ها نتوانند مخاطب زیادی را جذب کنند پس گروه‌ها مجبور هستند به سراغ چهره‌ها بروند.

وی در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: خوشبختانه نمایشگران تئاتر عروسکی توانستند مکانی ثابت برای خودشان داشته باشند اما در حال حاضر یکی از معضلات اساسی نمایشگران آیینی و سنتی نداشتن مکانی برای اجرا آثارشان است؛ مکانی که تبدیل به پاتوق شود تا دیگر هنرمندان ما دغدغه اجرای نمایش‌هایشان را نداشته باشند.

نمایش «بازی نامه نوروز» چهارشنبه ۲۳ مرداد ماه در ۲ نوبت ۱۷ و ۱۹ در قالب نوزدهمین جشنوراه نمایش‌های آیینی و سنتی در تالار سایه روی صحنه می‌رود.