کشورهای آفریقایی امسال با معرفی ۹ شرکت کننده به رقابت اسکار بخش بینالمللی، بزرگترین تلاش برای دیده شدن در این بخش را به عمل آوردند. به گزارش پایگاه خبری سینما خراسان به نقل از مهر، آکادمی اسکار در ماه نوامبر تصمیم گرفت فیلم «شیردل» ژنویو انناجی را از رقابت بینالمللی اسکار حذف کند و به […]
کشورهای آفریقایی امسال با معرفی ۹ شرکت کننده به رقابت اسکار بخش بینالمللی، بزرگترین تلاش برای دیده شدن در این بخش را به عمل آوردند.
به گزارش پایگاه خبری سینما خراسان به نقل از مهر، آکادمی اسکار در ماه نوامبر تصمیم گرفت فیلم «شیردل» ژنویو انناجی را از رقابت بینالمللی اسکار حذف کند و به این ترتیب تا حدودی یک فصل خوب جوایز برای آفریقا را زیر سوال برد زیرا بالاترین تعداد ورودیهای تاریخ آفریقا با معرفی ۹ فیلم امسال رقم خورد.
بعد از آن جنجالی شکل گرفت که باعث شد فیلمسازانی از جمله ایوا دوورنی وارد ماجرا بشوند و منجر شد آکادمی مجبور شود از تصمیم خود دفاع کند و بگوید ورودیها باید بیشتر به زبانی غیر از انگلیسی که زبان رسمی نیجریه است فیلمبرداری شده باشند.
اما این جنجالها همچنین چالشهای ساختاری عظیمتر فیلمسازان آفریقایی را به تصویر کشید که رویای افتخار اسکار را در ذهن میپرورانند. تهیهکنندگان جدید در سراسر این قاره دارند ظهور میکنند و اخیرا تازهواردهایی از جمله نایجر، مالاوی و موزامبیک وارد رقابتهای فصل جوایز شدهاند. با این حال بیشتر کشورها یا منابع مالی لازم برای راهاندازی یک کمیته انتخاب را ندارند که اغلب کار هزینهبری است، یا امکان سیاسی پیگیری جایزهای را ندارند که خیلیها به آن به عنوان جایزهای نگاه میکنند که درباره و برای مخاطبان غربی است. مثلا در نظر بگیرید که تازه همین پارسال بود که سنگال که مکان تولد سینمای آفریقایی پسااستعمار است برای نخستین بار یک فیلم به اسکار معرفی کرد.
امسال این کشور ممکن است بهترین شانس برای آفریقا باشد تا چهارمین اسکار و نخستین اسکار خود بعد از فیلم «توتسی» سال ۲۰۰۶ ساخته گوین هود را در بخش بهترین فیلم خارجی زبان دریافت کند. فیلم «آتلانتیک» ماتی دیوپ هم که در کن جایزه بزرگ را دریافت کرد، نخستین فیلم ساخته یک زن سیاهپوست بود که برای کسب جایزه نخل طلا رقابت میکرد. این فیلم که نخستین ساخته این کارگردان است، داستانی غمانگیز از اشتیاق و فقدان را تعریف میکند. داستان این فیلم وقتی آغاز میشود که گروهی از مردان سنگالی جوان که سعی داشتهاند با قایق به اروپا برسند، در دریا ناپدید میشوند.
بیشتر پروژههای امیدوار بخش فیلم خارجی اسکار امسال به انتقاد از سیستمهای سیاسی جاافتاده یا هنجارهای اجتماعی میپردازند. نخستین ورودی غنا یعنی «آزالی» ساخته کوابنا گیانسا داستان یک دختر جوان ساکن روستا را تعریف میکند که از ازدواجی سنتی با یک مرد ۷۰ ساله فرار میکند. فیلم «سوبیرا» ساخته راونت چادا از کنیا داستانی درباره یک زن مسلمان جوان است که دنبال آرزوی خود برای شنا کردن در اقیانوس میرود.
آفریقای جنوبی هم برای دومین سال متوالی امید خود را به جمیل کبکا کارگردان بسته که امسال با فیلم «شهر مشتزنی» به بررسی این مسئله میپردازد که چطور فقر و زورگویی مردانه باعث ابدی شدن چرخه خشونت در شهرهای فقیری میشوند که به عنوان مراکز بوکس آفریقای جنوبی شناخته میشوند. فیلم «رزهای سمی» ساخته فوزی صالح از مصر هم از استان کیپ شرقی به قاهره سفر میکند تا نشان بدهد یک برادر و خواهر فقیر در منطقهای محروم از قاهره با چه شرایط سختی مواجه میشوند.
نود و دومین دوره جوایز اسکار یکشنبه ۹ فوریه ۲۰۲۰ (بامداد دوشنبه ۲۱ بهمن بهوقت ایران) در دالبی تیهتر در هالیوود برگزار میشود.
Δ