روایتی گنگ و بازی‌هایی ضعیف در تار و پود تعلیق

به گزارش سینما خراسان در سری نشست های پاتوق فیلم کوتاه انجمن سینمای جوانان مشهد  فیلم «ایز»، ساخته «وحید معصومی» مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

داوود نجف‌زاده، دبیر پاتوق فیلم کوتاه ، با اشاره به ژانر معمایی- جنایی فیلم، از ضعف آشکار در بازی‌ها و عدم وجود بازیگردانی صحیح سخن گفته است.

به گفته وی، روند فیلمنامه قادر به ایجاد ارتباط عاطفی با مخاطب نبوده و در نهایت، تماشاگر را در مورد ابعاد مختلف داستان، از جمله چگونگی، عامل و انگیزه قتل دختر، در هاله‌ای از ابهام فرو می‌برد.

نجف‌زاده همچنین به یکی از تمهیدات کارگردان برای حفظ مخاطب اشاره کرده و بیان داشته است: کارگردان با نشان دادن انتهای فیلم در ابتدای آن، سعی در ایجاد یک قلاب برای کشاندن مخاطب به ادامه داستان دارد، اما این اقدام باعث افت ضربه و تأثیرگذاری پایان‌بندی فیلم شده است.

جواد علیزاده، فیلمساز ، کارگردان و مدرس سینما ، دیدگاهی متفاوت در خصوص روایت فیلم ارائه می‌دهد.

او معتقد است اگر روایت فیلم کلاسیک بود، امکان همذات‌پنداری بیشتری با مخاطب فراهم می‌شد.

به باور علیزاده، استفاده از روایت غیرخطی، این فرصت همذات‌پنداری را از مخاطب گرفته است. با این حال، وی به وجود ریزه‌کاری‌ها و برش‌های بصری زیبا در برخی سکانس‌ها اشاره می‌کند. به عنوان مثال، سکانسی که دختر، درخواست پتو از پسر دارد و در ادامه جنازه او در همان پتو دیده می‌شود، یا کات خوردن صحنه قتل دختر و نمایش نگرانی پدر در سکانس بعدی، از جمله این موارد هستند.

علیزاده همچنین بر اهمیت استفاده دراماتیک از صدا در سینما، به ویژه در فیلم کوتاه، تأکید کرده و از به‌کارگیری زیبای صدای فریاد دختر در صحنه قتل به عنوان نمونه‌ای موفق در این زمینه یاد می‌کند.

در مجموع، «ایز» با وجود تلاش برای ایجاد فضایی پرتعلیق، نتوانسته است با فیلمنامه‌ای منسجم و بازی‌های قوی، رضایت منتقدان و مخاطبان را جلب کند و در نهایت، در اجرای ایده‌های خود با چالش‌های جدی روبرو بوده است.