سنندج – ۳۳ سال از فاجعه سردشت و بمباران شیمیای این منطقه می گذرد ولی بعد از گذشت بیش از سه دهه این بار در درخت گردو، روایتی تازه از این جنایت روی پرده می رود. سینما خراسان – گروه استانها؛ آرمان نصراللهی: درخت گردو تازهترین ساخته محمدحسین مهدویان، کارگردان نام آشنایی این روزهای سینمای […]
سنندج – ۳۳ سال از فاجعه سردشت و بمباران شیمیای این منطقه می گذرد ولی بعد از گذشت بیش از سه دهه این بار در درخت گردو، روایتی تازه از این جنایت روی پرده می رود.
سینما خراسان – گروه استانها؛ آرمان نصراللهی: درخت گردو تازهترین ساخته محمدحسین مهدویان، کارگردان نام آشنایی این روزهای سینمای ایران، روایتی تلخ را در قاب سینما از یک جنایت علیه بشریت روی پرده آورده است.
درخت گردوی مهدویان که این روزها و همزمان با جشنواره فیلم فجر در تهران، در سینما بهمن سنندج هم روی پرده رفت با استقبال چشمگیری از سوی سنندجیها مواجه شد و ۲ سانس این اثر برجسته سینمایی با سالنی مملو از جمعیت اکران شد.
امسال با حمایت حوزه هنری انقلاب اسلامی استان کردستان و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی این استان، شماری از فیلمهای حاضر در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر، همزمان با تهران در پردیس سینمایی بهمن سنندج هم در حال اکران است.
در میان آثار مختلفی که در پردیس سینمایی بهمن سنندج اکران شده و میشوند، یکی از فیلمها چندی قبل در شبکههای اجتماعی با استقبال زیادی از سوی مخاطبان همراه و مباحث مختلفی پیرامون آن مطرح شد.
درخت گردو به دلیل پرداختن به مسئله بمباران شیمیایی سردشت (از شهرهای کردنشین کشور)، از سوی مردم استان کردستان به ویژه سنندجیها مورد توجه ویژه قرار گرفت و طی روزهای اخیر بارها در رسانهها و فضای مجازی در خصوص این اثر اظهار نظرهای متفاوتی مطرح شد.
علاقه ویژه مهدویان به کردستان در تولید آثار سینمایی
محمدحسین مهدویان که با ایستاده در غبار مستند داستانی زندگی حاج احمد متوسلیان را در مریوان ساخته بود، بعد از سه سال دوری از فضای منطقه غرب کشور به ویژه کردستان این بار سراغ یکی از سوژههای مرتبط به این منطقه رفت.
هفتم تیرماه سال ۱۳۶۶ بود که هواپیمایی رژیم بعث عراق سردشت را بمباران شیمیایی کردند و یک هزار نفر از مردم بی دفاع این شهرستان را مصدوم کرده و بیش از ۱۰۰ نفر هم جان خود را از دست دادند.
۳۳ سال بعد از این فاجعه تلخ این بار و بر روی پرده سینما یک داستان و روایت مبتنی بر واقعیت توسط کارگردان توانمند کشورمان تهیه و تولید شده و در نخستین اکران از سوی مردم و حتی منتقدان نیز مورد توجه واقع شده است.
شامگاه جمعه سالن شماره یک پردیس سینمایی بهمن سنندج میزان اکران درخت گردو بود، که با استقبال کم سابقه و پرشور مردم فرهنگ دوست سنندج مواجه شد.
سالن ۶۰۰ نفره شماره یک پردیس سینمایی بهمن سنندج نیم ساعت مانده به آغاز اکران این اثر مملو از جمعیت بود و زمانی که اکران فیلم آغاز شد، نزدیک به ۱۰۰ نفر سرپا و روی پلههای سینما به تماشایی این اثر پرداختند.
استقبال بی سابقه سنندجی از تماشایی درخت گردو
جدای از بازی چهرههای شاخص در این اثر، نزدیکی مردم کردستان با مردم شیمیایی شده سردشت از یک سو و تازه بودن زمان اکران فیلم از سوی دیگر سبب شد تا با وجود تبلیغات حداقلی، مردم زیادی به دلیل نبود جا موفق به دیدن این اثر نشدند.
هر چند که کردستانیها طی سالهای ۹۶ و ۹۷ به دلیل یک تصمیم غلط و اشتباه از دیدن فیلمهای فجر همزمان با دیگر نقاط کشور محروم شدند، ولی امسال پردیس سینمایی بهمن سنندج با بهترین کیفیت آثار فجر را مشاهده میکنند.
پیوند هنرمندانه فاجعه شیمیایی سردشت با یک داستان عاشقانه از سوی مهدویان با بازی بی نقص و هنرمندانه پیمان معادی در کنار ارائه تصویری نزدیک به واقعیت آن روزهای شیمیایی سردشت موجب جذابیت بیشتر این اثر سینمایی شده بود.
در کنار جذابیتهای سینمایی، مهدویان به بهترین شکل ممکن تنها بخش کوچکی از واقعیتهای تلخ آن فاجعه را به تصویر کشیده بود که تماشاگران سنندجی با چشمانی اشک بار سینما بهمن را ترک کنند.
آری همچنان که استاد قادر در یکی از دیالوگهای خود در دادگاه لاهه اعلام کرد این فاجعه تلخ موجب مرگ صدها نفر شده و امروز هم زخمهای آن دوران همچنان ادامه دارد ولی مدعیان دروغین حقوق بشر حتی اعتراضی هم به این اقدام نکردند.
کسانی که امروز دروغشان در دفاع از حقوق بشر گوش فلک را کر کرده است، در زمان هشت سال دفاع مقدس سلاحهای شیمیایی را در اختیار رژیم بعث عراق قرار دادند که نه تنها سردشت بلکه، بخشهای از شهر مریوان در استان کردستان و حلبچه از عراق هم مرگ هزاران نفر را به دنبال داشت.
آری هنوز تاولهای شیمیایی سردشت و حلبچه بر تن رنجور کردها هویدا است و آنچنان که در درخت گردو هم نمایش داده شد و با همه جانفشانیهای آنها در دفاع از این آب و خاک آنچنان که لازم است نسبت به رفع نیازها و مشکلاتشان اقدام کافی صورت نگرفته و کولبری تنها فرصت برای تأمین معاش آنها است.
Δ