حسین معززی‌نیا منتقد سینما معتقد است سینما در ایران صنعت نیست و هیچ وقت نبوده است، چون کسی هم به فکرش نبوده و دغدغه اش را نداشته است. حسین معززی‌نیا صاحب‌نظر و منتقد سینما درباره تأثیر جشنواره فیلم فجر بر صنعتی شدن سینما در ایران، به سینما خراسان گفت: هیچکس در دنیا با برگزاری یک […]
حسین معززی‌نیا منتقد سینما معتقد است سینما در ایران صنعت نیست و هیچ وقت نبوده است، چون کسی هم به فکرش نبوده و دغدغه اش را نداشته است.
حسین معززی‌نیا صاحب‌نظر و منتقد سینما درباره تأثیر جشنواره فیلم فجر بر صنعتی شدن سینما در ایران، به سینما خراسان گفت: هیچکس در دنیا با برگزاری یک جشنواره در سال نمی‌تواند موفق شود که صنعت سینمای آن کشور را ارتقا دهد و زمینه‌های این موضوع باید در جاهای دیگری چیده شود و ارتقا باید خیلی مبنایی‌تر اتفاق بیفتد.
وی تأکید کرد: سینما در ایران صنعت نیست و هیچ‌وقت نبوده است، چون کسی هم به فکرش نبوده و دغدغه‌اش را نداشته است.
معززی نیا ادامه داد: وقتی یک سینما در شرایط عادی و در چرخه توزیع و تولید سالانه خود موفق نمی‌شود به صنعت تبدیل شود؛ در نتیجه هیچ جشنواره‌ای هم موفق نمی‌شود چنین کاری را انجام دهد. البته باید این نکته را هم در نظر گرفت که گذشته از پایه‌های مبنایی جشنواره فیلم فجر، برگزارکنندگان این رویداد هرگز از بدو تأسیس تا این لحظه، دغدغه صنعتی‌شدن سینما را نداشته‌اند. دغدغه‌های دیگری وجود داشته و هرگز کسی نخواسته به صنعتی شدن سینما کمک کند.
این منتقد سینما درباره اینکه از نظر کمی و کیفی، چه فرآیندی باید در کنار جشنواره فیلم فجر قرار بگیرند تا سینمای ما در یک روال به صنعت تبدیل شود، گفت: واقعیت این است که جشنواره صرفاً یک واقعه ۱۰ روزه است، پس نمی‌تواند تا این اندازه تأثیرگذار باشد. در ۲ جنبه این اتفاق باید به شکل موازی رخ دهد. ابتدا باید کسانی که نقش اساسی در شکل‌گیری این سینما دارند، از مدیران دولتی گرفته تا صنف‌های خانه سینما و همه ارکانی که سینمای امروز ایران را می‌سازند، مسأله‌شان تبدیل شدن سینما به صنعت باشد که بدیهی است اگر بخواهیم وارد این بحث شویم، بحث بعدی هم این خواهد بود که در کشوری که تولید صنعتی خودش در شکل عمومی و اقتصادش، مسائل فراوانی دارد و به پارامترهای مختلفی وابسته است که خود آنها هم ایراد مبنایی دارند، چگونه این اتفاق امکان‌پذیر خواهد بود؟
وی افزود: ممکن است خیلی از دوستان دست‌اندرکار سینما بگویند که ما مگر تافته جدا بافته‌ایم؛ زنجیره عمومی است و مشکلاتی است که همه جا وجود دارد، اینجا هم هست اما تا زمانی که در جریان هر ساله سینما در ایران، تکلیف پول‌هایی که وارد آن می‌شود شفاف نباشد، تکلیف شکل تهیه کنندگی و نوع اداره شدن شرکت‌های فیلمسازی، نوع ورود کارگردان‌های جدید به سینما، رقم دقیق تولید فیلم‌ها، نوع بازگشت به سرمایه و هزار مسأله دیگر مبهم خواهد بود و تا زمانی که سینما به شکل مطلوب میلی به صنعتی‌شدن نداشته باشد، یک جشنواره نمی‌تواند زمینه‌ساز این اتفاق شود.
معززی نیا در پایان یادآور شد: جشنواره فجر طی این سی و چند سال، در سیاست‌گذاری‌ها، نحوه انتخاب فیلم، داوری، اهدای جوایز، شکل اجرا و… میلی به صنعتی کردن سینمای ایران نشان نداده است. بگذریم که اصلاً به سختی می‌توان روشن کرد که این جشنواره هدفش چیست؛ چون دوره به دوره هدف‌های متغیری دارد و میل‌های متفاوتی در آن ظهور پیدا می‌کند. هر دبیری سیاست‌های خودش را دنبال می‌کند و هر دولتی جستجوگر اهداف خودش است. به اعتقاد من، این یک جشنواره آشفته و سردرگم است که از ابتدای تأسیس تاکنون هرگز یک جهت دهی واحد و یک هدف معین را پیگیری نکرده است.
Δ