مسئله «ابلق» انتخاب میان حقیقت یا مصلحت است/ راهکار ارائه نکردیم

نرگس آبیار کارگردان فیلم سینمایی «ابلق» در نشست رسانه‌ای این فیلم درباره انگیزه پرداختن به یک سوژه ملتهب اجتماعی توضیحاتی ارائه کرد. به گزارش سینما خراسان، نشست خبری فیلم سینمایی «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار از آثار حاضر در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر عصر امروز ۱۴ بهمن ماه در برج میلاد برگزار شد. […]


نرگس آبیار کارگردان فیلم سینمایی «ابلق» در نشست رسانه‌ای این فیلم درباره انگیزه پرداختن به یک سوژه ملتهب اجتماعی توضیحاتی ارائه کرد.

به گزارش سینما خراسان، نشست خبری فیلم سینمایی «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار از آثار حاضر در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر عصر امروز ۱۴ بهمن ماه در برج میلاد برگزار شد.

در ابتدای این نشست هوتن شکیبا در پاسخ به اینکه فکر می‌کند آیا این همکاری مجدد با نرگس آبیار منجر به دریافت سیمرغ دیگری برای او می‌شود، بیان کرد: نمی‌دانم این همکاری دوباره سیمرغ می‌آورد یا نه ولی فیلم رسالتی داشت که انجام داده امیدوارم خوب دیده و منصفانه قضاوت شود.

الناز شاکردوست هم در پاسخ به همین سوال بیان کرد: گرفتن سیمرغ برای همه مهم است می‌خواستیم صدای یک سری از زنان باشیم که دستشان به جایی نمی‌رسد و اینکه تاثیری داشته باشیم بزرگترین جایزه برای من است.

در ادامه نرگس آبیار درباره صدای نامناسب این فیلم در سالن اصحاب رسانه اظهار کرد: این سالن، سالن خوبی نیست. ما که فیلم‌نامه را نوشته و اجرا کردیم گاهی دیالوگ‌ها را متوجه نمی‌شدیم. اگر دوره بعدی جشنواره اینجا برگزار شد امیدوارم این موضوع برطرف شود.

گلاره عباسی دیگر بازیگر این فیلم گفت: این نقش چالش زیادی برای من داشت. کار کردن با خانم آبیار همیشه خیلی جذاب است. برای من هم نقش متفاوتی بود چون از طبقه‌ای متفاوت بود ما می‌خواستیم به شکلی این نقش را طراحی کنیم که تا حالا از من دیده نشده است امیدوارم باورپذیر هم شده باشد. به خاطر این نقش ده کیلو چاق شدم.

هوتن شکیبا درباره ایفای این نقش متفاوت اظهار کرد: من سعی کردم چالشی برای خودم ایجاد کنم، این افزایش وزن بود و در دوران قرنطینه که باشگاه‌ها بسته بود به صورت سنگین ورزش کردم در حین فیلمبرداری به لحاظ فیزیکی خیلی سختی داشتیم.

آبیار درباره نسبت فیلم ابلق با جامعه امروز توضیح داد: هنرمند آیینه جامعه است اگرچه نشان دادیم که کاراکتر اصلی سکوت می‌کند و مصلحت را انتخاب می‌کند ولی می‌گوییم مصلحت یک مسکن موقت است اما هنوز آن زیر موش‌ها زندگی می‌کنند و همان شرایط حاکم است. راحله قصه ما انتخاب می‌کند که دروغ بگوید، جبر محیط او را وادار نمی‌کند. او حاضر است جان بدهد تا حرف او را بپذیرند اما وقتی آدم‌ها را می‌بیند، انتخاب می‌کند مصلحت را پیش بگیرد این داستان آدم‌ها در یک شرایط پیچیده است. این داستان تنها مختص ایران نیست برای همه جهان است. ما این سوال را می‌پرسیم که حقیقت درست تر است یا مصلحت من راه‌کاری هم ارایه ندادم فقط مشکل را نشان دادم.

آبیار درباره نمادین بودن فیلم توضیح داد: نماد در فیلم‌های من همیشه هست البته نه این‌طور که گل درشت باشد بلکه تنیده در فیلم است. اگر نام این نمادها را اشیا بگذاریم که کاراکتر و تفسیر دارند باید بگویم بله من معمولاً این عناصر را در فیلم‌هایم دارم.

وی افزود: فیلمنامه اولیه را پریسا کرزیان نوشته بود که برایم جذاب بود. ما تصمیم گرفتیم روی این فیلمنامه کار کنیم و بارها و بارها بازنویسی شد دوست دارم کار اقتباسی کنم رمان‌ها و کتاب‌های جذابی داریم که حیف است زمین بماند در اینجا هم دوست داشتم نگاه خودم را در فیلمنامه داشته باشم.