کارگردان و بازیگر نمایش «جنین جنزده» معتقد است حضور بازیگران چهره در یک نمایش نمیتواند تضمینکننده جذب مخاطب باشد اما میتواند نقش تقویتکننده در یک اثر ایفا کند. سلمان فرخنده که این روزها نمایش «جنین جنزده» با بازی و کارگردانی وی در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است، درباره اجرای این اثر نمایشی به سینما […]
کارگردان و بازیگر نمایش «جنین جنزده» معتقد است حضور بازیگران چهره در یک نمایش نمیتواند تضمینکننده جذب مخاطب باشد اما میتواند نقش تقویتکننده در یک اثر ایفا کند.
سلمان فرخنده که این روزها نمایش «جنین جنزده» با بازی و کارگردانی وی در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است، درباره اجرای این اثر نمایشی به سینما خراسان گفت: خوشبختانه بازخوردهایی که از نمایش گرفتیم خیلی راضیکننده بوده است و حتی بسیاری از مخاطبان این گلایه را مطرح میکردند که چرا در تبلیغات بر وجه کمدی نمایش تأکیدی نداشتیم که البته این اتفاق به خواست گروه صورت گرفت، چون نمیخواستیم تماشاگران به صرف دیدن یک کار کمدی به دیدن نمایش بیایند.
فرخنده در عین حال به این نکته هم اشاره کرد: به دلیل ساعت اجرای نمایش که ۱۹ بود و همزمانی اجرا با ماه مبارک رمضان و اینکه شاید برخی هنوز نمیدانستند که زمان طرح ترافیک تغییر کرده و تا ساعت ۱۸ است، زیاد از استقبال مخاطبان راضی نبودم که البته امیدوارم در روزهای پایانی اجرا شاهد حضور بیشتر مخاطبان باشیم.
وی درباره تجربه اجرا در یک تماشاخانه خصوصی توضیح داد: تجربه اجرا در تماشاخانه خصوصی به نظرم تجربه جذابی است. البته مسائلی مثل توجه به گیشه و هزینه سالن و جذب مخاطب باید مورد توجه قرار گیرد و اینکه اگر بتوانیم با در اختیار داشتن رسانه، فضای مجازی و تبلیغات درست مخاطب خاموش را به سالنهای تئاتر بکشانیم، میتوانیم تجربه موفقی را داشته باشیم. البته اساساً معتقدم ما تماشاگر مردمی تئاتر خیلی کم داریم و اکثراً خود اهالی تئاتر مخاطب نمایشهای همکارانشان هستند و این چرخه مدام در حال تکرار است.
فرخنده درباره داستان نمایش عنوان کرد: نمایش داستان یک زن و شوهر است که بچهدار شدهاند اما زن بر این تصور است که نیروهای ماورایی مثل اجنه میخواهند فرزندش را از او بدزدند. البته این ظاهر داستان است که باعث لحظات کمدی میشود اما در بطن ماجرا یک تراژدی عمیق در جریان است. موسیقی این نمایش به صورت زنده در صحنه توسط علی سینارضانیا ساخته و نواخته میشود که فضای جذابی را به کار بخشیده است. طراحی صحنه نیز به صورت رئالیستی فضای یک خانه را تداعی میکند که به جای درها از ۳۶ پرده استفاده کردهایم که نمایانگر ۳۶ هفته بارداری نیز است.
این بازیگر تئاتر درباره ویژگیهای نمایش که یک «کمدی وحشت» است، بیان کرد: بازیهای این نمایش رئالیستی هستند که البته تلاش کردیم بازیها را با یک رئالیسم جادویی تلفیق کنیم. وقتی یک موقعیت وحشتناک به شکلی طبیعی در حال رخ دادن است با خودش فضایی کمدی را هم به همراه میآورد. اساساً هر مساله ترسناکی از زاویهای دیگر میتواند مسخره هم باشد و با خودش کمدی به همراه بیاورد.
وی افزود: اصولاً کنتراست حضور زن و شوهر نمایش در کنار هم و توهمات و رفتارهایشان موقعیتهای کمدی به وجود میآورد. ما سعی میکنیم لحظات ناب خلق کنیم و طراوت و تازگی داشته باشیم و خیلی روی متن پافشاری نکنیم و خودمان را در لحظه و موقعیتهایی که پیش میآید، قرار دهیم. دلیل این مساله هم این است که من و میترا مؤمنی بازیگر نقش مقابلم در واقعیت هم زن و شوهر هستیم و ۲۰ سال است که با هم روی صحنه میرویم و همبازی هستیم. همین امر باعث بداهه پردازی در اجرا شده و هر شب اتفاقات غافلگیرکننده و هیجانانگیزی را روی صحنه رقم میزند.
فرخنده در پایان درباره تأثیر بازیگران چهره در جذب مخاطبان یک نمایش یادآور شد: معتقد نیستم بازیگر چهره تضمینکننده اجرا است اما میتواند نیروی تقویتکننده باشد. کار خوب خودش برای خودش تبلیغ میکند و باعث دیده شدن خودش و جذب تماشاگر میشود، البته این مسائل زمانبر هستند در حالی که در ایران تئاترهای ما بیشتر از ۲۰ یا ۳۰ شب روی صحنه نیستند در حالی که تازه از شب بیستم به بعد است که یک نمایش دیده میشود و تماشاگر خودش را پیدا میکند و تماشاگران تازه میخواهند برای دیدن نمایش برنامهریزی کنند.
نمایش «جنین جن زده» به کارگردانی سلمان فرخنده تا ۸ خردادماه هر روز به جز شنبهها در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه میرود.
Δ