کارگران نی‌بُری هفت تپه سوژه یک اثر نمایشی شدند/ اجرا در سال ۱۴۰۰

لیلی عاج از اجرای نمایش «معده طبقه متوسط» که روایتی است از زندگی کارگران نی‌بُری هفت تپه در سسال پیش رو خبر داد. لیلی عاج نویسنده و کارگردان تئاتر درباره ادامه اجراهای نمایش «کجایی ابراهیم؟» که در جشنواره تئاتر «مقاومت» موفق به دریافت جایزه ویژه سردار سلیمانی شده است، به سینما خراسان گفت: منتظر هستم […]


لیلی عاج از اجرای نمایش «معده طبقه متوسط» که روایتی است از زندگی کارگران نی‌بُری هفت تپه در سسال پیش رو خبر داد.

لیلی عاج نویسنده و کارگردان تئاتر درباره ادامه اجراهای نمایش «کجایی ابراهیم؟» که در جشنواره تئاتر «مقاومت» موفق به دریافت جایزه ویژه سردار سلیمانی شده است، به سینما خراسان گفت: منتظر هستم تا اوضاع به سامان شود تا بعد بتوانیم درباره ادامه اجراهای نمایش «کجایی ابراهیم؟» با دوستان در انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس تصمیم‌گیری کنیم. البته این نمایش در بخش نمایش‌های مهمان سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر نیز حضور دارد.

وی ادامه داد: از سال گذشته نیز روی نمایشنامه «معده طبقه متوسط» کار می‌کردم که امسال و در دوران کرونا نگارشش به پایان رسید اما بعید می‌دانم در سال ۹۹ بتوانم آن را روی صحنه ببرم چون جشنواره تئاتر فجر را در پیش داریم و پس از آن نیز جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک برگزار می‌شود و تقریباً همه سالن‌های تئاتری درگیر جشنواره‌ها هستند از این رو این اثر نمایشی سال ۱۴۰۰ به صحنه خواهد رفت و فعلاً باید ببینم برای امسال تکلیف نمایش «کجایی ابراهیم؟» چه می‌شود. نمایشنامه «معده طبقه متوسط» درباره کارگران نی‌بُری هفت تپه است و ۷ کاراکتر دارد که شامل ۴ زن و ۳ مرد هستند و مثل کارهای پیشینم زن‌ها نقش‌های اصلی را برعهده دارند.

عاج درباره مکان اجرای نمایش «معده طبقه متوسط» بیان کرد: من سال ۹۸ نمایش «کمیته نان» را در تئاتر شهر روی صحنه داشتم و چون امسال اثری به صحنه نبردم برای سال جدید می‌توانم درخواست اجرا در تئاتر شهر داشته باشم اما با باز شدن سالن‌های تئاتری خیلی عظیمی از دوستان پشت درهای تئاتر شهر در نوبت اجرا هستند و نمایش‌هایی که به دلیل بحران کرونا به تعویق افتاده یا اجرایشان ناتمام مانده‌اند با سفید شدن اوضاع می‌خواهند اجرا بروند از این رو فکر نمی‌کنم در تئاتر شهر اجرا داشته باشم.

وی در پایان صحبت‌هایش متذکر شد: برای اجرای این نمایش نیازمند یک سالن جمع و جور هستم که یک کار خانوادگی رئالیستی بتواند در آن به صحنه برود به همین دلیل به اجرا در سالن‌های بزرگ فکر نمی‌کنم و ممکن است با یک تماشاخانه خصوصی برای اجرا به توافق برسم اما در حال حاضر برای هر اظهار نظر و تصمیم‌گیری زود است و باید دید شرایط چگونه پیش می‌رود.