کارگردانی که با سینما جادو شد/ بهداد: جمشید هاشم‌پور یک نماد است

به گزارش سینما خراسان، نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «گیجگاه» به کارگردانی عادل تبریزی، امشب شنبه ۱۸ بهمن‌ماه پس از اکران فیلم در سالن رسانه‌های سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر، در برج میلاد برگزار شد.

در ابتدای این نشست عادل تبریزی کارگردان گفت: خوشحالم که این فرصت فراهم شد تا فیلمم دیده شود و خوشحالم که هم نسلان خودم را می‌بینم مهم این است که فیلمم دیده می‌شود نگاه مثبت و منفی نسبت به فیلم به من انرژی می‌دهد.

میر ولی‌الله مدنی تهیه‌کننده هم گفت: قبل از هر چیزی باید از حوزه سلامت تشکر کنیم که اجازه برگزاری جشنواره را دادند. تمام زحمات فیلم بر دوش حنیف سروری بود و بدون او امکان ساخت فیلم نبود.

نادر سلیمانی بازیگر بیان کرد: فیلم روی من خیلی تاثیر مثبت گذاشت شاید باور نمی‌کردم اینقدر خوش‌ساخت شود.

حامد بهداد دیگر بازیگر فیلم بیان کرد: به خانواده عادل تبریک می‌گویم و جا دارد به خاطر اینکه همسرش در این سال‌ها کنارش بوده و کمک کرده او فیلم بسازد و عشقش سینما را ادامه بدهد، از او تشکر کنم. می‌دانم مادر و همسرش خوشحال هستند و از این بابت من هم خوشحالم.

باران کوثری دیگر بازیگر فیلم گفت: دلم می‌خواهد برای لبخند قشنگ علی انصاریان دست بزنید.

بهرنگ علوی بازیگر هم گفت: خوشحالم بعد از چند سال با «گیجگاه» به جشنواره آمدم و از عادل تشکر می‌کنم.

عماد خدابخش دیگر بازیگر این فیلم هم گفت: چیزی که درباره عادل وجود دارد که باعث می‌شود دوست‌داشتنی شود این است که به معنای واقعی عاشق سینماست و فیلم را برای مخاطب می‌سازد.

امید گل زاده طراح چهره‌پرداز بیان کرد: خوشحالم که در این فیلم نقشی داشتم.

علی راد بیان کرد: گیجگاه را نباید به عنوان یک فیلم نگاه کرد باید به عنوان یک اثر هنری نگاه کرد که از بزرگان سینما یاد کرده است.

ارسلان امیری نویسنده هم گفت: نمونه عادل کم است. در سال‌های اخیر کمتر فیلمی دیدم که من را به وجد بیاورد و همه این‌ها از شور عادل تبریزی نشات می‌گیرد من در این فیلم کوچک‌ترین کمکی کردم اما اثر انگشت عادل در فیلم مشهود است.

جمشید هاشم‌پور بازیگر فیلم که در نشست حضور نداشت، پیام مکتوبی ارسال کرد که حامد بهداد در نشست رسانه‌ای آن را خواند.

در پیام هاشم‌پور آمده بود: عادل تبریزی کارگردان جوان، خوش ذوق و سرشار از انرژی است. او جوان پرشور و پرهیجانی است که سینما او را جادو کرده است. از همان ابتدا که می‌خواست فیلم را بسازد من را در جریان گذاشت و دوست داشتم او را کمک کنم سختی‌هایی به جان خرید در نتیجه «گیجگاه» فیلمی شد بی‌ادعا، گرم، شیرین و قابل احترام. امیدوارم مخاطبان فیلم را دوست داشته باشند.

بهداد در ادامه اظهار کرد: سال‌های زیادی می‌گذرد که ما به یک زبان ملی در سینما رسیده‌ایم به توفیق‌هایی رسیده‌ایم، پر واضح است که چه سیری طی کرده تا به این نقطه برسد این فراز و نشیب‌ها هر برهه از تاریخ را در خود نشان می‌دهد. همیشه مردم در فیلم‌ها به دنبال قهرمان می‌گردند سینما برای توده است. توده می‌خواهد در فیلم‌ها خودش را نشان بدهد چند بازیگر برجسته وجود دارد که مورد تشویق مردم قرار گرفتند و نشاطی به سینما وارد شد، جمشید هاشم‌پور بی شک یکی از آن بازیگرانی است که مردم را به سینما دعوت می‌کند، مردم برای او هورا می‌کشیدند، او یک نماد است و اگر در ذهن عادل سیری طی می‌شود که در نقش بدل آقای هاشم‌پور باشم چه چیزی بالاتر از اینکه حتی در نقش بدل آقای هاشم‌پور باشم.

تبریزی بیان کرد: من بچه شهرستانی فقط کیف پول مادرم را می‌شناختم که پولی کنار بگذارد تا من را به سینما ببرد من از طریق فیلم‌ها تهران را شناختم به یک جامعه‌شناسی شهری از طریق فیلم‌ها رسیدم. از روزی که فیلمنامه را شروع کردم دوست داشتم حمید غلامعلی برای فیلم بخواند هیچ گزینه دیگری نداشتم می‌گفتم یا باید تیتراژ خالی باشد یا باید او بخواند.

وی گفت: زمانی که ایده اولیه «گیجگاه» را داشتم گفتم اگر هاشم‌پور بازی نکند فیلمنامه را بایگانی می‌کنم اما خدا را شکر او قبول کرد. ایده اولیه «گیجگاه» در زمان فیلمبرداری «هفت ماهگی» به ذهنم رسید و همان جا از حامد بهداد قول حضور را گرفتم او بازیگر بسیار هوشمندی هم هست و سکانس‌ها را تحلیل می‌کرد. قرار بود نگار جواهریان در این فیلم بازی کند حتی پیش تولید هم با هم رفتیم ولی چون خارج از کشور بود و درگیر زندگی شخصی شد به سراغ باران رفتم.

وی افزود: هدف ما این بود که فیلمی با سلامت با راهکارهای انسانی بسازیم حس من این است که خانواده می‌تواند با آرامش فیلم بسازد نوستالژیک بودن فیلم لایه پنجم بود، برایم مهم بود که کارکرد انسانی و درستی برای جامعه امروز داشته باشد.

نادر سلیمانی هم توضیح داد: یک سری دوستان عزیز در سینما هستند که کارشان قیچی است و فیلم‌ها را قیچی می‌زنند. آرزوی من این است که روزی برسد که کارگردان وقتی فرم به فرم فیلم را می‌بیند، حسش را به مخاطبان انتقال بدهد و چیزی از آن فرم‌ها کم نشود.