مراسم رونمایی از آلبوم «مانترا» به آهنگسازی و نوازندگی سام اصفهانی روز جمعه یازدهم مرداد با حضور تعدادی از هنرمندان در شهر کتاب مرکزی تهران برگزار میشود. به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سینما خراسان، مراسم رونمایی از آلبوم «مانترا» به آهنگسازی و نوازندگی سام اصفهانی روز جمعه یازدهم مرداد با حضور تعدادی از هنرمندان از […]
مراسم رونمایی از آلبوم «مانترا» به آهنگسازی و نوازندگی سام اصفهانی روز جمعه یازدهم مرداد با حضور تعدادی از هنرمندان در شهر کتاب مرکزی تهران برگزار میشود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی سینما خراسان، مراسم رونمایی از آلبوم «مانترا» به آهنگسازی و نوازندگی سام اصفهانی روز جمعه یازدهم مرداد با حضور تعدادی از هنرمندان از جمله نادر مشایخی، هوشیار خیام،مانی جعفرزاده، رضا فرهادی و بهنام ابولقاسم در شهر کتاب مرکزی تهران برگزار خواهد شد.
«پانوراما گردانیه (بر اساس گوشه ی گَردانیه از دستگاه نَوا)»، «پانوراما گیلانه (بر اساس دستگاه دشتی و موسیقی گیلان زمین)»، «پانوراما پاوَموری (بر اساس مقام پاوَموری؛ مرثیهای سوزناک در غم عزیز از دست رفته از مقامات مجلسی و باستانی تنبور- تقدیم به حادثه ی تلخ کرمانشاه ۱۳۹۶)»، «کولی (والس)»، «به خاطرِ آفتابِ یکشنبه»، «مرثیه ای برای درخت» قطعاتی هستند که در این آلبوم توسط انتشارات «ماهور» برای مخاطبان گنجانده شده است.
سام اصفهانی آهنگساز٬ نوازنده پیانو و مدرس دانشگاه است. وی دانش آموخته رشته موسیقی با گرایش کارشناسی نوازندگی و کارشناسی ارشد آهنگسازی از دانشگاه هنر تهران است. نوازندگی پیانو را از کودکی نزد اساتیدی چون: فرزانه، مرحوم دبیری، گُلی آغاز کرد و دوره تکمیلی را نزد پروفسور کلارا بوکوچاوا گذراند. وی در زمینه آهنگسازی و سایر آموزه های تخصصی موسیقی از محضر هنرمندانی چون فرید عمران، احمد پژمان، حسین دهلوی، حسن ریاحی، کامبیز روشن روان، امیر اسلامی، مسعود ابراهیمی بهره برده است.
در توضیح سام اصفهانی برای این اثر آمده است: «فارغ از سبک و سیاق، خلق اثر، قراری است برای ثبت بی قراریِ احوال خالقاش. حربهای است به عبور از خمشهای روزمره و اعجازیست تابیده از دنیای درون خالق به منظر هستی.
«مانترا» پس از «ماندالای درون»، دومین تجربهی شخصیام در غالب انتشار مجموعهای برای سولوی پیانوست؛ اصواتِ راویِ دنیای درونی من با خاستگاه شرق و غرب، این بار در مقطعی تازه و نگرگاهی متفاوت از حیث زمان و زیستن. همانند مجموعه اول در اثرِ حاضر نیز ضمن بهره مندی از اصول کُمپوزیسیونِ موسیقی غربی و علمی، از مصالح موسیقیایی، رنگ و بیانِ موسیقی ایرانی به طور عامدانه ای استفاده شده است؛ در قطعاتی که پیشوَند «پانوراما» دارند، مستقیما وامدارِ الگوهای تماتیک یا ریتمیکِ موسیقی دستگاهی، مقامی و محلی ایران زمین بودهام و سایر قطعات رویکردی غیر مستقیم به نشانههای موسیقی ایرانی دارند.
انتخاب عنوان «مانترا» علاوه بر غرابت و شوق من به نگرش شرق و ارتباط معنایی با فضای موسیقی حاضر، کنایهای است از اصواتی که اندیشه را به مقصد رهایی رهسپار میکند. مانترا آوا یا کلمه ای است تکرار شونده با صوتی مشخص که در ریشه ی سانسکریت٬ از دو بخش «مان» به معنای فکر کردن و «ترا» به معنای آزاد شدن است؛ توالی مکرر این آوا در مراقبه، امواج مغز را به سطحِ خلسه وار آلفا می رساند و ذهن مشوش را رهسپار فراغتی مسکوت می کند.»
Δ