مستندسازی تا مرز ابتلا به «کرونا»/ این حالات عجیب باید ثبت شود

مسعود زارعیان کارگردان سینمای مستند که ساخت مستندی با محوریت کرونا را در دست داشت، در گفتگو با سینما خراسان گفت: ما با فیلنامه ای مشخص مشغول ساخت مستندی در این باره بودیم و سه روز از فیلمبرداری می‌گذشت که متاسفانه دچار تب و علائم کرونا شدم ولی تست ندادم با این وجود چند روز به صورت شدید علائمش را داشتم و به همین ترتیب دست به قرنطینه زدم و حالا حالم رو به بهبودی است.. از همین رو در حال حاضر در تدارک این هستیم که پروژه را ادامه دهیم.

وی با بیان اینکه مشغول فیلمبرداری در بیمارستان شریعتی مشهد بوده‌اند که دچار بیماری شده است، اظهار کرد: علائمی که داشتم کاهش چشایی، بویایی، تب و لرز، بدن درد و سرفه خشک بود. البته هنوز هم نمی‌دانم که واقعا کرونا بود یا نه. با این وجود فاصله‌گذاری را رعایت کردم و با خانواده‌ام ارتباطی نداشتم.

زارعیان اظهار کرد: ما در این فیلم مستند که البته هنوز نامی برای آن انتخاب نکرده‌ایم به سراغ افرادی رفتیم که تست کرونا داده بودند و کادر درمان به آن‌ها خبر می‌دادند که نتیجه تست‌شان چه بوده است. این موضوع برای من خیلی اهمیت داشت که حالاتشان، قصه‌های آن‌ها و اینکه چه قصه‌هایی به آنها پیوند خورده را ثبت کنم. برایم جالب بود که می‌دیدم وقتی به عده‌ای می‌گفتند نتیجه تست‌شان مثبت است، بلافاصله یاد افرادی می‌افتادند که با آن‌ها ارتباط داشتند. برخی می‌گفتند ای کاش به بعضی جاها نمی‌رفتیم. این غربت و حالات فکری برای خودم هم اتفاق افتاد یعنی در اتاقی بودم و فاصله من و فرزندانم که در اتاق دیگری بودند سه متر هم نمی‌شد اما نمی‌توانستم به آن‌ها دست بزنم و فضای خیلی غریبی بود.

این کارگردان با بیان اینکه در نظر دارم ۲ قصه دیگر یعنی درگیری کادر پزشکی و بیماران را هم در مستند پیگیری کنم، عنوان کرد: دغدغه من این بود که خیلی از افراد جامعه از تبعات این بیماری مطلع هستند یعنی می‌دانند این بیماری برای بعضی‌ها می‌تواند کشنده باشد و با وجود اطلاع‌رسانی‌ها باز هم به مکان‌های مختلف می‌رفتند این در حالی است که این افراد می‌تواستند تردد نکنند. این موضوع برایم عجیب بود. جالب است که بگویم خانه ما در یک محدوده کوهستانی قرار دارد اما در ایامی که به کرات تذکر می‌دادند از خانه ها خارج نشوید، می‌دیدم که بیشتر از اوقات دیگر در این کوه‌ها تردد می‌شود! از همین رو می خواستم ببینم این رفتار افراد چه زمینه روانشناسی و جامعه شناسی دارد که با وجود این همه تاکید باز هم می روند و دچار این عاقبت می‌شوند.

وی ادامه داد: دوست داشتم بدانم این افرادی که تردد می‌کنند دلیلشان چیست، البته برخی مجبور هستند و برخی خودشان دست به این کار می‌زنند به هر حال همیشه دلیلی باعث می‌شود افراد در اجتماع قرار بگیرند با این حال می‌دیدم که خیلی از این افراد پشیمان بودند اما پشیمانی که سودی نداشت، چراکه بسیاری از آن‌ها خیلی از افراد دیگر را آلوده کرده بودند. حتی در این میان بحث دینی ماجرا هم پیش می‌آید. این نشان می‌دهد که این ماجرا لایه‌های مختلف دارد که من علاقه‌مند بودم مورد مداقه با دوربین مستندسازی قرار دهم.

زارعیان افزود: به هر حال در مقطعی از تاریخ هستیم که تقریبا نظیر نداشته و لازم است که مستندسازان این برهه را ثبت کنند چراکه درس‌های خیلی بزرگی داشته است. من می‌خواستم از طریق نزدیک شدن به این موقعیت‌ها این درس ها و مفایهمی که خودم به دنبالش هستم، بازنمایی کنم.

وی در پایان گفت: خانواده‌ام در این ایام خیلی تحت فشار بودند ولی در اسرع وقت فیلمبرداری را مجدد آغاز می‌کنم.