یاسر خاسب از هنرمندان تئاتری حاضر در مستند «خط باریک قرمز» معتقد است این فبلم قصد دارد به مخاطبان خود تلنگر بزند تا با انسانیت به بچه‌های کانون اصلاح و تربیت نگاه و به آنها کمک کنند. یاسر خاسب بازیگر، کارگردان و نویسنده تئاتر درباره حضور خود در فیلم مستند داستانی «خط باریک قرمز» به […]
یاسر خاسب از هنرمندان تئاتری حاضر در مستند «خط باریک قرمز» معتقد است این فبلم قصد دارد به مخاطبان خود تلنگر بزند تا با انسانیت به بچه‌های کانون اصلاح و تربیت نگاه و به آنها کمک کنند.
یاسر خاسب بازیگر، کارگردان و نویسنده تئاتر درباره حضور خود در فیلم مستند داستانی «خط باریک قرمز» به کارگردانی فرزاد خوشدست که هم اکنون در سینماهای «هنروتجربه» در حال اکران است، در گفتگو با خبرنگار توضیح داد: بنده به عنوان سرپرست گروه بین‌المللی «بدن دیوانه» با تجربه حرفه‌ای بیش از یک دهه در ایران و جهان همواره در تلاش برای ارتقای سطح فرهنگ کشور و استانداردسازی بین‌المللی هنر حرکت تئاتر به ویژه در حیطه پرفورمنس آرت و فیزیکال تئاتر بوده و هستم و بنا به نوع فعالیت و تخصص در حرکت شناسی به همکاری در این فیلم دعوت شدم.
وی ادامه داد: طی گفتگو با عوامل فیلم و کارگردان آن یعنی فرزاد خوشدست درباره فضای خاص و بچه‌های کانون اصلاح و تربیت در نهایت کار خود را آغاز کردیم. دیگر دوستان هنرمندم در بخش‌های قصه‌گویی و اتود بازی خاطرات از طریق کلام با بچه‌ها تمرین کرده بودند اما بخش حرکتی تیم ما، شامل فعالیت‌های هنر نمایش فیزیکال و کمی هم عجیب غریب بود که باعث ایجاد فضایی انگیزشی و جذاب برای بهتر شدن حال و هوای بچه‌ها می‌شد و آنها را بیشتر به فضای کار علاقه مند کرد.
سرپرست گروه «بدن دیوانه» ادامه داد: بچه‌های خوش انرژی کانون اصلاح و تربیت از آمادگی بدنی و فیزیکی نسبتاً مناسبی برخوردار بودند و در طی مدت زمانی که با آنها تمرین داشتم. بسیار پرانرژی و به اصطلاح پای کار بودند که باعث خلق و ثبت لحظات کم نظیری می‌شد.
خاسب درباره تجربه همکاری خود با فرزاد خوشدست اظهار کرد: فرزاد خوشدست و نگار اسکندرفر از دوستان و همکاران بسیار خوبم هستند. من این همکاری «خط باریک قرمز» را بهانه‌ای برای تحکیم و کنار هم بودن و تولید اثری متفاوت و صمیمانه در ایجاد اتفاقی خوب برای آینده همه بچه‌های کانون اصلاح و تربیت دیدم.
تمرین در مقابل نگاه کنجکاو دیگران
وی ادامه داد: ما در چند مرحله با بچه‌ها تمرین فیزیکال کردیم. در مرحله اول در فضای بسته‌ای کوچک و بعد با تعداد زیاد افراد حاضر وارد فضای بازتر راهروی سلول مانند شدیم و در نگاه کنجکاو دیگران کار کردیم که گاهی با مزاحمت‌ها و مشکلاتی هم رو به رو می‌شدیم. در انتها یعنی مرحله سوم با هماهنگی سخت‌تر گروه تولید با مدیریت کانون، فضای باز و سرسبز بیرون در حیات اصلی زندان را برای تمرین انتخاب کردیم که بسیار هیجان‌انگیز بود و سربازان نگهبان هم از دور مراقب ما بودند. گروه فیلمبرداری هم در حقیقت شکار لحظه‌ها می‌کرد و ما خانواده جدید «بدن دیوانه» بدون ترس و استرس یا اینکه دوربینی حرکات ما را ضبط می‌کند، با عشق و انرژی تمرین می‌کردیم.
برای مرحله سوم تمرینات با هماهنگی سخت‌تر گروه تولید با مدیریت کانون، فضای باز و سرسبز بیرون در حیات اصلی زندان را برای تمرین انتخاب کردیم که بسیار هیجان‌انگیز بود و سربازان نگهبان هم از دور مراقب ما بودند این بازیگر درباره همکاری بچه‌ها در حین آموزش اظهار کرد: از آنجا که من و گروهم تجربه تمرین با افراد و گروه‌های مختلفی را طی سالیان داشته‌ایم، کار با بچه‌های کانون اصلاح و تربیت برایم جالب بود و از همان ابتدا سعی کردم با آنها راحت باشم و خیلی زود با هم رفیق شدیم. تمرین‌های خلاقیت نمایشی با بدن که با بچه‌ها انجام دادیم اصلاً راحت نبود و حتی در برخی لحظات از جریان‌های آزاد و دانشجویی هم به لحاظ انگیزه، تلاش، سخت‌کوشی و …جلو می‌رفت اما در کل همکاری بسیار خوبی با هم داشتیم. میلاد پسر نوجوان محکوم به اعدام یکی از بهترین‌های تیم بود که آن زمان به او گفتم اگر الان در کانون نبود می‌توانست یکی از اعضای اصلی گروه «بدن دیوانه» باشد.
خاسب با اشاره به اینکه بخش اجرای حرکات نمایش فیزیکال بچه‌ها در «خط باریک قرمز» کمتر دیده شد، مطرح کرد: شاید بتوانم بگویم قسمت بزرگی از بخش عملیاتی تمرین‌هایی که بچه‌ها انجام داده بودند در این فیلم اصلاً دیده نشد. به نظر من اگر این بخش عملی حرکات خوب بچه‌ها در فیلم بیشتر نمایش داده می‌شد همه تماشاگران و افراد جامعه بهتر می‌دیدند که این گروه از نوجوانان، جوانان و بچه‌ها در یک مدت زمان کوتاه و شرایط و امکانات کم می‌توانند چه کارهایی انجام بدهند و چه توانایی‌هایی از خودشان بروز دهند، آن وقت شاید روزی نظرشان نسبت به آنها عوض می‌شد و به جای سد شدن و دوری جستن از آنها و یا تنها با تنبیه، مجازات، قصاص، انتقام جویی و مرگ دستشان را به محبت می‌فشردند.
این فیلم می‌خواهد به مخاطب خود تلنگر بزند
وی درباره بازخورد این فیلم در سطح جامعه بیان کرد: متاسفانه این فیلم در زمانی اکران شد که روزگار یکه‌تازی ویروس کروناست و این بیماری علاوه بر اقتصاد همچنان در کشور جان انسان‌ها را می‌گیرد. عده‌ای از مردم هم برای حفظ سلامتی خود و اطرافیان حاضر نیستند به سینماها بیایند اما این فیلم تفکربرانگیز با نگاه ویژه‌ای که به گوشه‌ای از جهان پر فقر جامعه و به ویژه آسیب‌های دوران نوجوانی دارد، می‌خواهد به مخاطبان خود بگوید و تلنگر بزند که چگونه می‌شود با انسانیت به این بچه‌ها نگاه و به آنها کمک کرد. این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که باید دیده شود، نه حمایت از یورش فیلم‌های سخیف پر طرفدار!
این کارگردان تئاتر در پایان تصریح کرد: به نظر من اگر مافیای بزرگ سینمایی و جریان پول‌ساز کشور هوای چنین فیلم‌هایی را داشته باشند و به آنها فضای درست و کافی بدهند، آنگاه قدرت انتخاب و آگاهی مردم افزایش یافته و اتفاقات ناب و موثر در کشورمان رخ خواهد داد. امیدوارم مخاطبان عزیز به هر طریقی که می‌توانند حمایت کنند و فیلم «خط باریک قرمز» را به دلیل وجود این بچه‌ها ببینند و آن را درک کنند. ما همه کنارشان بودیم، هستیم و خواهیم ماند.
Δ