مردی که شبیه هیچ کس نبود

به بهانه درگذشت زنده یاد اکبر عالمی

نویسنده: احمد صبریان

زنده یاد اکبر عالمی در نوع خود منحصر به فرد بود. تسلط بی چون و چرایش در اجرای برنامه های سینمایی «هنر هفتم» و «سینما ماوراء» که بی تردید تاثیرگذارترین برنامه های تلویزیون در دهه ۷۰ بود و به سینما می پرداخت، بی نظیر بود. چهره ای محبوب و دوست داشتنی که در نهایت تواضع، فخرفروشی نمی کرد و حرمت مهمانان برنامه اش را پاس می داشت و با آنان در نهایت ادب به گفت و گو می نشست. فروتنی او در حدی بود که بیشتر مدت زمان برنامه هایش، تریبون را در اختیار مهمانان قرار می داد و اگر حتی مخالف اثرشان بود در نهایت احترام به نقد فیلم می پرداخت. فضیلتی که برنامه های سینمایی امروز تلویزیون به ویژه «هفت» بهروز افخمی و مسعود فراستی هیچ بویی از آن نبرده اند و به همین سبب است که محبوب دل دوستداران سینما نیستند.

زنده یاد خسرو سینایی که با اکبر عالمی هم دوره و هم کلاس بوده است درباره وی گفته است: «اکبر عالمی با چشم هایی آبی و صورتی خوش سیما، تکنولوژی سینما را خوب می شناخت. زمانی که تدریس در دانشکده هنرهای دراماتیک را آغاز کرد، هنوز ۳۰ سالش نشده بود و با برخی از شاگردانش همسن و سال بود. از سیمای ظاهری دلنشین او هم که بگذریم، صدای گیرا و گرمای شخصیتش در ارتباط با شاگردان، باعث شده بود همیشه موجی از دوستی بین وی و آنها وجود داشته باشد. هیچ گاه کلامش را با لحن تند بیان نمی کرد و حفظ حرمت و احترام خط قرمز عالمی بود. دانشش را جار نمی زد و همواره تشنه آموختن بود. بارها از من می خواست که سر صحنه فیلم هایم بیاید تا بیاموزد اما من اجازه نمی دادم. چون احساس می کردم به اندازه کافی در عرصه سینما به ویژه سینمای مستند تسلط دارد و شکسته نفسی می کند. اکبر عالمی نگاه منتقدانه ای دارد که البته قصدش تحمیل عقایدش نیست و بیشتر در پی جست و جوی زوایای پنهان یک اثر سینمایی است.»

هشتم اسفند ۹۳ همزمان با برگزاری «جشن تصویر سال» در خانه هنرمندان ایران، از یک عمر تلاش اکبر عالمی در عرصه عکاسی و سینما تجلیل و از این استاد دانشگاه به عنوان «معمار کلمه با دانشی چند وجهی» یاد شد.

عالمی مجری، کارشناس تلویزیون، استاد تلویزیون و کارگردان ایرانی دانش آموخته دکترای سینما از انگلستان و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود. وی همچنین مدتی ریاست لابراتوار وزارت فرهنگ و آموزش عالی، لابراتوارهای سازمان صدا و سیما را عهده دار بود.

گویندگی مجموعه پنج قسمتی جهان، آفریده هنر درباره تاریخ هنر و مستند چرا زیبایی مهم است و مجموعه پنج قسمتی نوابغ عکاسی از کارهای ماندگار اوست.

وی حدود ۳۰ فیلم مستند برای صنایع داروسازی، پتروشیمی، نساجی وچوب به زبان های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیولی، آلمانی، ایتالیایی و عربی ساخت.

اکبر عالمی که برای ساخت فیلم مستندی درباره کرونا به یکی از بیمارستان های تهران رفته بود، دچار این بیماری و از روزهای آغازین مهر در بیمارستان بستری شد. با این که شرایط وی در روزهای اخیر بهتر توصیف شده بود بامداد سه شنبه زندگی را بدرود گفت. روحش شاد و خاطرش سبز