امیدوارم سینما به قهرمان‌سازی برگردد/نقش شهید زرین را روی هوا زدم

به گزارش سینما خراسان، برنامه «نقد سینما» شب گذشته ۱۴ بهمن ماه میزبان عوامل فیلم «تک تیرانداز» بود و علیرضا مافی مجری برنامه در ابتدا بیان کرد: فیلم «تک تیرانداز» فیلمی جذاب درباره یک قهرمان ملی شهید عبدالرسول زرین تک تیرانداز مشهور دفاع مقدس است که امارهای مشهوری درباره تک تیراندازی وی منتشر کرده‌اند.

علی غفاری کارگردان این فیلم عنوان کرد: من خیلی علاقمند هستم پای چهره‌های ملی به پرده سینما برسد شهید عبدالرسول زرین از چهره‌هایی است که مغفول واقع شده است و من با اشتیاق سراغ او رفتم.

کارگردان «تک تیرانداز» ادامه داد: فرزند شهید زرین در شناساندن او خیلی موثر بوده است و در این یکی دو سال بوده است که به خاطر تحقیقات فرزندش، بیشتر او را می‌شناسیم به زودی هم قرار است کتابی را به نام «گردان تک نفره» منتشر کند که حاصل ۱۵ سال تحقیق است.

وی درباره شمایل قهرمان محور این فیلم تصریح کرد: کار ما سینماست و با توجه به علایقی که داریم و حضور قهرمان بر پرده سینما حس کردم شخصیت زرین شمایل این قهرمان را دارد.

امیدوارم سینما دوباره به سمت قهرمان محوری و قهرمان سازی برگردد

دیرباز در ادامه درباره انتخاب این نقش بیان کرد: من به عنوان یک عاشق سینما خیلی خوشحالم که این اتفاق رخ داد و فارغ از اینکه عضو کوچکی از این تیم بودم اما به عنوان یک عشق سینما خیلی خوشحالم که این اتفاق رخ داد و امیدوارم سینما دوباره به سمت قهرمان محوری و قهرمان سازی برگردد. خیلی کیف می‌دهد در سالن سینما قهرمان ببینید و اصلاً نسل جدید باید قهرمان داشته باشد که عاشق سینما شود و ادامه این راه را برود.

این بازیگر درباره پذیرفتن این نقش اظهار کرد: اصلاً من مدت‌ها منتظر چنین نقشی بودم و روی هوا این نقش زدم. علاقمند به سینمای قهرمان محور هستم و از ته دل این افراد را به عنوان سرباز وطن و قهرمان ملی دوست دارم. برایشان احترام قائلم و معتقدم تمام اگر با تمام ایرانی‌های داخل و خارج ایران صحبت کنید و از سربازان وطن بگویید که جان شان را کف دستشان گرفتند و رفتند به احترام اینها می‌ایستند. شهید زرین هم قهرمان بود و هم قهرمانی بود که من دوستش داشتم.

دلاوری نیز درباره این فیلم بیان کرد: ما ایرانی‌ها اصولاً سینمایی را که داستان دارد دوست داریم مخصوصاً داستانی که قهرمان داشته باشد. ما در سال‌های اخیر به سمتی رفتیم که کمتر سینمای ما داستانی و قهرمان پرور بوده است. زمانیکه فیلمنامه را خواندم با توجه به شناختی که از غفاری داشتم اطمینان داشتم کار خوبی از آب درمی آید. داستان جذاب و شخصیت جذابی برایم داشت و این یکی از کارهای خوب در کارنامه من خواهد بود.

غفاری نیز در ادامه درباره ارتباط با خانواده شهید بیان کرد: خانواده شهید یکی از فرزندان شهید را به نمایندگی از خود به نام دکتر زرین که دندانپزشک است معرفی کرد و او دائم در کنار ما بود و از نظراتش استفاده کردیم. او اطلاعاتش را در اختیار ما گذاشت. زندگی شهید زرین خیلی وسیع است و ما نمی‌توانستیم در قالب سینمایی به همه اتفاقات بپردازیم قرار هم نبود همه اتفاقات زندگی شخصی این شهید بزرگوار را به تصویر بکشیم، خدا را شکر فرزندش هم فیلم را دید و راضی بود.

مافی در ادامه درباره از دیرباز درباره سال‌ها فاصله بین «دوئل» احمدرضا درویش و فیلم «تک تیرانداز» پرسید و دیرباز بیان کرد: به اندازه ۲۰ سال تغییر کرده‌ام و اگر بخواهم این دو فیلم را از زاویه بازیگری کنار هم بگذارم می‌توان گفت آنجا نفهمیدم چه کرده‌ام و روی پرده خود را دیدم و بعد چشم باز کردم دیدم یک سیمرغ بلورین در دست من است و جشنواره تمام شده است و به تدریج تازه فهمیدم کجا بودم. اینجا اما یک تجربه ۲۰ ساله پشت من بود و سعی کردم از تمام این ۲۰ سال استفاده کنم و همه آنچه را که می‌دانستم در خدمت بازی کردن این نقش به کار بگیرم و با آگاهی بازی کردم.

فیلم در سخت‌ترین شرایط فیزیکی تولید شد

بازیگر «تک تیرانداز» تصریح کرد: اینکه می گویم لذت بردم هم اصلاً اغراق نمی‌کنم این فیلم در سخت‌ترین شرایط فیزیکی تولید شد. کرونا که برای همه بود و ما مستثنی نبودیم اما سرمای زیر صفر و خاک و همه اتفاقات، شرایط سختی را پیش آورد که اگر بگویند نیم ساعت بیایید آنجا هرروز فقط چای بخورید سخت است.

دیرباز درباره آموزش‌های نظامی برای تک تیراندازی نیز عنوان کرد: دوستان برای این آموزش‌ها کنار ما بودند، فیلم‌هایی را برای شکار دیدیم. من حتی خواستم سمت اسلحه شکاری بروم که آقای غفاری گفت فرق دارد و برای همین اصلاً سمت آنها نرفتیم و با اسلحه‌های خودمان تمرین کردیم اما دیدن همه فیلم‌های امریکایی و یا فیلمی مثل «دشمن پشت دروازه ها» و همچنین نسخه‌های چینی و روسی از چنین آثاری به لحاظ بصری به من کمک کرد که چطور استایل اسلحه گرفتن را حفظ کنم چه کسی از چشم چپ یا راست نگاه می‌کند و یا چگونه می‌نشیند.

غفاری در ادامه درباره سختی‌های این فیلم در پروداکشن بعد از کاری چون «استرداد» بیان کرد: سینمای ما سال هاست از این نوع فیلم‌ها محروم است به دلیل موانعی که سر راه وجود دارد. این فیلم می‌طلبید به دلیل نیاز فیلمنامه سراغ ادوات جنگی برویم. من معتقد هستم تماشاگری که به سینما می‌آید و فیلم را روی پرده می بیند توقعی دارد. با این حال ما امکانات نداریم سینمای ما با سینمای هالیوود فرق می‌کند آنجا با هزینه شخصی خود حتی فیلم می‌سازند.

کارگردان «تک تیرانداز» در پایان گفت: من هم در «استرداد» و هم «ابوزینب» سعی کردم در حد امکانات خودم فیلمی در شان مخاطب سینما بسازم اینکه تا چد حد موفق بودیم باید صبر کرد و بازخوردها را دید.