یک هنرمند مجسمه‌ساز معتقد است شروع سمپوزیوم‌های مجسمه‌سازی ایران با قدرت بوده و در حال حاضر بسیاری از هنرمندان کشورهای دیگر علاقمند به حضور در ایران و این سمپوزیوم‌ها هستند. بهنام آخربین هنرمند مجسمه‌سازی که اثرش در ششمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی کیش برگزیده شد، درباره ایده، عناصر و ویژگی‌های این اثر به سینما خراسان گفت: ایده […]
یک هنرمند مجسمه‌ساز معتقد است شروع سمپوزیوم‌های مجسمه‌سازی ایران با قدرت بوده و در حال حاضر بسیاری از هنرمندان کشورهای دیگر علاقمند به حضور در ایران و این سمپوزیوم‌ها هستند.
بهنام آخربین هنرمند مجسمه‌سازی که اثرش در ششمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی کیش برگزیده شد، درباره ایده، عناصر و ویژگی‌های این اثر به سینما خراسان گفت: ایده این اثر از مقرنس‌های اجرا شده در معماری ایرانی اسلامی آمده که بر مبنای شمسه محمدی طراحی شده است. شعری هم از فریدون مشیری برای من در ساخت این اثر الهام‌بخش بود که در آن آمده: «هنگامه‌ای شگفت / یکباره آسمان و زمین را فرا گرفت! / نبض زمان و قلب جهان، تند می‌تپید / دنیا، / در انتظار معجزه / خورشید می‌دمید».
وی بیان کرد: چند نسخه از این مجسمه در کشورهای ارمنستان، ترکیه و اسلوونی و همچنین شهر پرند تهران با سنگ‌های مختلف مثل مرمر، مرمریت، تراورتن و سنگ چوب انتخاب و اجرا شده است. ضمن اینکه دو اثر از همین مجموعه نیز در مشهد انتخاب و به اجرا درآمده است که همگی جزئی از مجموعه‌ای به نام «خورشید» هستند.
آخربین با تاکید بر اینکه در این سمپوزیوم موضوع معماری ایرانی اسلامی محور کارها قرار گرفته بود، گفت: قطعاً محل نصب مجسمه یعنی جزیره کیش تا حدی در فرم مجسمه تأثیرگذار بود، البته باید بگویم بسیاری از آثار من، در کشورهای دیگر نیز در شهرهای ساحلی نصب شده‌اند و این اثر من نیز با طلوع خورشید نزدیکی زیادی دارد و البته انعکاس این عنصر، ارتباط زیادی به محل نصب آن دارد.
وی ادامه داد: در اسلوونی جایی را در ساحل برای نصب اثرم انتخاب کردم که موازی با خط افق قرار می‌گرفت زیرا رنگ نارنجی زمان غروب تم خاصی به کارم می‌دهد. اگر در کیش هم بتوانم محل نصب را خودم انتخاب کنم آن را در ساحل و به گونه‌ای قرار می‌دهم که با طلوع یا غروب خورشید هم‌راستا باشد.
این هنرمند مجسمه‌ساز به اهمیت مجسمه‌ها در جذب گردشگر و رونق گردشگری اشاره کرد و گفت: در چین چندین سمپوزیوم هستند که آثار منتخب آن‌ها به باغ موزه تبدیل شده‌اند. در این کشور حتی در دل کویر هم مجسمه‌هایی با عنوان «مجسمه‌های کویری» نصب می‌کنند تا بتوانند گردشگران را به این مناطق بکشانند. اخیراً فراخوان چهارمین دوره سمپوزیوم این مجسمه‌ها نیز آمده، که در این سمپوزیوم هر سال ۳۰ تا ۴۰ کار در ابعاد بزرگ و با متریال بسیار متنوع و مختلف از جمله استیل، بتن، سنگ، آهن و چوب ساخته می‌شود و تورهای گردشگری هنری نیز برای بازدید از این آثار ارزشمند به راه افتاده است. تبلیغات زیادی هم برای این مجسمه‌ها شده و هر سال مسافران و گردشگران زیادی از کشورهای دیگر برای دیدن همین آثار هزینه زیادی می‌کنند.
وی درباره تجربه حضور خود در سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی اسلوونی نیز چنین توضیح داد: در اسلوونی محیطی ویلایی بود که به زبان این کشور به «باغ ویلا» نامیده می‌شد. در آنجا بالغ بر ۱۰۰ کار سنگی از هنرمندان بسیار معروف قرار داشت که طی هفتاد سال در کنار هم گرد آمده بودند. در زمان حضورم در اسلوونی برای ساخت مجسمه، گردشگران زیادی را می‌دیدم که برای دیدن این محوطه بسیار بزرگ می‌آمدند. به نظر من اگر این کار در کیش ادامه‌دار باشد، چندین مجموعه باغ ساخته شود و آثار در سطح شهر پخش شوند می‌تواند بسیار جذاب باشد و به جذب گردشگر بیشتر کمک کند. این آثار می‌تواند در بخش ساحلی و حتی در سطح شهر با متریال‌های ماندگاری مثل آهن، استیل و سنگ ساخته و نصب شود.
آخربین در ارزیابی کیفیت سمپوزیوم‌های داخلی را با توجه به جوان بودن این حوزه در کشور گفت: از سال ۸۵ که اولین سمپوزیوم در تهران با کیفیت بسیار خوب برگزار شد، شاهد رشد بسیار خوبی در این بخش بودیم؛ حتی مجسمه‌سازهای خارجی زیادی هم برای حضور در این سمپوزیوم تمایل نشان می‌دهند. شروع سمپوزیوم‌های ما با قدرت بوده و به جایی رسیده که بسیاری از هنرمندان کشورهای دیگر علاقمند به حضور در ایران و ساخت مجسمه در کشور ما هستند. شاید در حال حاضر نتوان رتبه‌ای برای کشورمان در سطح جهان تعیین کرد. کشورهای قدرقدرتی در برگزاری سمپوزیوم در سراسر جهان مانند چین، اسلوونی، ترکیه و مصر وجود دارند.
وی بیان کرد: چینی‌ها در این بخش رتبه اول را دارند و خلاقیت‌های زیادی در این حوزه داشته‌اند. برای مثال در سمپوزیوم‌های کشور چین، دیگر به حضور هنرمند برای ساخت مجسمه در آن کشور نیازی نیست. هنرمند شاید به عنوان ناظر اجرای اثر در چین حضور پیدا کند اما چینی‌ها برای ساخت مجسمه برگزیده، کارخانه‌ای را آماده می‌کنند که ماکت مجسمه به آن کارخانه ارسال می‌شود. هنرمند اطلاعات لازم را نیز می‌فرستد و در آنجا به صورت بسیار حرفه‌ای تیمی حضور دارد که کار را می‌سازد و همه این تدارکات نشان از حرفه‌ای بودن چینی‌ها دارد.
آخربین در پایان گفت: سمپوزیوم‌های ایران استانداردهای جهانی را دارا هستند و سطح برگزاری آن‌ها با سمپوزیوم‌های بین‌المللی یکی است، حتی در بعضی موارد نیز از برخی کشورها پیشی گرفته‌اند.
بهنام آخربین فارغ‌التحصیل رشته حجم و مجسمه سازی از دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی و از اعضای فعال انجمن مجسمه‌سازان ایران و عضو افتخاری انجمن هنرهای تجسمی استان اردبیل است. وی که متولد سال ۱۳۶۴ و از هنرمندان اردبیلی است در مقطع کارشناسی رشته مجسمه سازی دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شده است. ششمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی سانتیاگو شیلی ۲۰۱۹، سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی اسلوونی ۲۰۱۹، دومین سمپوزیوم بین‌المللی شهر آپاران ارمنستان ۲۰۱۹، نمایشگاه گروهی بین‌المللی در گالری نور ایروان ارمنستان ۲۰۱۹، سومین بینال مجسمه‌های شهری مشهد ۱۳۹۸، ششمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی ازمیر ترکیه ۲۰۱۸، ۲۵ مین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه سازی چوب شهر گلجوک ترکیه ۲۰۱۸، ششمین سمپوزیوم مجسمه‌سازی کیش با متریال سنگ و با همت شرکت عمران، آب و خدمات جزیره کیش در راستای هویت‌بخشی بصری جزیره کیش برخی از رویدادهای هنری هستند که آخربین در آن‌ها شرکت کرده است.
Δ