به گزارش روز دوشنبه سینما خراسان، محمد مهدی خالقی، فیلمساز و منتقد ، فیلم «خودکشی به سبک نیچه» را اقتباسی جسورانه از کتاب «مغازه خودکشی» دانست و فرم، فیلمبرداری و طراحی صحنه را نقاط قوت فیلم برشمرد.
او با اشاره به اهمیت طراحی صحنه در سینمای کوتاه، این فیلم را در این زمینه شایسته تقدیر خواند.
خالقی در ادامه به تئاتری بودن بازی‌ها و ریتم نه‌چندان سینمایی برخی قسمت‌ها اشاره کرد و پیوند فیلم با فلسفه نیچه و مفهوم «خدا مرده است» را مورد بحث قرار داد. او پرسید چگونه اثری با بنیان اومانیستی در کشوری که اسلام و توحید مبنای اصلی آن است، در جشنواره‌ای موفق به کسب عنوان بهترین فیلم شده است.
خالقی همچنین به طرح مفهوم «مرگ تدریجی» در کنار نام کردستان و احتمال وجود پیام‌های سیاسی در آن اشاره کرد.
وی با بیان اینکه خودکشی در فیلم‌های کوتاه زیاد ساخته می‌شود، افزود: ما ۱۶۰مین کشور در آمار خودکشی هستیم و ۱۵۹ کشور آمار خودکشی آنان از ما بیشتر است. چرا باید در سینمای ما هر سال تعداد بالایی از فیلم‌ها با درام خودکشی ساخته شود؟ در پایان، او زاویه نگاه جشنواره‌ها به آثار (فرم یا محتوا) را مورد سوال قرار داد.
محمد برزویی دبیر جلسه ، در پاسخ به خالقی، ضمن تأیید اهمیت فرم در پذیرش آثار، به نقش تعیین‌کننده ایدئولوژی و مضامین مورد پذیرش جشنواره‌ها اشاره کرد و گفت که فیلمسازان باید در جهت تایید این مضامین گام بردارند تا آثارشان کنار گذاشته نشود.
وی فیلم را تلاشی برای تعدیل نمایش خودکشی و پرهیز از تیره و تار نشان دادن آن دانست و به تلاش فیلم برای گریز از قید زمان و مکان و همچنین زبان کردی که با نوشته‌های لاتین در هم آمیخته، اشاره کرد.
برزویی همچنین با استناد به دیدگاه نیچه مبنی بر عدم نگاه منفی به خودکشی، فیلم را در این زمینه منطبق با فلسفه نیچه ارزیابی کرد.
او اقتباس فیلم از کتاب «مغازه خودکشی» را وفادارانه ندانست و دلیل پسند خود از فیلم را عمق بیشتر، طرح مسائل جدی و تضادهای داستانی آن عنوان کرد که به قابل تامل شدن و تعمق بیشتر قصه برای مخاطب کمک می‌کند.
Δ