«سینمای ایران» در دوران کرونا دوستان و دشمنان خود را بهتر شناخت

سیدمصطفی حسینی مدیرعامل موسسه بهمن سبز در یادداشتی ضمن تبریک روز ملی سینما نکاتی را درباره شرایط این روزهای سینمای ایران مطرح کرد. به گزارش سینما خراسان، سیدمصطفی حسینی مدیرعامل موسسه «بهمن سبز» به مناسبت روز ملی سینما برابر با ۲۱ شهریور ماه یادداشتی در اختیار سینما خراسان قرار داد. در متن این یادداشت آمده […]


سیدمصطفی حسینی مدیرعامل موسسه بهمن سبز در یادداشتی ضمن تبریک روز ملی سینما نکاتی را درباره شرایط این روزهای سینمای ایران مطرح کرد.

به گزارش سینما خراسان، سیدمصطفی حسینی مدیرعامل موسسه «بهمن سبز» به مناسبت روز ملی سینما برابر با ۲۱ شهریور ماه یادداشتی در اختیار سینما خراسان قرار داد.

در متن این یادداشت آمده است:

«حالا دیگر چندین ماه است ظهور ویروس خبیث کرونا نفس کشیدن را برای صنعت سینمای ایران سخت کرده و دل دست‌اندرکاران این هنر صنعت را آزرده است. صنعت سینمای ایران شکننده بود، امروز شکننده‌تر شد. مهجور بود، امروز مهجورتر شد و تنها بود، امروز تنهاتر شد. امام علی علیه السلام می‌فرمایید: شخصیت انسان‌ها در شدائد دهر نمایان می‌شود. آری در دوران تلخ کرونایی، سینمای ایران فرصتی یافت تا دوستان و دشمنان خود را بهتر و عمیق‌تر بشناسد. دشمنان دوست‌نمایی که در دوران خوشی و ملایمات در دل سینمای این مرز و بوم خزیدند، چرخیدند، سماع کردند و در دوران ناخوشی‌ها و ناملایمات گریختند، دور شدند و سرهایشان را در برف فرو بردند.

امسال نیز روز سینما از راه رسید اما چه رسیدنی!؟ گرد و غبار تندبادهای حوادث یک‌سال اخیر بر دامن این هنر اجتماعی نشست و در کمتر از یک‌سال چهره آن را در هم کشید. نه مگر اینکه در سالیان متمادی سینمای محجوب این سرزمین در خدمت مردمان شریف خود بوده و در لحظات غم و شادی با این مردم گریسته و با این مردم خندیده است؟!

در ۱۲۰ سالگی این سینما و در روزهایی که بیش از همیشه تنهاست، وقت آن رسیده است هم مردم هنردوست و هنرپرور این دیار و هم متولیان امر و مدعیان حامی فرهنگ و هنر، آستین همت خود را بالا زده و دست یاری بر زانوی هواداری و هواخواهی خود گذاشته، با حمایت‌های اساسی و اصولی، کمر خمیده این هنر تاثیرگذار را از شکستن نجات دهند سینمای ایران جزء نجیب‌ترین و بااخلاق‌ترین سینماهای جهان شناخته شده و پرداختن به هنر فاخر و ارزش‌های انسانی را سرلوحه خود قرار داده است. با افتخار از رشادت‌های اقوام این دیار سخن گفته و از غم و حزن ساکنین این سرزمین به آرامی گریسته است. حال در ۱۲۰ سالگی این سینما و در روزهایی که بیش از همیشه تنهاست، وقت آن رسیده است هم مردم هنردوست و هنرپرور این دیار و هم متولیان امر و مدعیان حامی فرهنگ و هنر، آستین همت خود را بالا زده و دست یاری بر زانوی هواداری و هواخواهی خود گذاشته، با حمایت‌های اساسی و اصولی، کمر خمیده این هنر تاثیرگذار را از شکستن نجات دهند.

فراموش نکنیم سینمای ایران علاوه بر تاثیرات معنوی که بر سینمای منطقه و جهان گذاشته برای جمع کثیری از جمعیت این مرز و بوم اشتغال فراهم کرده است که متاسفانه اکنون در بلاتکلیفی نگران کننده‌ای به سر می‌برند. بخش اعظمی از این فعالان، دارای زندگی متمولانه‌ای نیستند و در جریان حیاتِ سینما زندگی‌شان معنا پیدا می‌کند و با توقف فعالیت سینما، زندگی آنان نیز دچار توقف و فروپاشی خواهد شد. بسیاری از عوامل تولید و اکران فیلم، امیدشان به فعالیت سینماست و در صورت رونق نگرفتن سینماهای کشور، زندگی آنان نیز از رونق می‌افتد.

امسال در حالی روز سینما را جشن می‌گیریم که صدای دلسوزان و دردمندان این عرصه در جهت احیا و یاری طلبیدن بارها و بارها بلند شده است اما کسی آن صداهای به حق را نشنید. اکنون چشم امید بسیاری از دست‌اندرکاران سینمای ایران از عوامل تولید فیلم تا اکران و دیگر صنوف وابسته، به حمایت‌های متولیان این امر دوخته شده است، تا بار دیگر به موجب تصمیمات بجا و کمک‌های مادی و معنوی وزارتخانه، نهادها و سازمان‌های ذیربط خون تازه‌ای در رگ‌های این هنر- صنعت جاری شود.

امیدواریم و آرزومندیم تا گرد غم از دامن سینمای ایران زدوده شده و نسیم شادمانی بر چهره افسرده‌اش بوزد.

با همه تلخی‌های موجود و نگرانی‌های ایجاد شده به عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ سینمای ایران وظیفه خود می‌دانم روز ملی سینما را ابتدا به مردم شریف این سرزمین که بدون حضور آنان سینما مفهوم خود را از دست خواهد داد و سپس به همه دست‌اندرکاران این عرصه تبریک گویم. به امید روزهای پر رونق برای سینمای ایران. آمین»